نمایش پایاپای الهلال، برابر رئال؛ خوشحال باشیم یا ناراحت؟

آغاز دوران ژابی آلونسو روی نیمکت رئال مادرید با نتیجه‌ای همراه بود که خود این مربی اسپانیایی آن را «شرم‌آور» توصیف کرد؛ تساوی یک بر یک برابر الهلال عربستان. این بازی در چارچوب هفته اول مسابقات گروه ششم در جام‌جهانی باشگاه‌ها برگزار شد و در شرایطی که رئال مادرید در نیمه اول با گل نسبتا تصادفی گونزالو گارسیا از حریف پیش افتاد، الهلال دقایقی بعد از روی نقطه پنالتی و به وسیله روبن نوس کار را به تساوی کشاند.

خوشحال باشیم یا ناراحت؟

 اواخر بازی البته یک پنالتی بحث‌برانگیز هم به سود رئال اعلام شد، اما یاسین بونو ضربه فدریکو والورده را مهار کرد تا یکی از شگفتی‌های این دوره از مسابقات رقم بخورد. حتما کسب نتیجه مساوی برای یک تیم آسیایی در مصاف با پرافتخارترین باشگاه اروپا بسیار ارزشمند است، اما اهمیت ماجرا زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم در طول مسابقه هم الهلال تیمی نبود که صرفا به دفاع همه‌جانبه مشغول باشد و با خوش‌اقبالی از حریف امتیاز بگیرد. به‌ویژه در نیمه نخست، شاهد مصافی پایاپای بین دو تیم بودیم و الهلال هم موقعیت‌هایی داشت که آنها را از دست داد. اینکه تیم عربستانی در مقابل ۱۹ شوت حریف نامدارش موفق به ثبت ۱۳ شوت در این بازی شده باشد و نیز مالکیت توپ با نسبت ۵۲ به ۴۸ به سود رئال تقسیم شده باشد، به‌وضوح نشان از یک جدال تقریبا برابر دارد؛ آن‌قدر که آلونسو را خشمگین کرده و باعث شده این مربی بعد از بازی با چنین تعابیری به عملکرد شاگردانش واکنش نشان بدهد: «نتیجه شرم‌آور بود. نتوانستیم پیروز شویم. من نیمه اول را دوست نداشتم، اما به ما کمک می‌کند تا بر چیزهایی که باید بهبود بخشیم، اصرار کنیم.

در نیمه دوم متعادل‌تر بودیم. در نیمه اول می‌خواستیم سریع‌تر بازی کنیم و مالکیت توپ را از دست دادیم. برای تنظیم فشار مشکل داشتیم و در نیمه دوم از طریق مالکیت توپ بهتر شدیم.»همه‌چیز روشن است. فوتبال عربستان مشغول چیدن میوه درختی است که با سرمایه‌گذاری در فوتبال باشگاهی کاشته. پیش از این‌ بارها در تمجید از تیمی در سطح الهلال گفته شده بود که آبی‌ها همین حالا به‌آسانی امکان حضور در یک رقابت باشگاهی معتبر اروپا را دارند و حالا می‌بینیم که چطور در مصاف با قدرتمندترین باشگاه اروپا و شاید جهان، پا به پا پیش می‌روند. الهلال در نبرد قبلی‌اش برابر رئال در جام‌جهانی باشگاه‌ها با نتیجه ۵ بر ۳ شکست خورده بود که آن هم عملکرد قابل‌توجهی محسوب می‌شد، اما این مساوی حکایت دیگری دارد. شاید بد نباشد بدانید رئال در طول ۲۵ سال گذشته طی همه حضورهایش در این تورنمنت، در طول ۹۰ دقیقه طعم شکست یا مساوی را نچشیده بود، اما الهلال این رکورد را متوقف کرد. بله؛ کهکشانی‌ها در این بازی کلیان امباپه را در اختیار نداشتند، اما در مقابل الکساندر میتروویچ، مهاجم نامدار الهلال، هم به دلیل مصدومیت به این بازی نرسید.با آنچه «رئیس» (لقب باشگاه الهلال در عربستان) ارائه داد، نمی‌دانیم به عنوان یک فوتبالدوست آسیایی باید خوشحال باشیم یا ناراحت؟ امیدوار باشیم یا نگران؟ اینکه تیمی از قاره دست‌کم‌گرفته‌شده آسیا چنین تنه به تنه بزرگان می‌زند اتفاق مهم و قابل مباهاتی است، اما در مقابل رشد فوتبال باشگاهی عربستان در این حد، تلنگری هم به ماست که ببینیم چقدر جامانده. الهلال در ۱۰ رویارویی آخرش با تیم‌های ایرانی ۱۰ برد کسب کرده. فاصله کاملا آشکار است و نتایجی از قبیل مساوی با رئال مادرید، اعتماد‌به‌نفس آنها را بالاتر هم می‌برد. ما اما کجاییم؟ اصلا  بگذار فراموشش کنیم!