هزاران نفر هستند که با «کووید مستمر» در حال زندگی کردن هستند. با افزایش شیوع ویروس کرونا در سراسر بریتانیا این تعداد در ماه‌های آینده نیز احتمالا افزایش پیدا می‌کند.
ماه‌ها پس از آغاز شیوع ویروس کرونا این تصور در بین بسیاری از افراد وجود دارد که بیماران مبتلا به کووید-۱۹ یا جان خود را از دست می‌دهند یا پس از دو هفته بهبود پیدا می‌کنند. اما مدل سومی هم وجود دارد و آن افرادی هستند که با اثرات و عوارض مداوم و مستمر این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند و در حال زندگی با آنها هستند.
به گزارش یورونیوز، گزارش انستیتوی ملی تحقیقات بهداشت بریتانیا می‌گوید این موضوع می‌تواند تاثیر روانی زیادی بر روی افرادی که طولانی مدت درگیر کووید-۱۹ هستند بگذارد.
مبتلایان به کووید-۱۹ در چه مدت بهبود پیدا می‌کنند؟
اگر فردی به کووید-۱۹ مبتلا شد، اغلب به او گفته می‌شود طی دو هفته از عفونت خفیف ویروس کرونا و در طی سه هفته از بیماری جدی‌تر بهبود پیدا می‌کند.
اما این گزارش می‌گوید که هزاران نفر هستند که با «کووید مستمر» در حال زندگی کردن هستند. با افزایش شیوع ویروس کرونا در سراسر بریتانیا این تعداد در ماه‌های آینده نیز احتمالا افزایش پیدا می‌کند.
بی‌بی‌سی در گزارش خود نوشته است طبق گفتگو با ۱۴ عضو یک گروه حمایتی «کووید طولانی مدت» در فیس‌بوک و بر اساس آخرین تحقیقات منتشر شده، علائم تکراری روی همه چیز از تنفس گرفته تا مغز، قلب، سیستم عروقی، کلیه‌ها، روده، کبد و پوست تاثیر می‌گذارد.
این علائم ممکن است به‌دلیل چهار سندروم (عارضه) مختلف باشد:
-آسیب دائمی به ریه‌ها و قلب
-سندروم پس از مراقبت ویژه
-سندروم خستگی پس از بیماری ویروسی
-ادامه علائم کووید-۱۹
در گزارش انستیتوی ملی تحقیقات بهداشت بریتانیا آمده است: «در حال مشخص شدن است که برخی افراد با کووید-۱۹ دچار مریضی بلند مدت می‌شوند. برای برخی افراد عفونت با ویروس کرونا یک اپیزود گسسته نیست بلکه شروع یک دوره علائم مداوم و اغلب ناتوان کننده است.»
در این گزارش اضافه شده است: «برای برخی این موضوع مربوط به توانبخشی آنها پس از بستری شدن در بیمارستان است، اما برخی دیگر دچار یک عفونت اولیه می‌شوند که در خانه آن را مدیریت می‌کنند، اما علائم با گذشت زمان شدیدتر می‌شود.»
در این گزارش به نظرسنجی‌های کوچک صورت گرفته اشاره شده که یافته‌های مشابهی را نشان می‌دهند. به طور مثال در تحقیقی که در ایتالیا انجام شد، مشخص شده است که ۸۷ درصد از افرادی که از بیمارستان رم مرخص شده‌اند، ۶۰ روز پس از ابتلا به کووید-۱۹ همچنان دست کم یکی از علائم را با خود دارند. ۵۵ درصد گفته‌اند که سه یا حتی بیشتر از سه علامت را دارند که شامل خستگی (۵۳ درصد)، تنگی نفس (۴۳ درصد)، درد مفاصل (۲۷ درصد) و درد در قفسه سینه (۲۲ درصد) می‌شد.
در این گزارش گفته شده است که تعداد نامشخصی از افراد در بریتانیا علائم کووید-۱۹ را داشته‌اند و در خانه از خود مراقبت کرده‌اند. حدود ۱۰ درصد از افرادی که علائم خفیف کووید-۱۹ را داشته‌اند و در بیمارستان بستری نشده‌اند، گفته اند که علائم بیماری بیش از چهار هفته با آنها بوده است. از سوی دیگر تعدادی نیز که در بیمارستان بستری شده بودند، ادامه علائم بعد از هشت هفته یا بیشتر پس از ترخیص از بیمارستان را تایید کرده‌اند.
دکتر الین مکسول، نویسنده گزارش می‌گوید که او زمانی تصور می‌کرد افرادی که مبتلا به نوع شدید کووید-۱۹ شده‌اند با عوارض بعدی بیشتری مواجه می‌شوند و در مقابل افراد مبتلایی که کمتر در معرض مرگ بودند نیز کمتر در معرض زندگی با عوارض طولانی مدت آن هستند، اما مطالعات نشان داد که چنین چیزی درست نیست.
وی تصریح می‌کند: «ما اکنون می‌دانیم افرادی بدون ثبت ابتلا به کووید-۱۹ وجود دارند که بیشتر از کسی که چندین هفته زیر دستگاه اکسیژن بوده است درگیر شده است.»
بیماری که بیش از شش ماه درگیر کووید-۱۹ است
جو هاوس، استاد دانشگاه بریستول، بیش از شش ماه پس از ابتلا به کووید-۱۹ هنوز به سر کار خود برنگشته است.
ابتدا با سرفه‌های بد و تنگی نفس شروع شد، اما این موضوع قبل از تسکین مشکلات قلبی و درد عضلانی به خستگی در حد مرگ و سردرد تبدیل شد.
او می‌گوید: «روز دیگر که بلند شدم، سرگیجه داشتم، از حال رفتم و به اورژانس رفتم.»
گرچه تپش قلب و تنگی نفس او کمی بهبود یافته است، اما علائم دیگر از بین نمی‌روند. شریک زندگی وی نیز علائمی از بیماری را تجربه می‌کند که آنها هم از بین نمی‌روند. در نتیجه پسران نوجوان وی مجبور شدند تمام کار‌های پخت و پز و نظافت خانه را بر عهده بگیرند.
او می‌گوید: «بسیاری از افراد در گروه بیماران دارای علائم خفیف طبقه‌بندی می‌شوند، اما در واقع اصلا خفیف نیست. ما به حمایت نیاز داریم.»
جو گرچه ذات‌الریه داشت، اما هرگز از نظر ویروس مورد آزمایش قرار نگرفت و در بیمارستان نیز بستری نشد.
وی به بی‌بی‌سی گفت: «هر دوی ما در زمانی که بسیار بیمار بودیم وصیت خود را نوشتیم. این ترسناک بود.»
