پای ورزشکاران (عفونت قارچی پا): علائم، علل و درمان

فرارو- پای ورزشکاران یک عفونت قارچی شایع، مسری و اغلب مزمن است که معمولاً کف پا و پوست بین انگشتان پا (اغلب بین انگشت چهارم و پنجم) را درگیر میکند.
به گزارش فرارو، این عارضه بیشتر در نوجوانان و بزرگسالان دیده میشود و در کودکان نادر است.
علائم شایع
پوستههای مرطوب، نرم و خاکستری - سفید یا قرمز، بهویژه بین انگشتان پا.
پوست مرده و ترکخورده بین انگشتان پا.
خارش شدید در نواحی ملتهب.
بوی بد پا (بوی رطوبت و کپک).
گاهی وجود تاولهای کوچک روی پا.
علل بیماری
قارچ تریکوفیتون: این قارچ عامل اصلی عفونت است.
محیط گرم و مرطوب باعث رشد قارچ میشود.
عوامل تشدیدکننده بیماری
رعایت نکردن بهداشت پا: شستن نادرست یا نادر پا. عدم تعویض بهموقع کفش و جوراب.
استفاده از حمامها و کمدهای عمومی مشترک.
هوای گرم و مرطوب.
سرکوب سیستم ایمنی: به دلیل بیماریها یا داروها.
رطوبت دائم: مثلاً استفاده طولانی از کفشهای بسته.
پیشگیری
شستشوی روزانه پا: پس از شستشو، فضای بین انگشتان پا را کاملاً خشک کنید.
استفاده از پودر خشککننده در بین انگشتان پا.
در حمامهای عمومی از دمپایی صندل لاستیکی استفاده کنید.
در صورت امکان، اجازه دهید پاها در معرض هوا باشند.
تعویض روزانه جورابها: استفاده از جورابهای نخی یا پشمی که رطوبت را جذب میکنند.
پرهیز از پوشیدن جورابهای الیاف مصنوعی.
عواقب مورد انتظار
معمولاً با درمان در عرض ۳ هفته بهبود مییابد، اما عود بیماری شایع است.
عوارض احتمالی
عفونت ثانویه باکتریایی: در همان ناحیه عفونت قارچی.
بثورات پوستی نادر: ممکن است در دستها یا صورت ظاهر شود.
درمان
اصول کلی
پاکسازی روزانه: پوستهها و مواد بین انگشتان پا را به دقت بردارید.
خشک و خنک نگه داشتن پاها: در طول درمان از راه رفتن با پای برهنه یا استفاده از دمپایی صندل کمک بگیرید.
داروها
استفاده از پودرها، کرمها یا پمادهای ضدقارچ پس از هر شستشو.
در موارد شدید، داروهای ضدقارچ خوراکی یا قویتر موضعی ممکن است توسط پزشک تجویز شود.
فعالیت و رژیم غذایی
فعالیت: محدودیتی وجود ندارد، اما از فعالیتهایی که باعث تعریق پا میشوند موقتاً اجتناب کنید.
رژیم غذایی: رژیم خاصی نیاز نیست.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم شدید پای ورزشکاران با درمانهای خانگی برطرف نمیشوند.
اگر تب دارید یا علائم عفونت به سایر نواحی بدن گسترش پیدا کرده است.
نتیجهگیری
پای ورزشکاران با رعایت بهداشت مناسب و استفاده از درمانهای ضدقارچ به راحتی قابل کنترل است. با پیشگیری و درمان مناسب میتوان از عود بیماری جلوگیری کرد.