دکتر نیره توکلی
آنچه قالیباف گرفت، هرگز باز نمیگردد
اگر میلیونها برابر معادل پولی آنچه قالیباف از محیط زیست تهران گرفت، به بودجۀ مملکت برگردد، باز هم نخواهد توانست آنچه را او از تهران گرفت بازگرداند. او باغهای تهران را گرفت و زمین و آسمان و زیرزمین را، پیاده روها و بوستانها را، که در آنها ساختمان ساخت و به بخش خصوصی واگذار کرد. او احساس ثبات و امنیت و آرامش را از فضای شهری گرفت. او امنیت عابران پیاده و بی ماشین را به خطر انداخت و آنها را تحقیر کرد. و رهاورد او مرگ و میر شهروندان بر اثر آلودگی صوتی و آلودگی هوا و مرگ تدریجی در راهبندان و ترافیک بود.
انتخاب شورای شهر تهران، به اندازۀ انتخابات ریاست جمهوری مهم است. زیرا برای توقف روندهای ضد شهروندی پایتخت ایران در چند دهۀ گذشته اهمیت حیاتی دارد. برای آنکه کسانی که فجایع ضد شهروندی و ضد محیط زیستی را رقم زدند از در بیرون نروند و از پنجره وارد شوند. برای آنکه هم شورای شهری پاسخگو داشته باشیم و هم شهرداری پاسخگو.
در انتخابات شوراهای شهر تهران سال 96، اتفاق تقریباً بیسابقه و فرخندهای افتاد: نخستین بار است که اشخاص بسیار صاحب صلاحیتی از میان جامعۀ دانشگاهیان و محیط زیستیان و کنشگران جامعۀ مدنی و فعالان زنان برای این انتخابات تأیید صلاحیت شدند: لیلی ارشد، حسین راغفر، ترانه یلدا....و بسیاری دیگر.
پس پیش به سوی رای به فهرست نامزدهای انتخابات شورای شهر و در صدر آنها، آقای مسجد جامعی.