در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵۶ مطلب
«مردها» (Men) یک فیلم ترسناک و وهم‌انگیز است که ترس‌هایش بیشتر از اینکه ماورائی و فراطبیعی باشند، از دل روزمره‌ترین اضطراب‌های زنانه بیرون می‌آیند. در این فیلم شیاطین نیستند که شما را می‌ترسانند بلکه مردها هستند. البته شاید وقتی فیلم به پایان رسید از خودتان بپرسید که آیا اصلا فرقی بین «شیطان بودن» و «مرد بودن» هست؟
فیلم «عوامل انسانی» (Human Factors) مثل یک جعبۀ پر از معماست. حادثه‌ای برای یک خانواده اتفاق می‌افتد و ما از ماهیت دقیق این حادثه بی‌خبریم. هوشمندی فیلم در اینجاست که هرچقدر بیشتر به ما اطلاعات می‌دهد، حقیقت ماجرا برای ما مبهم‌تر می‌شود.
فیلم «هیولاوار» (Monstrous) ترکیب موفقی از یک داستان ترسناک و نگاهی عمیق و روانشناختی است. هیولای این فیلم فقط چیزی برای ترسیدن نیست بلکه موضوعی برای فکر کردن هم هست؛ هیولایی که انگار از برکۀ تاریک خاطره‌های آزاردهندۀ ما بیرون می‌آید.
«شلیک نکنید» (Hold Your Fire) مستندی فوق‌العاده و جذاب است که هیچ چیز از یک درام مهیج و نفس‌گیر کم ندارد. این مستند روایتی دقیق و تماشایی از جزئی‌ترین اتفاقات یک حادثۀ گروگان‌گیری است که در سال ۱۹۷۳ در شهر نیویورک اتفاق افتاد؛ حادثه‌ای که نشان داد گاهی مذاکره کردن شجاعت بیشتری می‌خواهد تا جنگیدن.
فیلم «جعبه سیاه» فقط دربارۀ جعبه سیاه یک هواپیمای سقوط کرده نیست؛ این فیلم خودش هم مثل یک جعبه پر از معماست که مجموعه‌ای از راز‌های هیجان‌انگیز را در دل یک داستان ساده و سرراست گنجانده است.
فیلم «زمین‌گیر» (Homebound) یک اثر ترسناک جمع و جور است که با کمترین عناصر ممکن توانسته است حال و هوایی هولناک و اضطراب‌آور ایجاد کند. این از آن فیلم‌هایی است که ترس را از آن زاویه‌ای که انتظارش را ندارید به شما نشان می‌دهد.
«دکتر استرنج در مالتی‌ورس جنون» (Doctor Strange in the Multiverse of Madness) یکی از پر‌انرژی‌ترین و عجیب‌ترین (یا حتی «جنون‌آمیزترین») ماجراجویی‌های دنیای سینمایی مارول است؛ فیلمی که عالیترین سطح اکشن و هراس و هیجان را در دل یک داستان جذاب و خیال‌انگیز گنجانده است.
«پومپوی سینمادوست» (Pompo the Cinephile) انیمه‌ای مفرح و شاد دربارۀ عشق به سینماست. جلوۀ بصری هنرمندانه، داستان جذاب و مضمون عمیق سه عنصری هستند که این فیلم را به اثری درخشان و درجه‌یک تبدیل کرده‌اند.
داستان فیلم «حافظه» (Memory) از خیلی جهات شبیه بقیۀ فیلم‌هایی است که در طول این ده دوازده سال از لیام نیسن دیده‌ایم. اما کارگردانی هنرمندانه و ترکیب درخشان بازیگران، حال و هوای متفاوت و جذابی به این فیلم بخشیده است که طرفداران فیلم‌های اکشن حتما از دیدنش لذت خواهند برد.
فیلم «لوزیفر» (Luzifer) حال و هوایی مه‌آلود و پریشان‌کننده دارد و تعصبات مذهبی، خطرات سرمایه‌داری و زخم‌های خانوادگی فضای آن را تسخیر کرده‌اند. با این‌حال این فیلمی است که مخاطبش را مشتاقانه به درون سرمای مه‌آلود خودش می‌کشد و او را با سفری برای جستجوی شیطان همراه می‌کند.
