سخنان الجولانی در خصوص برگزاری انتخابات ریاستجمهوری در سوریه طی چهار سال آتی باعث شد فعالان سوری نسبت به دیکتاتوری او و عناصر تحت امرش نگران شوند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵ مطلب
سخنان الجولانی در خصوص برگزاری انتخابات ریاستجمهوری در سوریه طی چهار سال آتی باعث شد فعالان سوری نسبت به دیکتاتوری او و عناصر تحت امرش نگران شوند.
به نظر می رسد که کیم خشم داخلی را با نشان دادن نمایی از جنگ و ایجاد عدم اطمینان برای آینده کره شمالی منحرف می کند. این مشابه چیزی است که محققان می گویند ویژگی دیکتاتورهای سبک جدید است که باورهای عمومی را در مورد وضعیت جهان دستکاری می کنند تا به نظر برسد که تهدیدهای بیرونی بزرگتر از مشکلات داخلی هستند.
خود را و پندار خویش را "حقِ مطلق" میشماریم. آن وقت به خود حق میدهیم به هر وسیلهای متوسل شویم. غیر خود را باطل بخوانیم و دفع شرش را بخواهیم. لابد هم خداوند بیکم و کاست باید اجابت کند. این رفتار را هر چه بتوان نامید، با منطق دینی و اخلاقی و انسانی ناسازگار است. دیکتاتورها هستند که کلام خلاف پندار خود را تاب نمیآورند. دیکتاتور هم که لزوما نباید در قامت یک حاکم جبار ظهور کند. گاه در وجود تک تک ما، خود را تکثیر میکند.
توتالیتاریسم دوباره در حال تقویت شدن است و دموکراسیها از مسیر خود منحرف شدهاند. گردهم آوردن تمام ملتهای برای جلوگیری از پیشروی توتالیتاریسم (تمامیت خواهی) تهاجمی امری ضروری و فوری است.
آلمان و اتحادیه اروپا باید بررسی کنند که آیا با استدلال لزوم حفظ ثبات ظاهری به حمایت از دیکتاتورها و نظامهای استبدادی در منطقه ادامه دهند یا با حفظ کرامت انسانی مدافع تغییر در کشورهای منطقه باشند.
اکنون به نظر میرسد ارتش مصر به غیر از حفظ قدرت خود و طرح این ادعا که باعث انسجام ملت است توجیه دیگری برای در دست نگهداشتن قدرت ندارد. حتی اگر ادعای اصلی ارتش حفاظت از کیان آن کشور باشد.
«کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی پس از مرگ پدرش در صدر سلسله تمامیت خواه حاکم بر آن کشور قرار گرفت. چه عواملی به او اجازه دادند تا این اندازه دوام آورد و در قدرت باقی بماند؟
حواس پرتی ایجاد شده به دلیل شیوع کرونا و توجه عمده افکار عمومی به این موضوع فرصتی را برای خودکامگان به منظور سرکوب مخالفانشان و به زندان انداختن روزنامه نگاران در سراسر جهان فراهم کرده است. کرونا باعث جسورتر شدن رهبران خودکامه در سرکوبگریشان شده است.
اکنون با «پوتینیزه شدن دموکراسی» مواجه هستیم. دیکتاتورها آموختهاند که برای ماندن در قدرت لازم نیست به سوی تظاهرکنندگان تیراندازی کنند و آموختهاند که میتوان در قدرت ماند و تمام مظاهر دموکراسی را حفظ کرد.
آمارهای رسمی دولتی نشان میدهد که در جریان حمله نظامی به گوانگجو حدود ۲۰۰ نفر کشته شدند، اما فعالان این کشور میگویند که غیرنظامیان بیشتری در این حمله و به دستور «قصاب گوانگجو» کشته شدهاند.