ظریف: «ما یک سال صبر کردیم، دوستان ما در روسیه و چین روابط خوبی را با ما حفظ کردند، گرچه در برخی موارد آنچه نبود که توقع داشتیم، ولی روسیه روابط بسیار خوبی با ما داشته و همکاری‌ها گسترش یافته است.»
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۲۶ مطلب
ظریف: «ما یک سال صبر کردیم، دوستان ما در روسیه و چین روابط خوبی را با ما حفظ کردند، گرچه در برخی موارد آنچه نبود که توقع داشتیم، ولی روسیه روابط بسیار خوبی با ما داشته و همکاری‌ها گسترش یافته است.»
فرانسه روز سه‌شنبه هشدار داد در صورتی که ایران اجرای بخش‌هایی از توافق هسته‌ای را متوقف کند، مجبور خواهیم بود که تحریم‌هایی را علیه تهران اعمال کنیم.
نیویورک‌تایمز افزود: «اما کارزار فشار، تندرو‌ها را در تهران تقویت می‌کند و نشانه‌هایی وجود دارد که مقامات بلندپایه رژیم ممکن است (از توافق) خارج شوند. دولت ترامپ، بازی خطرناکی را در ایران بازی می‌کند که ریسک بروز سوءمجاسبه جدی دو طرف را به همراه دارد. حتی دشمنان هم می‌توانند راه‌هایی برای گفتگو پیدا کنند. برقراری کانالی برای دفع نزاع‌های محتمل، باید در اولویت قرار گیرد.»
برخی ناظران غربی نیز چنین سناریویی را مطرح می‌کنند. به عنوان نمونه، اخیرا مجله بریتانیایی «اسپکتیتور» با استناد به گفتگو‌هایی با مقامات سابق و فعلی آمریکا به این نتیجه رسید که اگر ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ پیروز شود و نظام ایران هم پابرجا باقی بماند، شاید به اقدام نظامی علیه ایران متوسل شود.
تحلیلگران بین المللی نیز معتقدند که دولت ترامپ تمام ابزار‌های غیرنظامی خود را برای اعمال فشار حداکثری بر ایران به کار گرفته است. اما ایران در مقابل این فشار‌های بی‌سابقه، سیاست صبر استراتژیک را در پیش گرفته است. سیاستی که ممکن است بزودی به نقطه پایان برسد.
به طور کلی سال ۱۳۹۸، برای دولت و ملت ایران سال سختی خواهد بود. در این سال، امکان وقوع هیچکدام از سناریو‌ها و احتمالات خوب و بد منتفی نیست. حتی اگر ایران و آمریکا در این سال، وارد مذاکرات شوند، احتمال به نتیجه رسیدن مذاکرات و رفع تحریم‌ها و عادی‌سازی روابط اقتصادی کشور ظرف یک سال، بعید خواهد بود.
قبل از سال ۱۹۵۰، دولت آمریکا قویا با تاسیس EPU مخالف بود دقیقا همانگونه که الآن با اینستکس مخالفت می‌کند. آمریکا نگران بود که کشور‌های اروپایی بتوانند واردات از یکدیگر را آسان‌تر کنند.
«چرا شما آمریکایی‌ها اینقدر شیفته ایران هستید؟ ایران مثل دوست دختر سابق شما می‌ماند که شما همیشه حسرت او را می‌خورید. اما او فقط به دنبال این است که به شما آسیب بزند. زندگی شما بدون ایران بسیار بهتر است. ما عرب‌ها، مثل همسر مظلوم شما هستیم که فقط یک رابطه خوب با شما می‌خواهیم، اما هر گاه آن دختر جسور ایرانی به شما چشمک می‌زند، ما را رها می‌کنید.»
حمایت جامعه بین المللی از ایران، در کنار انعطاف‌پذیری آن، دو گزینه برای آمریکا باقی می‌گذارد: یا از رویکرد حداکثری خود عقب نشینی کند یا اینکه اتخاذ اقدام پنهان یا آشکار نظامی را در نظر بگیرد. غیر از این دو گزینه، آمریکا گزینه‌های اندکی خواهد داشت.
یک فرضیه جایگزین وجود دارد که سیاست‌های به ظاهر متناقض ترامپ در برابر ایران و کره شمالی را توجیه می‌کند. شاید هسته‌ای‌زدایی کامل و قابل‌راستی‌آزمایی در هر دو مورد، هدف نیست. در مورد ایران، شاید هدف واقعی، تغییر رژیم، از جمله با اقدام نظامی، است.