نعمت احمدی در گفت و گو با فرارو بررسی کرد
آیا ورود سپاه و بسیج به خیابانها اشتباه است؟

«اما از نظر کلی به باور من این کار درست نیست. این در درجه اول یک نوع بی مهری و بی محبتی نسبت به نیروی انتظامی است. ذهن مردم اینگونه است که اتفاقی در کشور افتاده است که نیروی انتظامی توان انتظام امور را ندارد، اگر این توان را داشت مسئولان به این فکر نمی افتادند که سپاه گشت محلی ایجاد کند.»


پس از مطرح شدن این طرح عده ای انتقادات جدی در رابطه با آن مطرح کردند، مردم در فضای مجازی به ابراز نظر در این باره پرداختند. بسیاری این طرح را با گشت های کمیته و سپاه در دهه 60 مقایسه کرده اند.
انتقادات تندی در این باره مطرح شده از جمله آنکه برخی کاربران فضای مجازی این وضعیت را حرکت ایران به سمت کره شمالی شدن دانسته اند.
بیشتر منتقدان می گویند تجربه های پیشین از گشت های اینچنینی شکست خورده اند و این گونه رفتارها نمی تواند به بهبود وضعیت اجتماعی کشور کمکی کند.

او در ادامه افزود: «اما از نظر کلی به باور من این کار درست نیست. این در درجه اول یک نوع بی مهری و بی محبتی نسبت به نیروی انتظامی است. ذهن مردم اینگونه است که اتفاقی در کشور افتاده است که نیروی انتظامی توان انتظام امور را ندارد، اگر این توان را داشت مسئولان به این فکر نمی افتادند که سپاه گشت محلی ایجاد کند.»
این کارشناس مسائل حقوقی و اجتماعی با بیان اینکه شاید به همین اعتبار است که وزارت کشور هم این تصمیم را نقد کرده است، افزود: «از منظر دیگری هم این موضوع قابل بررسی است، نیروی انتظامی زیر نظر مقام معظم رهبری است که اداره آن به وزیر کشور تفویض شده است. یعنی الان وزیر کشور قائم مقام رهبری در امور نیروی انتظامی است. سپاه مقوله اش جداست، وقتی برای سپاه این شرح وظیفه جدیدی تعریف کنید که بر دوش نیروی انتظامی است یک تقابلی ایجاد می شود که خودش تبعاتی دارد.»
احمدی گفت: «غیر از آن مقرارات حاکم بر ضابط قضایی با گشت خیابان کاملا متفاوت است، ضابط زیر نظر مقام قضایی باید کار کند، یعنی اگر مسئله ای اتفاق افتاد و با مقام قضایی در میان گذاشته شد تحقیق مقدماتی را مقام قضایی به ضابط واگذار می کند، اما اینکه گشت درست کند مجوز قانونی ندارد. چرا که پایگاه های استقرار نیروی انتظامی، پلیس 110 و... همه هستند مگر اینکه سپاه اعلام کند نیروی انتظامی توان تامین امنیت را ندارد. از طرف دیگر زمانی هم ماموران امنیتی ورود پیدا می کنند باید دستور مقام قضایی بوده باشد، یعنی قاضی به فلان ضابط می گوید در این منطقه فعالیت انجام دهید.»
او ادامه داد: «فقط در یک مورد ماموران امنیتی اعم از انتظامی و سپاهی و اطلاعاتی می توانند ورود پیدا کنند که آن هم زمان وقوع جرم مشهود است. یعنی اینکه ضابط شاهد سرقت است و تا دستور قضایی بگیرد فوت وقت می شود، در این شرایط او می تواند بدون دستور قضایی ورود پیدا کند. از این بابت هم به نظرم شان سپاه بالاتر از این است که وارد اینگونه مسائل شود. سپاه اکنون نیروی نظامی مقتدر در منطقه خاورمیانه است، داعش را شکست داده است و... حالا بیاید وارد کاری شود که پلیس می تواند انجام دهد به نظرم این جالب نیست.»
این حقوقدان گفت: «این کار باعث می شود که مردم این سوال برایشان پیش آید که چه چیزی پشت پرده است، چه اتفاقی قرار است بیافتد که ما بی خبریم، اینکار به جای اینکه احساس امنیت به شهروندان بدهد، احساس ناامنی را تقویت می کند.»
او افزود: «این گشت ها در شرح وظایف سپاه نمی گنجد شاید با کمی اغماض در شرح وظایف بسیج قرارگیرد. سوال دیگر این است که هزینه این گشت ها چگونه می خواهد تامین شود. ابزارهای موجود سپاه برای اهداف دیگر باید صرف شود.»
به گفته او "فعالیت دو نهاد نظامی با فرماندهی متفاوت با شرح وظایف مختلف در یک حوزه، تقابل تشخیص صلاحیت و تداخل شرح وظایف ایجاد می کند. ممکن است در این ساختار عدم هماهنگی موجب ایجاد درگیری های غیرضروری شود."
نعمت احمدی با اشاره به حوزه آموزشی نهادها مختلف نظامی افزود: «تعلیم سپاه این است که با داعش بجنگد، ریگی را در آسمان دستگیر کند. پلیس هم تربیت شده است دزد بگیرد، محله ها را می شناسد، با اراذل و اوباش آشناست.»
او اظهار کرد: «همین حالا بحث حضور سپاه در شهرها ضمن احترام به این نهاد و خدماتش، یک ذهنیت ضد امنیتی را در جامعه ایجاد کرده است. یک نظرسنجی در این باره باید صورت گیرد که آیا مردم از حضور نیروهای سپاه در شهرها احساس آرامش خواهند کرد یا نه؟»