متان حاصل از بادگلوی گاو توسط تخمیر روده‌ای تولید می‌شود فرآیندی که طی آن میکروب‌های معده گاو به تجزیه و هضم مواد گیاهی کمک می‌کنند. این فرآیند متان را به عنوان یک محصول جانبی آزاد می‌کند که حیوانات از طریق بادگلو آن را دفع می‌کنند.
فرارو-دانشمندان راه‌هایی برای کاهش انتشار گاز متان از طریق گاو پیدا کرده اند. با این وجود، هزینه‌های آن ممکن است دامپروران را از دنبال کردن چنین راه‌هایی منصرف سازد.
به گزارش فرارو به نقل از وال استریت ژورنال، متان تولید شده در نتیجه بادگلوی گاو یکی از بزرگترین منابع انتشار گاز‌های گلخانه‌ای ناشی از دامپروری می‌باشد. پژوهشگران در حال مطالعه راه‌هایی برای مهار این گاز‌های گلخانه‌ای هستند که می‌تواند به کاهش گرمایش جهانی کمک کند. متان مانند دی اکسید کربن گرما را در جو به دام می‌اندازد و آن را به یک گاز گلخانه‌ای قوی تبدیل می‌کند.
ایالات متحده و بیش از ۱۰۰ کشور دیگر متعهد شده‌اند تا سال ۲۰۳۰ انتشار گاز متان را دست کم ۳۰ درصد از سطح سال ۲۰۲۰ میلادی کاهش دهند. روز سه شنبه دانون یکی از بزرگترین شرکت‌های لبنی جهان اعلام کرد که با کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای خود را با این تعهد هماهنگ می‌کند.
متان حاصل از بادگلوی گاو توسط تخمیر روده‌ای تولید می‌شود فرآیندی که طی آن میکروب‌های معده گاو به تجزیه و هضم مواد گیاهی کمک می‌کنند. این فرآیند متان را به عنوان یک محصول جانبی آزاد می‌کند که حیوانات از طریق بادگلو آن را دفع می‌کنند.
سازمان ملل متحد تخمین می‌زند که غذا و کشاورزی مسئول تقریبا یک سوم کل انتشار گاز‌های گلخانه‌ای هستند. این شامل فعالیت‌های مزرعه‌ای و پرورش دام و تخمیر روده‌ای ناشی از آن است که حدود ۵ درصد از گاز‌های گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهد. در بخش دامپروری فعالیت پیش و پس از آن مانند حمل و نقل مواد غذایی، تغییر در کاربری زمین و پاکسازی جنگل‌ها برای مزارع نیز باعث انتشار گاز‌های گلخانه‌ای می‌شوند.
مطالعه‌ای صورت گرفته در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم تقریبا ۱۰۰ استراتژی را برای مهار انتشارات روده‌ای بررسی کرده است. در آن مطالعه پنج استراتژی شناسایی شده که به طور میانگین ۲۱ درصد متان تولید شده توسط دام را کاهش دادند بدون آن که به بهره وری حیوانات آسیبی وارد شود و سه استراتژی دیگر را شناسایی کردند که انتشار گاز‌های گلخانه‌ای بر اثر تولید هر واحد شیر یا گوشت را به میزان ۱۲ درصد کاهش داده و در واقع بهره وری حیوانات را بهبود بخشیدند.
یکی از گزینه‌های مورد مطالعه Bovaer یک افزودنی خوراک بود که توسط شرکت هلندی DSM تولید کننده مواد شیمیایی ساخته شده است. ارزیابی نشان داده که این ترکیب انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را به طور میانگین ۳۰ درصد در گاو‌های شیرده و ۴۵ درصد در گاو‌های گوشتی کاهش می‌دهد.
پژوهشگران هم چنین با وارد کردن دانه‌های روغنی مانند کلزا به جیره‌های دام و با تشویق گاوها به چرای علف‌های کمتر بالغ باعث کاهش انتشار متان شده اند. علف‌های جوان فیبر کمتری دارند و هضم آن توسط گاو آسان‌تر است. اقدام به ظاهر ساده‌تر ارائه خوراک بیشتر به دام است. حیوانی که تغذیه بهتری دارد نسبت به متان اضافی که ممکن است در طول هضم ترشح کند گوشت و شیر بیش تری تولید خواهد کرد. به نوشته نویسندگان آن مطالعه گاوها همواره به میزان مناسب تغذیه نمی‌شوند یا ممکن است با فقدان مواد مغذی ضروری در رژیم غذایی شان مواجه باشند که همین موضوع باعث محدود شدن بهره وری آنان می‌شود.
