چگونه پای زنان به ورزشگاه باز شد
مصائب یک حضور
بالاخره بعد از فراز و فرودهای بسیار پای بانوان هم به ورزشگاه باز شد و حالا با برگزاری بازی والیبال ایران و صربستان دومین دیدار است که دوباره زنان هرچند مشروط حق حضور در ورزشگاه را دارند. اما این مسئله نه تنها به مذاق برخی خوش نیامده بلکه می تواند مشکلاتی هم به همراه داشته باشد.
فرارو- بالاخره بعد از فراز و فرودهای بسیار پای بانوان هم به ورزشگاه باز شد و حالا با برگزاری بازی والیبال ایران و صربستان دومین دیدار است که دوباره زنان هرچند مشروط حق حضور در ورزشگاه را دارند. اما این مسئله نه تنها به مذاق برخی خوش نیامده بلکه می تواند مشکلاتی هم به همراه داشته باشد.
به گزارش فرارو تقریبا سه سال می شود که دیگر حضور بانوان در ورزشگاه برای تماشای والیبال ممنوع شده بود. ممنوعیتی که بعد از بازی سال 92 میان ایران و ژاپن آغاز شد و با مخالفت های گسترده و شدید فعالان حوزه زنان مواجه شد و حتی بعضا مردها هم اعلام کردند که این ممنوعیت و محدودیت به هیچ عنوان منطقی نیست و خواستار حضور دوباره زنان در ورزشگاه شدند.
البته دولت هم در این مورد بیکار نماند و تلاش کرد این ممنوعیت را برطرف کند اما ماجرا گسترده‌تر از آن بود که بتوان به راحتی آن را رفع کرد. زیرا بعد از مدتی شهیندخت مولاوردی تیرماه سال گذشته اعلام کرد که دولت تلاش‌هایی در راستای حضور زنان در ورزشگاه‌ها انجام داده ولی به دلیل موضع‌گیری برخی از مراجع از این مساله صرف‌نظر کرده است.
این مسئله حقیقت داشت. برخی از آیات اعظام مانند: آیت الله نوری همدانی، آیت الله گرامی، آیت الله علوی گرگانی، آیت الله مکارم شیرازی و... با حضور زنان در ورزشگاه ها مخالف بودند و رسانه های اصولگرا هم برای اینکه به مخالفت های خود وجهه شرعی و دینی بدهند از این علما استفتا و منتشر می کردند.
از سوی دیگر برخی از ائمه جمعه هم با حضور زنان مخالف بودند. افرادی مانند علم الهدی امام جمعه مشهد یکی از این افراد بود که حتی در مراسم عید فطر سال گذشته اعلام کرده بود کسانی که فراهم‌کننده زمینه حضور زنان در ورزشگاه‌ها می‌شوند از مسیر اسلام منحرف شده اند و جایشان در جهنم خواهد بود.
اظهاراتی که حالا با گذشته حدود یک سال از مطرح کردنشان بعد از حضور دوباره زنان در ورزشگاه، این روزها در شبکه های اجتماعی دست به دست می شوند.
جالب‌ترین نکته درباره این مسئله مخالفت نمایندگان زن مجلس نهم بود که با تمام توان تلاش می کردند مانع از حضور زنان در ورزشگاه بشوند. به طوری که نیره اخوان بی‌طرف، نماینده پیشین اصفهان گفته بود: زنان ایران مسایل حل‌نشده بسیار زیادی دارند، حالا یک‌سری از زنان و دختران آمده‌اند و حاشیه درست کرده‌اند و دارند به کمک رسانه‌ها آن را بزرگ می‌کنند، نباید ما را فریب بدهد. اینها را من شخصا نماینده زنان ایران نمی‌دانم. یا لاله افتخاری، نماینده تهران نیز معتقد بود بیش از آنکه عده‌ای به دنبال بهبود وضعیت زنان باشند، دوست دارند سروصدا راه بیندازند.
حتی فاطمه آلیا که در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی موفق نشد، اکثریت آرا را برای حضور در مجلس کسب کند در دوران حضورش در مجلس نهم به حضور زنان در ورزشگاه واکنش نشاد داده و گفته بود: کار زن بچه‌دارشدن و تربیت فرزند و شوهرداری است نه دیدن مسابقه والیبال. یک عده‌ای می‌خواهند هر طور شده به زن نقش‌هایی بدهند که مخالف با وظایف شرعی است.
