برای شناخت ترامپ این فیلم را ببینید!

فرارو - "پیتر وهنر"؛ نویسنده و تحلیلگر نشریه آتلانتیک.

به گزارش فرارو به نقل از نشریه آتلانتیک ؛ دولت نخست ترامپ با یک دروغ بزرگ آغاز شد. در تاریخ ۲۱ ژانویه سال ۲۰۱۷، "سین اسپایسر"، دبیر مطبوعاتی وقت کاخ سفید در دولت ترامپ مدعی شد که ترامپ توانسته بیشترین میزان جلب توجه و مخاطب را برای مراسم تحلیف یک رئیس جمهور در تاریخ آمریکا به ثبت برساند.

عکس‌هایی که از مراسم تحلیف ترامپ در آن زمان بیرون آمد به وضوح نشان می‌دادند که این ادعا کذب است. باراک اوباما رئیس جمهورِ قبل از ترامپ در مراسم تحلیف خود شاهد حضور شمار به مراتب بیشتری از افراد بود. با این حال، این مساله چندان مهم نبود.

اسپایسر در این رابطه گفت: "تلاش‌ها برای کم نشان دادن اشتیاق عمومی به مراسم تحلیف ترامپ، غلط و شرم آور هستند". از یک منظر، دروغ اسپایسر موضوعی جزئی بود با این حال از منظری دیگر، مساله‌ای کاملا مهم بود، زیرا وی دروغی را در مورد مساله‌ای گفت که کاملا قابل اثبات بود. "کلین کانوی" که زمانی مشاور ترامپ بود هم در موضع گیری از اسپایسر دفاع کرد و مدعی شد که وی حقایقی را ارائه می‌کند که کمتر مطرح شده‌اند.

هشت سال بعد، ترامپ بار دیگر رئیس جمهور آمریکا شد. "جفری گلدبرگ"، سردبیر نشریه آتلانتیک اخیرا به صورت اشتباهی عضو یک گروه در پیام رسان سیگنال شد که در آن مقام‌های ارشد دولت ترامپ طرح‌های خود برای بمباران و حمله به یمن را به اشتراک می‌گذاشتند. گلدبرگ در مقاله‌ای ضمن تشریح این رسوایی نسبت به نقش فاحش اصول مرتبط با امنیت ملی آمریکا هشدار داد.

با این حال، دولت ترامپ به جای اقرار به اشتباه خود و قول دادن مبنی بر اینکه آن را بررسی و مانع از تکرارش می‌شود، به استاندارد‌های سنتی خود بازگشت. این دولت صرفا به دیگران حمله کرد، آن‌ها را بدنام کرد و فقط دروغ گفت.
ترامپ در موضع گیری راجع به گلدبرگ گفت: "همانطور که همه شما می‌دانید، گلدبرگ فردی کیسه‌دوز و طمعکار است. او در این زمینه استاد است! مجله او شکست خورده است". پت هکست، وزیر دفاع آمریکا که تیم وی بیشترین رسوایی را در قالب آنچه گلدبرگ افشا کرد به بار آورده و خودش نیز مسائل محرمانه زیادی را لو داده هم در مورد سردبیر نشریه آتلانتیک مجموعه‌ای از دروغ‌ها را مطرح کرد.

او گفت: "شما در مورد به ظاهر روزنامه نگاری صحبت می‌کنید که به شدت فریبکار است و تئوری‌های توطئه زیادی را نیز بار‌ها و بار‌ها به زبان آورده است". وی در ادامه گفته است: "هیچکس پیامی را در مورد طرح‌های جنگی، در گروهی که در شبکه اجتماعی سیگنال ساخته شده بود رد و بدل نکرده است".

کرولاین لاویت، دبیر مطبوعاتی کاخ سفید نیز در شبکه‌های اجتماعی گفته است: "آنچه اخیرا گلدبرگ گفته نمودی دیگر از تئوری‌های توطئه علیه ترامپ از سوی فردی است که به طرح داستان‌های هیجانی و دروغین مشهور است". تقریبا اغلب مقام‌های دولت ترامپ مدعی شده‌اند که آنچه گلدبرگ گفته دروغ است و هیچ اتفاق خاصی رخ نداده است. آن‌ها مدام تاکید داشته‌اند که بگویند آنچه فاش شده مساله جدی نبوده و نباید در مورد آن نگران بود. این در حالی است که واقعیت غیر از همه این‌ها است.

