چهار فیلم جشنواره کن ۲۰۲۵ که حسابی سروصدا کردند

فرارو- هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن از ۱۳ می (۲۳ اردیبهشت) آغاز شده و تا ۲۴ می  ادامه خواهد داشت. 

به گزارش فرارو، این جشنواره که میزبان آثار مختلفی از فیلم‌سازان سراسر جهان است، به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود. در این مطلب نگاهی به پرسرو صداترین فیلم‌های هفته اول جشنواره کن خواهیم داشت. 

فیلم سینمایی النور کبیر (Eleanor the Great) 

اسکارلت یوهانسون در اولین تجربه کارگردانی به سراغ یک موضوع حساس یعنی بازماندگان هولوکاست رفته است. «جون اسکوئیب»، نقش زن یهودی به نام «النور» را بازی می‌کند که دوست صمیمی‌اش از قربانیان هولوکاست است و بالطبع از این حادثه آگاهی کامل دارد. او بعد از مرگ دوستش، از تنهایی وارد یک آسایشگاه سالمندان می‌شود و بعد از مدتی می‌فهمد که این آسایشگاه محل نگهداری قربانیان هولوکاست است. «النور» برای اینکه دوباره تنها نشود، وانمود می‌کند یکی از قربانیان هولوکاست است و خاطرات دوست صمیمی‌اش را با نام خود تعریف می‌کند. منتقدان این فیلم در روزنامه گاردین معتقدند: «جعل هویت بازماندگان هولوکاست یک مساله جدی و خطرناک است، زیرا می‌تواند باعث سواستفاده  نئونازی‌ها و منکران هولوکاست قرار گیرد.» 

«اسکارلت یوهانسون» در مصاحبه خبری فیلم «النور کبیر»، درباره اجداد خانوادگی‌اش که در جریان هولوکاست کشته شده‌اند صحبت می‌کند و این فیلم را یادآور سختی‌های آن‌ها می‌داند. 

فیلم سینمایی طرح فنیقی (The Phoenician Schem) 

داستان این فیلم درباره یک سرمایه دار بدنام است که قصد دارد با انجام فعالیت‌های مختلف و دستکاری در صنعت کشاورزی باعث قحطی در یک کشور خیالی در منطقه بحران زده خاورمیانه شود تا اقتصاد را تحت سلطه دربیاورد. او برای این منظور، گروهی از دوستانش را در کنار هم قرار می‌دهد تا هر چه سریعتر به اهداف برسند. «طرح فنیقی ها» هرچه جلوتر می‌رود، شخصیت‌های عجیب و غریب بیشتری را به ما معرفی می‌کند. آثار «وس اندرسون» مانند؛ «خانواده اشرافی تتنبام»، سبک ساده و عارفانه‌ای دارد که داستان را برای مخاطب جذاب می‌کند. «طرح فنیقی ها» نیز به همین سبک و سیاق است، در عین حال قدرت، قاطعیت و سرخوشی را به بهترین شکل به بیننده نشان می‌دهد. «طرح فنیقی»، مانند؛ قصه ای است که به شکل واضح مخاطب،  رویایی بودن آن را می‌بیند، اما بعد از رمز گشایی پی به واقعی بودن آن می‌برد. 

فیلم سینمایی آلفا (Alpha) 

در اوایل فیلم یکی از کاراکترها شعری از ادگار آلن پو خواند: «تمام آنچه می‌گوییم یا به نظر می‌رسیم، چیزی جز رویایی درون رویا نیست». به نظر می‌رسد، «جولیا دوکورنو» با استفاده از این سکانس می‌خواهد به مخاطب نشان دهد که دنیای قصه گویی‌اش متفاوت از سایر کارگردانان است. داستان این فیلم درباره دختری ۱۳ساله است که در حال ورود به دنیایی نوجوانی با اتفاقاتی روبرو می‌شود که زندگی او را با درد و رنج همراه می‌کند. قصه از جایی آغاز می‌شود که «آلفا» برای طغیان علیه دیگران خالکوبی را انتخاب می‌کند. او خالکوبی را پیش یک آقای مسن و عجیب و غریب انجام می‌دهد. انجام این کار باعث ابتلا «آلفا» به بیماری طاعون می‌شود که زندگی او و مادرش را به هم میریزد. «دوکورنو» در این فیلم مانند آثار «دیوید لینچ» حس ترس و درماندگی را با موسیقی و المان‌های صدا به مخاطب منتقل می‌کند. 

فیلم سینمایی بمیر، عشق من (Die My Love) 

«لین رمزی»، در این فیلم گرمای گوتیک- رئالیستی داستان را از رمانی به همین نام نوشته «آریانا هاوینکز» اقتباس می‌کند. همچنین در کنار کارگردانی او، صدابرداری «پل دیویس»، فیلمبرداری «مک گاروی» و بازی عالی بازیگران باعث شده تا این فیلم برای بیننده‌ها و منتقدان در جشنواره جذاب باشد. «جنیفر لارنس» در نقش زنی که اختلال دوقطبی دارد و به خاطر خیانت همسر بیماری‌اش تشدید شده، عالی عمل می‌کند. قصه از جایی آغاز می‌شود که گریس با بازی جنیفر لارنس تمام روز با نوزاد در خانه‌ای تنهاست که قبلا عموی شوهرش در آنجا خودکشی کرده و می‌فهمد که شوهرش در حال خیانت است. نیمه اول فیلم، علاوه بر ایجاد فضای نگران کننده، نشانه‌هایی از کشمکش درونی گریس به مخاطب ارائه می‌دهد که به طرز تکان دهنده‌ای نمود عینی پیدا می‌کند. 

نکته: از ایران فیلم «زن و بچه» به کارگردانی سعید روستایی در جشنواره حاضر شده و در ۲ خرداد ۱۴۰۴ اکران خواهد شد.