علیرضا بیرانوند مدت‌هاست دیگر نمایشی در قواره یک ستاره نداشته و نتوانسته فروغ سال‌های قبل خود را تکرار کند.
هنوز هم واکنش‌های فوق‌العاده علیرضا بیرانوند در تیم ملی و همچنین در تیم‌های باشگاهی‌اش در یاد اهالی فوتبال باقی مانده، اما مدت‌هاست دیگر واکنش فوق‌العاده و نجات‌بخش دیگری به سیو‌های مذکور اضافه نشده و این گلر ۳۲ ساله با وجود رکوردشکنی و تبدیل شدن به پرسابقه‌ترین سنگربان تاریخ تیم ملی از نظر تعداد بازی، از روز‌های اوج خود دور شده است.
نمایشی متوسط در دیدار مقابل کره‌شمالی و قرقیزستان
تیم ملی ایران در مصاف با کره‌شمالی و قرقیزستان ۴ گل دریافت کرد. در ابتدا باید به انتخاب‌های کادرفنی و ساختار خط دفاعی اشاره داشت و آنها را دلایل اصلی دریافت این تعداد گل از ۲ تیم درجه سه آسیا قلمداد کرد. اما فراموش نکنیم که علیرضا بیرانوند در درون دروازه بود و او اگر در فرم خوبش به سر می‌برد، می‌توانست حداقل ۲ گل از این ۴ گل را دریافت نکند. بیرو روی گل دوم کره‌شمالی باید جسارت بیش‌تری به خرج می‌داد و شاید می‌توانست روی گل نخست قرقیزستان زودتر به سمت توپ حرکت کند و یا از دروازه خارج شود؛ البته ضربه جوئل کوجو نیز زاویه و قدرت مناسبی داشت. بیرو صرفا در ۱۸۰ دقیقه بازی برابر این ۲ تیم، یک واکنش جدی داشت که آن هم اثرگذاری روی ارسال خطرناک بازیکن قرقیز بود که داشت مستقیم وارد دروازه علیرضا می‌شد. او نه‌تن‌ها در این ۲ دیدار بلکه مدت‌هاست که دیگر واکنش نجات‌بخش و مهار فوق‌العاده‌ای نداشته و این اتفاق در تیم تراکتور نیز برایش به وقوع پیوسته است.
چرا علیرضا افت کرده است؟
افت علیرضا شاید از فصل پیش آغاز شد و همچنان همراهش باقی مانده است. فراموش نکنیم که بیرو در تراکتور توانسته ۵ کلین‌شیت به‌ثبت برساند، اما در همین فصل نیز یکی ۲ گل خیلی معمولی دریافت کرده و تقریباً در هیچ دیداری دروازه‌اش را با واکنش‌های مخصوص به خود از گزند رقبا در امان نگه نداشته است. شاید بتوان گفت دیدار با استقلال یک استثنا در این فصل برای بیرانوند بود و او موفق شد ۲ واکنش بسیار خوب داشته باشد و کلین‌شیت کند.
باید دید علت نمایش معمولی علیرضا در این حدوداً یک سال چه بوده است. حواشی او در این مدت، نداشتن رقیب جدی و خیال راحت از ماندن در درون دروازه یا یک افت معمولی که برای بازیکنان در هر سطحی ممکن است رخ بدهد. هرکدام از این نکته‌ها می‌تواند علت اصلی کم‌فروغ شدن گلر رکوردشکن تیم ملی فوتبال ایران باشد. بدون شک تیم ملی و همچنین تراکتور در ادامه راه و در دیدار‌های دشوارتر و سرنوشت‌سازتر نیاز به یک بیرانوندِ آماده دارند که بتواند همانند گذشته نقش فرشته نجات را بازی کند.
منبع: فوتبال ۳۶۰