اما این یک طرف داستان بود. طرف دیگر تهدیدهای فدراسیون جهانی والیبال بود که تاکید کرده بود اگر ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه ادامه پیدا کند، به ایران اجازه میزبانی مسابقات را نمی دهد. با همه این تفاسیر بالاخره اوایل سال جاری وزیر ورزش اعلام کرد که درخصوص حضور زنان در ورزشگاه خبرهای خوبی در راه است.
همان هم شد و بالاخره با آغاز میزبانی ایران برای مسابقات لیگ جهانی والیبال حضور زنان در ورزشگاه آزاد شد اما نه به صورت کامل. زیرا این حضور که در بازی ایران و بلژیک اتفاق افتاده بود تقریبا گزینشی بود. موضوعی که عضو کمیسیون فرهنگی مجلس اینگونه توضیح داد که در مسابقه والیبال تیم های ملی ایران و بلژیک گفت که از ۳۰۰ زن حاضر در ورزشگاه، تعداد کمی از طریق سایت بلیط خریده بودند و مابقی مدعوین بودند.
طیبه سیاوشی با تاکید بر اینکه حضور زنان در ورزشگاه‌ها هیچ منع قانونی ندارد اظهار کرد: درست است در وهله اول خانم‌هایی که در بازی روز گذشته ایران و بلژیک حضور داشتند تعداد کمی بلیط خریده بودند و مابقی مدعوین بودند اما این قدم اول اتفاق خوبی بود و تلاش ما این است که امکان حضور زنان در ورزشگاه ها فراهم شود.
وی که خود در جریان مسابقه والیبال ایران و بلژیک در ورزشگاه حضور پیدا کرده بود، درباره برخی اظهار نظرها مبنی بر حضور گزینشی بانوان افزود: آغاز هر فعالیت بزرگ اجتماعی نیاز به مدیریت ویژه دارد تا آن فعالیت با موفقیت به انجام برسد، بنابراین کمی شکیبایی و حوصله می‌تواند شرایط هماهنگ شدن همه اجزای یک اتفاق خوب را رقم بزند.
البته شرایط حضور زنان هم جالب توجه بود و روایت جالبی داشت که یکی از خبرنگاران روزنامه ایران آن را در گزارشی شرح داده بود. این خبرنگار که در بازی ایران مقابل بلژیک در ورزشگاه حضور داشت درباره نحوه ورود به ورزشگاه نوشت: تقریباً برای ورود به سالن باید 5 مقر بازرسی را رد می‌کردیم. ما که خبرنگار بودیم با ارائه آی‌دی‌کارت به خوان آخر می‌رسیدیم ،اما تماشاگران علاوه بر ارائه بلیت باید کارت‌های ملی‌شان را هم گرو می‌گذاشتند. صف‌ها طولانی و از چهره تماشاگران می‌شد بخوبی حس کرد که دیگر صبرشان لبریز شده و می‌خواهند هرچه زودتر وارد ورزشگاه شوند. آخرین گیت بازرسی اما بیشتر وجهه امنیتی داشت. عملیات تروریستی روز چهارشنبه در تهران باعث شده بود افرادی موظف شوند تا همه تماشاگران و خبرنگاران را با دقت بازرسی کنند و در نهایت باید از «ایکس ری» هم رد می‌شدیم.
به هرحال هرچند حضور زنان در ورزشگاه می تواند اتفاق شیرین این روزها باشد اما نباید از یک نکته مهم غافل شد. معولا زمانی که شرایط به گونه ای رقم می خورد که بنا برگفته سیاوشی تنها تعداد کمی بلیط برای فروش وجود دارد، موجب می شود بازار سیاه درست شود و زنان برای حضور در ورزشگاه و استفاده از همان سهمیه های اندک هزینه های گزاف پرداخت کنند.
ضمن اینکه باید در روزهای آینده شاهد اظهار نظرهای در خصوص مخالفت با حضور زنان در ورزشگاه نیز باشیم. زیرا نگاهی به تاریخ این ماجرا نشان داده است که حضور زنان مخالفان جدی و قدرتمندی دارد و قطعا این اتفاق را بدون واکنش نمی گذارند.