"واشینگتن‌پست" در گزارشی به صراحت تاکید کرده که زمان حمله به یمن که در گروه مقام‌های ارشد دولت ترامپ در پیام‌رسان سیگنال لو رفته، جزو اسناد طبقه بندی شده بوده است. قواعد پنتاگون بر این امر صحه می‌گذارند. برخی تحلیلگران به این مساله اشاره دارند که افشای این اطلاعات، به رقبا و مخالفان آمریکا این اجازه را می‌دهد تا منابع حساس خود را جابجا کنند و برای نیرو‌های آمریکایی ایجاد چالش و خطر کنند.

"مایک والتز" که یکی از بانیان رسوایی مذکور بوده مدعی شده که اساسا گلدبرگ را ندیده و اگر وی را در میان برخی افراد دیگر قرار دهند، مشاور امنیت ملی آمریکا نمی‌تواند گلدبرگ را شناسایی کند. با این حال، اندکی پس از این موضع گیری، عکسی از والتز و گلدبرگ در جریان یک نشست در سال ۲۰۲۱ که کنار هم بودند منتشر شد.

جفری گلدبرگ پس از موضع گیری‌های مقام‌های دولت ترامپ اقدام به انتشار تصاویر برخی چت‌ها در گروه مقام‌های ارشد دولت ترامپ در شبکه اجتماعی سیگنال کرد تا مردم خود قضاوت کنند که چه اتفاقاتی رخ داده است. در این رابطه نیز مقام‌های دولت ترامپ از شما توقع دارند که ایمان داشته باشید، دو به علاوه دو می‌شود پنج!

فیلم Gaslight در سال ۱۹۴۴ تا حد زیادی می‌تواند توضیح دهنده رفتار‌های مقام‌های دولت ترامپ باشد. در این فیلم، یک زن جوان با نام پائولا آلکوئیست عاشق یک مرد متاهل و پیرتر از خود می‌شود. نام مرد گئورگی آنتون است. در جریان فیلم، گئورکی که فردی حیله گر، دمدمی مزاج و کاریزماتیک است، پائولا را فریب می‌دهد و سعی می‌کند به وی القا کند که او در حال از دست هوش و حواس خود است...

وی سعی در دستکاری ذهنیت زن دارد و مدام او را متهم می‌کند که نقاشی‌ها را پنهان می‌کند و چیز‌های مختلفی را می‌دزد. این مساله سبب می‌شود تا زنِ جوان منزوی شود و ارزش خود را فراموش کند و اعتماد به نفسش را از دست بدهد و به کل، واقعیت‌ها را انکار کند. گئورکی عملا پائولا را فریب می‌دهد و سعی دارد از او چیزی را بسازد که مطلوب خودش است.

در پایان فیلم، پائولا می‌فهمد که توسط گئورکی فریب خورده است. او می‌فهمد که گئورکی قاتلی است که می‌خواهد پائولا صرفا بنده و اسیر وی باشد. کاراگاهی که در پرونده مرتبط با گئورکی کار می‌کند به پائولا می‌گوید: "شما به صورت ناگهانی از عقل و منطق خود محروم نمی‌شوی بلکه به تدریج و به شیوه‌ای سیستماتیک عقلت را از دست می‌دهی! "

در این فیلم به عینه شیوه‌ای از دستکاری ذهن بشر پیش چشم مخاطب قرار می‌گیرد. دستکاری که در خدمت منافع افراد شرور است. برای اینکه افراد بنده و اسیر شوند باید تا جای ممکن به نحوی مدیریت شوند که به خود شک کنند و گیج شوند و ادراکات خود در مورد واقعیت‌ها را زیر سوال ببرند. روانشناسان می‌گویند که قربانیانی که به این حالت دچار می‌شوند نه تنها واقعیت‌ها را انکار می‌کنند، بلکه شروع به طرح مسائل غلط و انحرافی می‌کنند و به نوعی بازیچه فردی می‌شوند که آن‌ها را متوهم و منزوی می‌خواهد.

افرادی که این فرآیند را مدیریت می‌کنند، بسیار فریبکار و البته کنترل‌گر هستند و آن‌ها به راحتی به دیگران توهین نیز می‌کنند. آنها متعهد به دروغگویی، انکار و فریب هستند. متاسفانه برخی از آن‌ها خوش شانس هستند و به جایی نظیر کاخ سفید هم نفوذ می‌کنند. وقتی این مهم محقق می‌شود، وحشت و بیماری که این افراد به جان یک نفر می‌اندازند، ناگهان در مورد یک ملت جلوه‌های عینی خود را به نمایش می‌گذارد.