(بشنوید) السلام ای سرزمين كربلا!
کربلا کجاست؟ کربلا چیست؟ چرا پس از چهارده قرن ، کربلا همچنان زنده و توفنده است؟ چرا اهل عشق و معرفت با کربلا چنین می کنند؟!...
فرارو- عاشقان حسین، آن ها که توانسته اند، با پای پیاده به زیارت معشوق شتافته اند؛ معشوقی که هر چه داشت خالصانه و عاشقانه برای خدا و برای حفظ دین خدا داد. مرز های عراق مملو از جمعیت زائرانی شده است که می‌خواهند برای اربعین به کربلا برسند. امسال، بیش از چهار و نیم میلیون زایر خارجی وارد عراق شده اند که یک سوم آن ها ایرانی اند. عاشقان ایرانی از مرز باید به نجف بروند و بعد به کربلا. نجف، مبداء حرکت است برای رسیدن به کربلا. زائرانِ اربعین پیاده و یا سواره از هر سو به این شهر می‌آیند تا قصه را آغاز کنند.
از مرز مهران تا نجف 120 کیلومتر راه است که روزهای گذشته به خاطر ایست‌های بازرسی پی در پی و حضور زائران پیاده، راه دو سه ساعته تا نجف را در بهترین حالت، چهار ساعته می شد طی کرد. بیشتر خودروها برای خلاصی از ازدحام جمعیت و ایست‌های بازرسی، راه‌های فرعی را برای رسیدن به نجف انتخاب می‌کردند. راه هایی که هیچ آبادی در حاشیه شان نیست و شب هنگام در سیاهی مطلق فرو می روند.
چند کیلومتر مانده به نجف باید پیاده رفت. ازدحام جمعیت اجازه نمی‌دهد وسایل نقلیه به شهر نزدیک شوند. زائران با بیرق‌ها و کوله پشتی و چرخ‌های دستی و گاه فارغ از هر باری به سوی قلب نجف، حرم مطهر امیرالمومنین (ع) حرکت می‌کنند.
زائران اربعین که از نجف تا کربلا پیاده می‌روند، رسم دارند سبک سفر کنند. بارشان اندک است و در بیشتر مواقع کنار گذرها را برای اسکان چند روزه انتخاب می‌کنند. مشکل غذا را هم در ایستگاه‌های نذری برطرف می‌کنند. در هر گوشه شهر اهالی عراق این ایستگاه‌ها را برپا کرده‌اند که از چای گرفته تا حلیم صبحگاهی و سه وعده غذایی در آن‌ها پیدا می‌شود و جمعیت زیادی هم در صف ایستاده‌اند و منظره‌ای را در کنار دیگ‌های بزرگ غذا پدید آورده‌اند که در کمتر مناسبت و مکانی می‌توان دید حتا در محرم‌های ایران، هنگام توزیع غذاهای نذری.
دولت عراق اعلام کرده است که به مناسبت اربعین امسال، حدود بیست میلیون زائر به کربلا آمده یا در راه اند.
از مرز مهران تا نجف 120 کیلومتر راه است که روزهای گذشته به خاطر ایست‌های بازرسی پی در پی و حضور زائران پیاده، راه دو سه ساعته تا نجف را در بهترین حالت، چهار ساعته می شد طی کرد. بیشتر خودروها برای خلاصی از ازدحام جمعیت و ایست‌های بازرسی، راه‌های فرعی را برای رسیدن به نجف انتخاب می‌کردند. راه هایی که هیچ آبادی در حاشیه شان نیست و شب هنگام در سیاهی مطلق فرو می روند.
چند کیلومتر مانده به نجف باید پیاده رفت. ازدحام جمعیت اجازه نمی‌دهد وسایل نقلیه به شهر نزدیک شوند. زائران با بیرق‌ها و کوله پشتی و چرخ‌های دستی و گاه فارغ از هر باری به سوی قلب نجف، حرم مطهر امیرالمومنین (ع) حرکت می‌کنند.
زائران اربعین که از نجف تا کربلا پیاده می‌روند، رسم دارند سبک سفر کنند. بارشان اندک است و در بیشتر مواقع کنار گذرها را برای اسکان چند روزه انتخاب می‌کنند. مشکل غذا را هم در ایستگاه‌های نذری برطرف می‌کنند. در هر گوشه شهر اهالی عراق این ایستگاه‌ها را برپا کرده‌اند که از چای گرفته تا حلیم صبحگاهی و سه وعده غذایی در آن‌ها پیدا می‌شود و جمعیت زیادی هم در صف ایستاده‌اند و منظره‌ای را در کنار دیگ‌های بزرگ غذا پدید آورده‌اند که در کمتر مناسبت و مکانی می‌توان دید حتا در محرم‌های ایران، هنگام توزیع غذاهای نذری.
دولت عراق اعلام کرده است که به مناسبت اربعین امسال، حدود بیست میلیون زائر به کربلا آمده یا در راه اند.
کربلا کجاست؟ کربلا چیست؟ چرا پس از چهارده قرن ، کربلا همچنان زنده و توفنده است؟ چرا اهل عشق و معرفت با کربلا چنین می کنند؟!...
