چنگیز جلیلوند ـ صدای ماندگار دوبله ـ به دلیل ابتلا به ویروس کرونا درگذشت.
فرارو- چنگیز جلیلوند که در میان دوبلورها به مرد حنجره طلایی معروف بود، امروز ـ یکشنبه ـ دوم آذر ماه ـ در سن هشتاد سالگی درگذشت.
خبر درگذشت این دوبلور باسابقه توسط ناصر ممدوح ـ دوبلور و مدیر دوبلاژ تایید شده است.
ممدوح اعلام کرد چنگیز جلیلوند یک ساعت قبل در بیمارستان محل بستری فوت شده است.
جلیلوند ششم آبان ماه ۱۳۱۹ در شیراز متولد شده بود.
این دوبلور، مدیر دوبلاژ و هنرپیشهٔ ایرانی، مدتی بود که به دلیل ابتلا به بیماری کووید ـ ۱۹ در بیمارستان بستری بود و آخرین خبرها از درگیری ۸۰ درصدی ریه اش به ویروس کرونا حکایت داشت.
جلیلوند فعالیت هنریاش را در سال ۱۳۳۶ و با تئاتر به همراه ابوالحسن تهامی آغاز کرد. او مدت ۲۰ سال را در آمریکا به سر برد، اما سرانجام به کشور بازگشت و کار دوبله را از سال ۱۳۷۷ سر گرفت. وی در چند مجموعه تلویزیونی و فیلم سینمایی نیز بازی کرده است.
جلیلوند در گویندگیهایش قابلیت تیپ سازی را داشت و میتوانست صداهای مختلفی را به وجود آورد. او به جای بازیگران مشهور خارجی و داخلی بسیاری گویندگی کردهاست. وی با تیپ سازی خلاقانهٔ خود گویندهٔ اصلی نقشهای مارلون براندو بود.
چنگیز جلیلوند متولد آبان ماه سال ۱۳۱۷ در شیراز است. او از بیست سالگی وارد عرصه دوبله شد و در بیش از دو هزار فیلم خارجی به جای بازیگران نقش اول صحبت کرد.
او فعالیت هنریاش را در سال ۱۳۳۶ و با تئاتر به همراه ابوالحسن تهامی آغاز کرد.
او از نسلی بود که در سالهای دهه ۴۰ و ۵۰ درخشش زیادی داشتند و کارهای بزرگی کردند. از ویژگی هنر جلیلوند شاید تنها ذکر این نکته کافی است که او همواره برای باوراندن شخصیت و ارتباط بیشتر مخاطب با او بیان خود را به بیان بازیگر نزدیک میکرد که صداپیشگی او به جای مارلون براندو در فیلم «اتوبوسی به نام هوس» از جمله این آثار بود.
صدای چنگیز جلیلوند قابلیت گویندگی به جای شخصیتهای نقش اول با صلابت و تأثیرگذار سینمایی را فراهم میکرد.
جلیلوند در فیلمهای فارسی بهجای زنده یاد «محمدعلی فردین»، «ناصرملک مطیعی»، «بهروز وثوقی»، «ایرج قادری»؛ و در فیلمهای خارجی بهجای «برت لانکستر»، «پل نیومن»، «یول براینر»، «مارلون براندو»، «جک نیکلسون»، «جان وین» و ... صحبت کرده است.
او پس از به جای گذاشتن یک کارنامه بینظیر کاری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران مدت بیست سال را در آمریکا به سر برد. اما سرانجام به کشور بازگشت و کار دوبله را از سال ۱۳۷۷ سر گرفت.
جلیلوند در مصاحبهای درباره جلای وطنش گفته بود: «من فکر میکنم این بیستسالی که اینجا نبودم، بیست سال خواب بودم و بعد از بیست سال دوباره بیدار شدم و چشمام را باز کردم دیدمای وای! من جایی نبودم، اینها که بوده همهاش تو خواب بوده. من الآن توی وطن خودم هستم و دارم لذت میبرم. از رانندگیاش لذت میبرم، از کارش لذت میبرم، از آدمهاش، از خیابانهاش از خاکاش از دودش لذت میبرم. به هرحال، چون وطنام است دوست دارم. معترض هم نیستم میگویم هم اینی که هست، اگر ایران را دوست داری ایران این است، دوست نداری؟ خوش آمدی!»
او در چند سریال و فیلم سینمایی نیز نقش آفرینی داشته است. با اینحال او را بیشتر با صدایش میشناسند. چنگیز جلیلوند سالها به عنوان مدیر دوبلاژ استودیو قرن بیست یکم فعالیت کرد و آثار دوبله زیادی را تولید کرد.
ترمینال غرب (۱۳۹۵)، قلادههای طلا (۱۳۹۰)، این سیب هم برای تو (۱۳۹۳)، قصه عشق پدرم (۱۳۹۱)، فیتیله و ماه پیشونی (۱۳۹۰)، بندرگاه عشق (۱۳۴۶)، دختر همسایه (۱۳۴۰)، آرشین مالالان (۱۳۳۹)، آقای شانس (۱۳۳۸).
عبور از پاییز، یلدا، نوشدارو، مسابقه ستاره بیست (داور)، جادوی صدا (داور)، معمای شاه.
سال 1356 در دنیا اول شد
ولی در طول این سالها اساتید مهمی را از دست داد
استاد کسمایی
استاد ایرج ناظریان
منوچهر نوذری
حسین عرفانی
اصغر افضلی
صادق ماهرو
پرویز نارنجی ها
و چنگیز جلیلوند عزیز
بعید میدانم جای این بزرگان صنعت دوبله را کسی پر کند
سالها با صدای این بزرگان زندگی کردیم و خاطره داریم
روحشان شاد
به احترامش لایک
لعنت به کرونا و سیاست مسخره دنیا
روحش شاد