قرآن با خون صدام، جنجالی تازه در عراق

در عراق برخی از رسانه‌های جمعی و محافل اجتماعی از قرآنی حرف می‌زنند که گفته می‌شود آن را صدام حسین با خون خود نوشته است.

گفته می‌شود که دیکتاتور پیشین عراق با صرف ۲۷ لیتر از خون خود در طول دو سال نسخه‌ای کامل از قرآن را کتابت کرده است که شامل تمام ۱۱۴ سوره این کتاب مقدس است.

ظاهرا صدام حسین قصد داشته این قرآن را برای بازدید عموم به نمایش بگذارد و از آن بهره‌برداری تبلیغاتی کند، اما با سرنگونی او در مارس سال ۲۰۰۳ این آرزو نقش بر آب شد.

قرآن نوشته شده با خون صدام هم اکنون در گنجینه‌ای محفوظ است در حالیکه درباره شیوه برخورد با آن، هم در میان مردم عادی و هم زمامداران کنونی عراق، اختلاف نظر وجود دارد.

نسخه قرآن با خون صدام حسین از سه سال پیش در مسجد "ام المعارک" در بغداد نگه‌داری می‌شود.

"نشانه‌ای از پلیدی"
روزنامه گاردین، چاپ لندن، در گزارشی گفته است که قرآن با خون صدام حسین می‌تواند چالشی تازه برای حکومت کنونی عراق باشد، که در آن شیعیان دست بالا را دارند.

به عقیده بسیاری از شیعیان طرفداران صدام حسین همچنان در عراق فعال هستند و مسئولیت بیشتر عملیات ترور و کشتار هم برعهده آنان است.

نه تنها شیعیان عراق، بلکه بسیاری از سنی‌مذهبان این کشور هم از بازگشت دوران صدام حسین وحشت دارند.

شیخ احمد سامرائی، از رهبران بانفوذ سنی در عراق است که مدتی از قرآن نوشته شده با خون صدام حسین حفاظت کرده است.

شیخ سامرائی عقیده دارد: «عمل صدام از نظر دینی حرام است.»

با وجود این، او چند سال با زحمت و مشقت در منزل خود و بستگان خود از این قرآن نگه‌داری کرده زیرا اعتقاد دارد که این کتاب، بخشی از میراث تاریخی عراق است.

در شهرهای عراق و به ویژه در پایتخت این کشور، هنوز هم آثار بسیاری یادآور دوران صدام حسین است و نحوه برخورد با آنها یکی از مشکلات حکومت کنونی محسوب می شود.


حاکمان جدید عراق سعی دارند آثار مربوط به صدام را از بین ببرند در سال ۲۰۰۵ دولت عراق هیئتی ویژه تشکیل داد که وظیفه اصلی آن از بین بردن تمام آثار دوران صدام حسین بوده است.

آموختن از تاریخ گذشته
برخی از دولتمردان عراق، مانند احمد چلبی، عقیده دارند که تمام آثار دوران صدام حسین باید نابود شود.

در برابر، کسانی مانند موفق ربیعی، مشاور امنیتی پیشین دولت عراق، عقیده دارند که باید با میراث دوران صدام به عنوان پدیده‌ای تاریخی برخورد کرد.

ربیعی بر مراسم اعدام صدام حسین در پایان سال ۲۰۰۶ نظارت داشت.

ربیعی به خبرنگار "گاردین" گفته است: «صدام حسین با تمام زشتی و با همه شرارتی که برای عراق و دنیا به بار آورد، به هرحال بخشی از تاریخ ماست. البته بخشی زشت از تاریخ ماست. هرچند خاطره او امروز ما را آزار می‌دهد، اما نباید او را فراموش کنیم، بلکه باید از آن درس بگیریم تا دیکتاتوری در عراق تکرار نشود.»

به گفته این دولتمرد عراقی، نسخه قرآن با خون صدام حسین باید محفوظ بماند، زیرا نمودی از بیرحمی و قساوت صدام حسین است.

او می‌افزاید که فکر نمی‌کند کسی مایل به دیدن این قرآن باشد، اما باید آن را برای آیندگان محفوظ نگه داشت.

علی موسوی، سخنگوی نوری مالکی، نخست وزیر عراق، به گاردین گفته است: «نباید تمام میراث باقی مانده از نظام صدام را نابود کرد، بلکه باید بخشی از آن را به عنوان یادبودهای دیکتاتوری و جنگ و اختناق محفوظ نگه داشت.»

موسوی در رابطه با قرآن نوشته شده به خون صدام حسین می‌گوید: «این نسخه باید به عنوان نمونه‌ای از پلیدی صدام حسین محفوظ بماند. هرچند هیچ شهروند عراقی مایل نیست این نسخه را ببیند، اما باید آن را در موزه‌ای خاص نگه‌داری کرد، همان گونه که امروزه برای هیتلر و استالین هم موزه وجود دارد.»

به نظر کارشناسان تاریخ عراق، شخص صدام حسین و رژیم او تا مدتهای طولانی در ذهن مردم عراق باقی خواهد ماند و بحث و جدل پیرامون میراث او به این زودی پایان نمی‌یابد.