تئاتر کودک، جهان بالندگی

تئاتر کودک مجالی است که این قشر بتوانند عواطف و همچنین جهان پیرامون خود را بشناسد و هنر زندگی را در این محیط بیاموزند. ضمن اینکه آنها را قادر می سازد تا با زبان تئاتر، عواطف و پیامد هایی را توصیف کنند که شاید در عالم زبان کودکان دشوار است.
وحید محمود قره باغ؛ " بازی، زبان کودکان است " این گفته درمانگران کودک در خصوص این قشر است؛ در واقع بازی های غیر واقعی بخش مهمی از رشد سالم کودکان را شامل می شود. از سویی تئاتر کودک که با خلاقیت و تفریح او نیز گره خورده است می تواند در ایجاد و همچنین تقویت اعتماد به نفس این طیف نقش به سزایی داشته باشد. کودکان در ذات خود یک هنرمند تئاتر هستند، زمانی که صحنه های شکل گرفته در ذهن را با دوستان و یا وسایل بازی خود به واقعیت نزدیک می کنند تا بدانجا که در کالبد شخصیت ها و قهرمان های ساخته ذهن خود می نشینند.
این موضوع زمانی مهم جلوه می کند که بدانیم اعتماد به نفس از اساسی ترین مولفه های بهداشت روان و همچنین سلامت روح کودک است و بی تردید سایر ابعاد زندگی کودک را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد. آینده انسان ها، غالبا تجلی و انعکاسی از جهان کودکی آنهاست. اگر این مقطع با دانش مختص آن برهه مدیریت شود، زندگی به کام و در غیر این صورت و به احتمال زیاد آینده جالبی در پیش رو نخواهد بود. تئاتر کودک مجالی است که این قشر بتوانند عواطف و همچنین جهان پیرامون خود را بشناسد و هنر زندگی را در این محیط بیاموزند. ضمن اینکه آنها را قادر می سازد تا با زبان تئاتر، عواطف و پیامد هایی را توصیف کنند که شاید در عالم زبان کودکان دشوار است.
از جانبی تئاتر برای کودکان تندخو نیز تاثیرات سازنده و خاصی در پی دارد. کشف استعداد کودک ارتباط تنگاتنگی با جدا شدن او از جهان واقعی و پذیرفتن نقش های خیالی دارد. هنر تئاتر آغوشی برای کودکان منزوی، خجالتی و مضطرب است تا آنها بدانند عضوی هنرمند و مهم از همین جامعه هستند. این هنر به کودکان می آموزد با زبان بدن و حرکات خود، عواطف و درونیات خود را بیان کنند؛ مجالی که کودکان می توانند ایده های خود را بروز دهند و از تقید های موجود و ساخته ذهن فاصله گرفته و به آن رنگ واقعی ببخشند. در واقع کودک می تواند بدون ترس از قضاوت یا سرزنش هنر خود را به نمایش بگذارد.
در دامان این هنر است که کودک با جهان جمعی، کار گروهی و در نتیجه مهارت رفتار اجتماعی آشنا می شود؛ ضمن اینکه هنر حل مساله را می آموزد و با فراز و نشیب های مختص آن آشنا می شود. این مهم خود کودکان و البته اطرافیان را در تشخیص نقاط ضعف و قوت یاری می دهد. در نهایت اینکه وقتی کودک با تجربه ای موفق، مورد تشویق حضار قرار می گیرد زمینه ای برای زندگی مطلوب و آینده اوست.