ترنج

در مورد

تئاتر

در فرارو بیشتر بخوانید

۵۰۲ مطلب

  • بنابراعلام شورای نظارت و ارزشیابی، نمایش‌های سراسر کشور از زمان اذان مغرب روز سه‌شنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۳ تا پایان روز دوشنبه ۴ فروردین‌ماه ۱۴۰۴، به صحنه نخواهندرفت.

  • سریال «تاسیان» به کارگردانی تینا پاکروان، یکی از پروژه‌های بزرگ و پربازیگر شبکه نمایش خانگی است و حضور ریحانه رضی در کنار بازیگران مطرحی، چون بابک حمیدیان، به جذابیت این سریال افزوده است. در اینجا به برخی نکات کلیدی در مورد حضور ریحانه رضی در این سریال اشاره می‌کنم: 

  • آرش علی‌پور، دامپزشک و بازیگر جوان تئاتر، چهار ماهی است که در بیمارستان بستری شده و پدر و مادرش که هر دو هنرمند تئاتر هستند، خواستار حمایت وزارت بهداشت برای تامین دارو و هزینه‌های درمان او شده‌اند.

  • تئاتر همیشه دوستت خواهم داشت به کارگردانی حدیث شاه حسینی در خانه نمایش دا به روی صحنه رفت.

  • «برای عده‌ای که به اصفهان می‌آیند برنامه‌های تئاتر ما برایشان جالب‌تر است تا آثار باستانی؛ زیرا می‌گویند آثار باستانی بر سر جای‌شان هستند و تغییر نمی‌کنند و این برنامه‌های ماست که تغییر می‌کند.... ما هیچ‌کدام مدرسه‌های خاص تئاتر را ندیده‌ایم، ما در تئاتر علف‌های خودرو هستیم و روی علاقه شخصی به تئاتر روی آوردیم و مردم از کارمان خوش‌شان آمد، تشویق‌مان کردند درنتیجه رفتیم دنبال کتاب‌های تئاتر فنونی را آموختیم و فقط می‌خواهیم تئاتر ارائه دهیم.»

  • نمایش رادیویی «شعبده» با کارگردانی ایوب آقاخانی در ۵ قسمت تولید و پخش شده است.  

  • نمایش‌های «سال‌ها» و «غول‌پیکر» هر کدام پنج نامزدی دریافت کرده‌اند، در حالی که بازسازی موزیکال «ویولن‌زن روی بام» با ۱۳ نامزدی، رکورد بیشترین نامزدی در جوایز اولیویه را به خود اختصاص داده است. این تعداد نامزدی با رکورد نمایش موزیکال «همیلتون» در سال ۲۰۱۸ برابری می‌کند.  

  • یک شاعر، نمایشنامه‌نویس، بازیگر و کارگردان تئاتر، درگذشت.

  • اکبر زنجانپور در ادامه روی صحنه آمد و در صحبت‌هایی گفت: آدم با دیدن این نمایش خستگی‌اش در می‌رود. برای بیان حس خودم نسبت به این اجرا، باید بگویم که مدتی است، بغضی داریم ولی امشب این اجرا بغض ما را باز کرد.

  • نمایش‌هایی که در بخش مرور تئاتر ایران اجرا شدند، اما تمام چیزی نبودند که در طول سال روی صحنه رفت. چون بسیاری از اهالی حرفه‌ای تئاتر ترجیح می‌دهند به مسیر شخصی خود ادامه دهند و رغبتی به حضور در جشنواره ندارند. اجرا‌های بخش بین‌الملل هم نه‌تنها چنگی به دل نزدند که موجب طرح این سوال شدند که وقتی نمی‌توان از آثار خارجی درخور دعوت کرد، چرا باید به حضور آثار دست‌چندم تن داد؟