تصاویر؛ جنگ خروس‌ها در کابل؛ سرگرمی خونین در سایه فقر و حکومت طالبان
با وجود ممنوعیت رسمی از سوی طالبان، جنگ خروس‌ها همچنان در سایه‌های کابل زنده است؛ ورزشی خونین که تلفیقی از سنت، قمار، فقر و خشونت را در دل خود دارد و در کوچه‌ها، باغ‌ها و چادرهای پنهانی، مردانی را گرد هم می‌آورد که با خروس‌های جنگی خود، روی مرز زندگی و نابودی شرط‌بندی می‌کنند.
فرارو- با آغاز جنگ خروس‌ها در کابل، غوغا بلافاصله برمی‌خیزد؛ تماشاگران با فریادهای «بزن!» و «بکش!» پر از هیجان، به دو پرنده چشم می‌دوزند که به جان هم می‌افتند و پر و خون در هوا پراکنده می‌شود.
به گزارش فرارو، این رویداد خونین و چندصدساله که زمانی یکی از سرگرمی‌های سنتی فصل زمستان به شمار می‌رفت، اکنون در طول تمام سال در پایتخت افغانستان برگزار می‌شود. پدیده‌ای که نه تنها ریشه در سنت دارد، بلکه فقر، بیکاری و درماندگی نیز به آن دامن زده‌اند.
طالبان از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۲۱، خروس‌جنگی را ممنوع کرده‌اند. اما این نبردها همچنان در خفا ادامه دارند.
مردان در چادرهای موقت، باغ‌ها و کوچه‌پس‌کوچه‌ها گرد هم می‌آیند. پول نقد به دست دارند و پرنده‌های جنگی‌شان را مانند ورزشکاران حرفه‌ای آماده می‌کنند. با شال آن‌ها را خنک می‌کنند، و حتی با دهان خود آب به بدن خروس‌ها می‌پاشند تا آن‌ها را احیا کنند. پنجه‌ها بسته می‌شوند، منقارها تیز می‌گردند و گاهی به پرنده‌ها محرک انرژی‌زا داده می‌شود.
نبردها ممکن است چندین دور به طول انجامد، با توقف‌هایی برای پاک کردن زخم‌ها و صاف کردن پرها. زمانی که یکی از خروس‌ها دیگر نتواند ادامه دهد، برنده اعلام می‌شود.
گاهی خشونت به خارج از میدان هم کشیده می‌شود. بحث و جدل بر سر شرط‌بندی‌ها به درگیری‌های فیزیکی منجر می‌شود. در این مواقع، بزرگان محل که به آن‌ها ریش‌سفید گفته می‌شود، برای آرام کردن اوضاع وارد عمل می‌شوند تا نوبت مبارزه بعدی آغاز شود.
خروس‌جنگی فقط یک بازی نیست؛ برای بسیاری یک راه درآمد، یک قمار، و حتی وسواس است. شرط‌بندی‌ها می‌تواند خانواده‌ای را نابود کند یا به ثروت برساند.
محمد، مردی ۶۳ ساله و باتجربه در این حوزه، می‌گوید که در طی این سال‌ها دیده که زندگی‌ها چگونه با خروس‌جنگی از بین رفته یا دگرگون شده‌اند. او به یاد می‌آورد که چطور در یکی از مسابقات اخیر، مردی به همراه دو پسرش در نتیجه یک درگیری مرگبار جان خود را از دست دادند.
برخی از صاحبان، با خروس‌هایشان بهتر از خانواده‌هایشان رفتار می‌کنند. آن‌ها پول خوراک خانواده را صرف تغذیه خاص و داروهای تقویتی خروس‌ها می‌کنند. برای خروس‌ها نام‌های جنگی انتخاب می‌کنند و با عشق و احترام از آن‌ها یاد می‌کنند.
با وجود خون‌ریزی و غیرقانونی بودن این رویداد همچنان ادامه دارد. در شهری که سال‌ها با جنگ و خشونت شکل گرفته، این سرگرمی وحشیانه برای برخی تبدیل به راهی برای فرار، نوعی غرور و احساس کنترل شده است.
