نقدی بر مناظره‌های تلوزیونی
صدرالدین بامتی طوسی
یادداشت زیر را صدرالدین بامتی طوسی از جانبازان و کارآفرینان نمونه کشور برای فرارو ارسال کرده اند.
در ابتدا لازم می‌دانم بیان کنم خود را کوچکتر از آن می دانم كه بخواهم براي صدا و سيما مطلبي بنويسم و این مطلب را دوستانه و مخلصانه و تنها برای خیرخواهی به جناب آقاي ضرغامي، رئيس محترم صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران می نویسم.
بنده يك روستايي هستم و سطح سواد ناچيزي دارم و شايد مسئله ها و اتفاقات و فرمايشات را مثل بقيه دوستان و بينندگان و شنوندگان كه دانش و علم بالاي دارند درك نكنم و حتي احتمال مي‌دهم نامه ام پيامدي از نوعهاي مختلف برايم داشته باشد ولي احساس تكليف دانستم اگر سكوت كنم و حرف دلم را نزنم به كشورم و خون شهدا و آناني كه از جان براي اسلام مايه گذاشته اند خیانت کرده ام.
پس از حضور باشکوه مردم در پای صندوق های رای و خلق حماسه سیاسی در انتخابات 24 خرداد اکنون زمان تحقق حماسه اقتصادی از سوی مسئولان و نخبگان است.امروز همه ما سربازان ولایت بايد در تحقق حماسه اقتصادی به رئیس جمهور مقتدر و توانمند و بابصيرت حجت السلام روحاني كمك كنيم.
در همین حال روز جمعه و در ادامه پخش مناظره های تلوزیونی شاهد پخش مناظره ای با حضور چهره های سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب بودیم. پرسش این است که چرا افرادی چون عباس سليمي نمين و غلامعلي دهقان كه البته کارنامه قابل قبولی در خدمت به نظام دارند در برنامه زنده تلوزیونی بایست به شکل گاه مغرضانه با یکدیگر سخن بگویند؟
به راستی اين مناظره به دولت آقاي روحاني كه در حال پياده کردن آرمان گرايي همراه با امید است چه کمکی می کند؛ دولتي كه در حال حاضر بطور كامل شروع به كار نكرده و مسايل مهمی مانند پرونده هسته ای، رفع تحريمهاي ظالمانه، حل گرانيها و مشكلات معیشتی و اشتغال را در مقابل خود می بیند.
در حال حاضر اين مناظره جز کاشتن بذر اختلاف و دلخوري و دلسردي بين دوستان كه بیش از هر زمان دیگری اکنون بایست به دنبال وحدت و همگرایی باشند چه سودی خواهد داشت.
بنده به عنوان يك عضو كوچك منطقه محروم و از شهروندان ايراني خواهان تجدید نظر در این مناظره ها و فراموشي اختلافات گذشته و ايجاد همدلي و گذشت میان افراد و جریان های سیاسی هستم آنگونه که مولاي متقيان به مالك اشتر فرمود: اگر شب هنگام شخصي را در حال گناه كردن ديدي فرداي آن روز به چشم گناهكار نگاهش مكن، شايد سحرگاه توبه كرده باشد و تو نداني.