به گفته "کلودیا آرنت" از موسسه تحقیقات بین المللی دام و نویسنده اصلی مقاله مرتبط با آن ارزیابی علیرغم اثر بخشی این استراتژی‌ها برخی از دامپروران ممکن است تمایلی به اتخاذ آن استراتژی‌ها نداشته باشند. تغییر رویه‌های ایجاد شده چه خرید خوراک جدید یا افزودنی‌ها یا کشت مجدد مراتع باعث افزایش هزینه‌های آنان خواهند شد.
"یان دایکسترا" از دانشگاه و تحقیقات واگنینگن در هلند نویسنده مقاله مرتبط با مطالعه‌ای درباره اقتصاد کاهش متان می‌گوید:"هرچه هزینه‌های اضافی برای تولید هر کیلوگرم شیر بیشتر باشد خطر درآمد منفی در سالیان پیش رو بیشتر می‌شود".
به گفته "فرانک میتلونر" متخصص کیفیت هوا در دانشگاه کالیفرنیا تمالی دامپروران برای پذیرش این تکنیک‌ها ممکن است به این بستگی داشته باشد که آیا آنان از طریق مشوق‌ها یا مقررات وسوسه می‌شوند یا مجبور به انجام این کار خواهند شد. تاکنون تلاش‌های دولت ایالات متحده برای مهار گاز متان عمدتا نه بر کشاورزی و دامپروری بلکه بر صنایع نفت و گاز متمرکز شده که منبع داخلی کوچک تری برای گاز هستند.
کالیفرنیا بزرگترین ایالت تولید کننده شیر به تنهایی هدفی را برای کاهش متان لبنیات و دام تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۴۰ درصد کمتر از سطح سال ۲۰۱۳ میلادی تعیین کرده است. هیئت مدیره هوای پاک آن ایالت می‌گوید که احتمالا برای دستیابی به این هدف به اقدامات کاهش روده‌ای نیاز است. تایید مقررات برای محصولات کاهش دهنده متان نیز می‌تواند پذیرش آن را سرعت بخشد.
برای مثال، Boaver که به منظور استفاده در بیش از ۴۰ کشور از جمله اتحادیه اروپا مورد تایید قرار گرفته به مدت شش سال در فرآیند تایید ایالات متحده قرار داشته است. دکتر "میتلونر" می‌گوید:"ما می‌دانیم که این یکی از افزودنی‌هایی است که کار می‌کند، اما در ایالات متحده موجود نیست. "
سخنگوی سازمان غذا و داروی ایالات متحده در پاسخ به پرسشی در مورد Bovaer گفته است:"سازمان غذا و داروی ایالات متحده توسعه محصول جدید را تشویق می‌کند و در حال بررسی رویکرد‌های نوآورانه به منظور ارزیابی محصولات حیوانی جدید است که محصولاتی که می‌توانند برای مردم و محیط زیست نیز مفید باشد".
گزارش تازه سازمان ملل تغییراتی را در بخش کشاورزی و دامپروری توصیه کرده که عمل به آن می‌تواند به دستیابی به هدف توافق نامه آب و هوایی پاریس به منظور محدود کردن گرمایش زمین به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد و ترجیحا ۱.۵ درجه سانتی گراد کمک کند. کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای تقریبا یک پنجم اقدامات توصیه شده را تشکیل می‌دهد که حدود ۱۷ درصد از آن ناشی از تلاش برای کاهش متان روده است.
تاثیر گاز بر گرم شدن با میزان خوب جذب گرما و مدت زمان ماندن آن در جو سنجیده می‌شود. متان در به دام انداختن گرما از دی اکسید کربن موثرتر است، اما تنها حدود ۱۲ سال در جو دوام می‌آورد. این در حالیست که دی اکسید کربن قادر است برای قرن‌ها باقی بماند. از آنجایی که متان یک گاز با تاثیر زیاد، اما کوتاه مدت است کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای می‌تواند تاثیر نسبتا سریعی بر سرعت تغییرات آب و هوا داشته باشد. دکتر آرنت می‌گوید:"گرم شدن ناشی از متان در مدت زمان طولانی انباشته نمی‌شود. بنابراین، کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در حال حاضر برای محدود کردن گرمایش جهانی نکته‌ای حائز اهمیت محسوب می‌شود".
