دکتر نورالدین کریمی افزود: هرچند این کار آسیب مستقیم به ستون فقرات نمی زند اما استمرار آن در طولانی مدت می تواند مفاصل را دچار بی ثباتی کند.
دانشیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در خصوص عوارض شکستن مداوم قولنج ستون فقرات کمری، گردنی و پشتی و حتی انگشتان دست گفت: شکستن مداوم قولنج می تواند اتصالات مفاصل را از حد طبیعی گشادتر کند و با افزایش شلی اتصالات مفصلی، سبب سائیدگی استخوان و آرتروز شود.
به گزارش ایرنا، دکتر نورالدین کریمی افزود: هرچند این کار آسیب مستقیم به ستون فقرات نمی زند اما استمرار آن در طولانی مدت می تواند مفاصل را دچار بی ثباتی کند.
وی ادامه داد: شکستن قولنج موجب یک آرامش مقطعی اندام و تسکین کوتاه مدت آن می شود، اما در طولانی مدت می تواند عوارضی برای فرد داشته باشد.
کریمی بیان کرد: در صورت نیاز و در برخی شرایط که مفاصل ستون فقرات دچار اختلال عملکردی می شوند، متخصصانی همچون فیزیوتراپیست ها می توانند از درمان های دستی برای رفع اختلال حرکتی مفاصل استفاده کنند.
وی در خصوص سایر تبعات شکستن قولنج گفت: این کار می تواند به بافت های اطراف مفصل مانند عضلات، رباط ها و تاندون ها آسیب بزند و در طولانی مدت امکان انجام حرکات ظریف را از فرد سلب می کند.
کریمی کاهش کیفیت مفاصل را از آسیب های شکستن قولنج انگشتان و گردن برشمرد و ادامه داد: این کار، کیفیت مفاصل انگشتان را کاهش می دهد؛ دو استخوان از جمله انگشتان با مفاصل به هم متصل می شوند و با تکرار این کار بعد از مدتی رباط کیفیت خود را از دست می دهد و مشکلاتی برای فرد به وجود می آید.
از نشستن طولانی مدت خوداری کنید
دانشیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی همچنین در خصوص سایر عوامل آسیب رسان به استخوان ها و ستون فقرات، به تاثیر نشستن های طولانی مدت که به دیسک بین مهره ای ستون فقرات صدمه می زند، اشاره و توصیه کرد که افراد از نشستن طولانی مدت خودداری کنند.
وی به گروه هایی مانند خیاطان و کارمندان بانک که طولانی مدت در وضعیت ثابت قرار دارند یا حتی دندانپزشکانی که طولانی مدت در یک زاویه خاص می ایستند، توصیه کرد که گاه و بیگاه از این وضعیت خارج شوند تا به ستون فقرات آنان آسیبی نرسد.
کریمی افزود: در افرادی هم که دچار بیماری روماتیسمی هستند، مفاصل مستعد آسیب است و این افراد علاوه بر کاهش فعالیت های فیزیکی باید با مداخلات دارویی، بافت عضلات، مفاصل و استخوان ها را تقویت کنند.
دانشیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: پیاده روی در سطح صاف برای دیسک کمر بسیار مناسب است اما این کار به صورت طولانی مدت یا در سطح شیب دار، فشار بر دیسک را بیشتر می کند و به آن آسیب می زند.
