bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۳۳۹۹۲۶

هوش مصنوعی چقدر کارآیی دارد؟

اکثر دانشمندان علوم رایانه معتقدند که هوشیاری یک خصیصه است که با پیشرفت تکنولوژی ظهور خواهد کرد. برخی بر این باورند که آگاهی شامل پذیرش اطلاعات جدید، ذخیره و بازیابی اطلاعات قدیمی و پردازش شناختی از همه آنها در تصورات و اقدامات است.

تاریخ انتشار: ۱۰:۲۲ - ۲۱ آذر ۱۳۹۶
فناوری در دنیای امروز بسیار پیشرفت کرده است؛ این پیشرفت شامل خودروهای خودران تا مراقبت از افراد، اطلاع‌رسانی، آشپزی و دیگر موارد است و در واقع مجموعه‌ای از ماشین‌ها به معنای واقعی کلمه جایگزین انسان‌ها در تمام کارها شده‌اند و این پیشرفت موجب راحتی بشر شده اما بنیادهای اجتماعی را لرزانده و زندگی بدون کار ایجاد کرده است.
 
آیا هوش مصنوعی آگاهی لازم برای اجرای همه امور انسانی را دارد؟به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، ماشین‌های هوشمند مشکلات قانونی و اخلاقی را افزایش داده‌‎اند. آیا ماشین هوشمند درک قانونی از آسیب‌های فردی ناشی از اشتباهات خود را دارد؟ و سناریوی ترسناک آن امکان شورش این ماشین‌ها علیه انسان‌ است.
 
یکی از استادان مهندسی برق و علوم رایانه‌ که در یادگیری ماشین و نظریه کوانتوم کار می‌کند می‌گوید: محققان در این زمینه به دو دسته تقسیم شده‌اند. محققانی که بر این باورند ماشین‌های هوشمند آگاه هستند و گروه دیگر بر این باور نیستند که ماشین‌ها بتوانند مانند انسان و یا حتی حیوان فکر کنند.
 
اکثر دانشمندان علوم رایانه معتقدند که هوشیاری یک خصیصه است که با پیشرفت تکنولوژی ظهور خواهد کرد. برخی بر این باورند که آگاهی شامل پذیرش اطلاعات جدید، ذخیره و بازیابی اطلاعات قدیمی و پردازش شناختی از همه آنها در تصورات و اقدامات است. اگر این تفکر صحیح باشد، بنابراین ماشین‌ها آگاه و هوشیار خواهند بود و جمع‌آوری اطلاعات آنها بیش از انسان خواهد بود، دسترسی به پایگاه داده‌های گسترده در میلی‌ثانیه صورت خواهد گرفت و محاسبه آنها نیز با تصمیم‌گیری پیچیده‌تر و منطقی‌تر از هر انسانی خواهد بود.
 
از طرفی فیزیکدانان و فیلسوفان می‌گویند چیزی در مورد رفتار انسان وجود دارد که نمی‌تواند توسط یک ماشین محاسبه شود که به عنوان مثال خلاقیت و آزادی احساس افراد، به نظر منطقی و محاسباتی نخواهد بود.
 
دیدگاه دیگر درباره آگاهی نظریه کوانتومی است. با توجه به "تفسیر ارتدوکس کپنهاگی" آگاهی و دنیای فیزیکی جنبه‌های مکمل از واقعیتی مشابه است. تعامل بین آگاهی و ماده منجر به پارادوکس می‌شود که این مورد هنوز پس از 80 سال حل نشده است و بحث در این مورد از زمان باستان شروع شده و همچنان ادامه دارد.
 
آگاهی نیاز به یک سیستم خودسازماندهی مانند ساختار فیزیکی مغز دارد، پس اگر محققان و سازندگان ماشین‌های هوشمند چنین قابلیتی در سیستم‌های طراحی شده خود ندارند این ماشین‌ها آگاه نخواهند بود.
 
محققان نمی‌دانند که آیا ماشین‌های ساخته شده آنان مانند مغز انسان انعطاف‌پذیر طراحی شده‌اند یا خیر؟ ما فاقد تئوری محاسباتی برای چنین سیستم‌هایی هستیم و شاید درست باشد که بدانیم فقط دستگاه‌های بیولوژیکی به اندازه کافی خلاق و انعطاف‌پذیر هستند.
 
این نتایج نشان می‌دهد که در حال حاضر ماشین‌های هوشمند آنچنان هم هوشمند نیستند و در آینده کار بر روی مهندسی بیولوژیکی با ساختارهای جدید برای ماشین‌های آگاه آغاز خواهد شد.