ببینید؛ صدایی متفاوت از آوای جنگ از ویرانه‌های غزه
میدان سرباز گمنام که زمانی قلب پرشور شهر غزه بود، حالا به اردوگاهی موقت برای صدها خانواده آواره تبدیل شده است. در میان چادرهای این میدان، صدای موسیقی برخاسته از تارهای سازها و آواز کودکان به گوش می‌رسد؛ صدایی متفاوت از آوای جنگ.
فرارو- در میانه خرابی‌ها و رنج‌های ناشی از جنگ، احمد ابوعمشه، معلم موسیقی فلسطینی، با آموزش آواز و ساز به کودکان آواره در نوار غزه، می‌کوشد از دل ناامیدی، نوای امید خلق کند.
به گزارش فرارو، میدان سرباز گمنام که زمانی قلب پرشور شهر غزه بود، حالا به اردوگاهی موقت برای صدها خانواده آواره تبدیل شده است. در میان چادرهای این میدان، صدای موسیقی برخاسته از تارهای سازها و آواز کودکان به گوش می‌رسد؛ صدایی متفاوت از آوای جنگ.
به گزارش فرارو، احمد ابوعمشه، استاد موسیقی حالا با خانواده‌اش در یکی از این چادرها زندگی می‌کند. او که اصالتاً اهل بیت‌حانون است، در جریان جنگ بیش از ۱۲ بار مجبور به جابه‌جایی شده و هر بار تنها چیزی که با خود برده‌اند، سازهایشان بوده‌اند.
وی می‌گوید: سازها تنها چیزی هستند که ما را امیدوار نگه می‌دارند.
در دل رنج و بی‌ثباتی، احمد گروهی به نام «پرندگان آوازخوان غزه» تشکیل داده که اعضای آن کودکانی آواره‌اند. او برایشان کلاس‌های موسیقی برگزار می‌کند و آنها با نواختن و آواز خواندن، لحظاتی کوتاه از شادی و امنیت را تجربه می‌کنند.
جوان‌ترین شاگردان او از جمله پسرش که نی می‌نوازد، می‌گوید: بیش از ۱۱ بار آواره شدیم و هر بار نی‌ام را با خودم آوردم. فقط همین ساز کمک می‌کند صدای بمباران را فراموش کنم.
یارا، ویولونیست نوجوان نیز می‌گوید: هر بار که مجبور به جابه‌جایی می‌شویم، ترس من بیشتر می‌شود. اما هر وقت می‌ترسم، ساز می‌زنم. موسیقی باعث می‌شود احساس امنیت کنم.
در میان شلوغی کوچه‌های باریک و صف‌های آب، صدای ساز و آواز کودکانی که در چادرهای پاره و گل‌آلود جمع می‌شوند، شنیده می‌شود. آنها با نواختن، تلاش می‌کنند صدای جنگ را در ذهنشان خاموش کنند.
با وجود همه دشواری‌ها، احمد ابوعمشه مأموریت خود را فراموش نکرده است: برای صلح می‌خوانیم، برای زندگی می‌خوانیم، برای غزه می‌خوانیم.
در دل ویرانی، نوای عود از میان چادرها بلند می‌شود؛ نوایی لطیف در صحنه‌ای که از جنگ شکسته، اما از امید خالی نیست.
