«در حالی که نیت خیر و توجه به حقوق کودکان دارای نیازهای ویژه امری ارزشمند و ضروری است، اما اجرای ناشیانه و غیراصولی چنین پروژههایی نه تنها کمکی به ارتقای آگاهی عمومی و پذیرش اجتماعی افراد دارای اوتیسم نمیکند، بلکه در عمل آنان را در معرض استهزا و آسیبهای روحی و روانی بیشتری قرار میدهد.»