مسئولیت بزرگ پوشیدن شماره ۱۰ برزیل
آیا در فوتبال مسئولیتی بزرگتر از پوشیدن شماره ۱۰ برزیل هست؟
آیا در فوتبال مسئولیتی بزرگتر از پوشیدن شماره 10 برزیل هست؟
به گزارش گل برتر gol.ir؛ موقعیتی که نبوغ په له ،بازی باله ای زیکو و شعبده بازی های رونالدینیو را در خود دیده، خصوصیاتی را می طلبد که تنها تعداد بسیار کمی از بازیکنان دارای آنها هستند. پیراهن شماره ده برزیل، مهمترین در دنیای فوتبال است از آن رو که نمایانگر والاترین ارزشهای بازی است و در بیشتر سالها بر تن بهترین های دوران بوده است.
شماره ده برزیل نه تنها مهارت های تکنیکی را عرضه می کند بلکه سرشار از رمز و راز بوده اند، صاحب این پیراهن فوتبال را به شکل دیگری می بیند. صاحب این شماره به بازی شکل می دهد، نبض بازی را کنترل می کند، استانداردهای خود را بر بازی اعمال می کند گل ها را می زند و مهمتر از همه او و شماره پیراهن او حامل امید ها و رویاهای موفق ترین ملت فوتبالی در دنیاست.
آخرین بازیکنی که در این حد و اندازه ها بود، رونالدینیو بود که در روزهای اوج خود زیبایی شناختی جدیدی را به بارسلونا آورد. بازیکنی که پیش از آن هم به برزیل کمک کرده بود تا قهرمان جام جهانی 2002 شود. رونالدو و ریوالدو بزرگترین های آن تیم سلسائو بودند و هر دو هم استثنایی بودند اما در جبین رونالدینیو نور خاصی دیده می شد.
یک ماه قبل، بارسلونا 48 میلیون یورو پرداخت - نهمین بالاترین مبلغ پرداختی در تاریخ بارسلونا- تا یک برزیلی آینده دار - يا حداقل بازیکنی که امید می رود آینده دار باشد- را به خدمت بگیرد. نیمار 21ساله هرگز خارج از برزیل بازی نکرده و اکنون همبازی لئو مسی شده است. رفتن به اروپا مهمترین جاه طلبی برای جوانان فوتبالیست برزیلی است. اروپا برای این جوانان جایی است که هم پول آنجا هست و هم بهترین باشگاه ها در قالب لیگ های قدرتمند در آنجا سازمان یافته اند. نیمار از وقتی 14 ساله بوده، مشتری های خود را داشته است. ممکن بود او امروز بازیکن رئال مادرید باشد اگر که سانتوس منابع مالی کافی برای حفظ او در خانه را به دست نمی آورد.
شهرت مهارت نیمار در فوتبال - به عنوان بازیکنی که هرگز در اروپا بازی نکرده است- از طریق اینترنت منتشر شد؛ اشتهای سیر نشدنی پسران جوان به فوتبال فانتزی و پلی استیشن، رشد رسانه های اجتماعی و پست لینک ها به یوتیوب نیمار را جهانی کرد. هر پسر نوجوانی که پلی استیشن بازی کرده باشد نیمار را می شناسد.
ممکن است نیمار این قابلیت را پیدا کرده باشد که در کنار زوج مسی - اینیستا بازی کند اما به سادگی می تواند تبدیل به روبینیوی جدیدی شود. بازیکنی که با سروصدای زیاد از برزیل به اروپا آمد اما در شمایلی کاملا برعکس به برزیل برگشت داده شد.
روبینیو هم می توانست در بازی کار های شگفت انگیزی انجام دهد و همچون نیمار، پله هم از او تمجید کرده بود و او را جانشین حقیقی خود در سانتوس خوانده بود. رئال مادرید 20 میلیون یورو پرداخت تا او را جانشین لوئیز فیگویی کند که در حال خروج از جهان فوتبال بود. اما روبینیو حتی به این موقعیت نزدیک هم نشد،
تبدیل شدن به شماره 10 واقعی برزیل بماند. او بیشتر بازیکنی تزئینی بود و خیلی زود و در آغاز زرق و برق اماراتی منچستر سیتی به این تیم فروخته شد.
چالش نیمار از این هم بزرگتر است. او به تیمی پیوسته است که حول محور بازیکنی در کلاس په له - لیو مسی- ساخته شده و بازیکنی در کیفیت اینیستا را هم دارد. علاوه بر این، بر مبنای فردگرایی و در قالبی اخلاقی طرح ریزی شده است؛ کیفیتی که تنها تعداد کمی از تیم های تاریخ فوتبال واجد آن بوده اند. همه از اینکه نیمار بتواند ثابت کند که ارزش این همه تحسین را داشته سود خواهند برد.
اما موفقیت برزیل در جام کنفدراسیون ها و نقش کلیدی نیمار در این قهرمانی نمی تواند تایید کننده کیفیت این بازیکن باشد. بعد از قهرمانی برزیل در جام جهانی 2002، سلسلئو قهرمان کوپا آمریکا 2004 و جام کنفدراسیون های 2005 هم شد اما این های هیچ یکی دلیلی بر اینکه برزیل باید قهرمان جام جهانی 2006 هم شود، نبود.
نمیار برای جامه عمل پوشاندن به پیش بینی ها درباره آینده خود باید تا آن حد فاصله خود با مسی را کم کند که هیچ تفاوتی باقی نماند و البته آندرس اینیستا را هم باید به حاشیه براند.
