تئاتر به واسطه نمایشنامهنویسان عمدتا روزنامهنگار وارد عرصه عمومی میشود و با تغییر فضاهایی در مطبعه فاروس و گراند هتل، مفهوم سالنهای تئاتر برای عموم پایهریزی میشود. با وجود سالن، نویسنده دغدغهمند و مهمتر از همه میل به اصلاحگری اجتماعی، تئاتر به یکی از مهمترین ابزارهای کنشگری اجتماعی در ایران بدل میشود؛ کنشگری که صرفا به محتوای اجرا خلاصه نمیشود.