پیش‌بینی یک مخترع؛ انسان‌ تا ۲۰۳۰ می‌تواند ترمیناتور شود

با توجه به پیشرفت سریع فناوری انتظار می‌رود توانایی‌هایی که پیش‌تر فقط در داستان‌های علمی–تخیلی دیده می‌شد، به واقعیت تبدیل شوند؛ با توجه به این شتاب در توسعه تکنولوژی‌های نوین، برخی محققان معتقدند این فناوری‌ها می‌توانند قدرت بشر را افزایش داده و انسان‌ها را تا سال ۲۰۳۰ تبدیل به ابر قهرمان کنند؛ هرچند هنوز هم اما و اگرهایی برای اجرای پروژه‌های آینده نگرانه تبدیل انسان به ابر قهرمان وجود دارد. 

ادغام انسان و ماشین

به گزارش ایران، پیشگامانی در عرصه فناوری مانند «ری کورزویل»، مدیر مهندسی پیشین گوگل، این نوآوری‌ها را گام‌های اولیه به‌سوی «ادغام انسان و ماشین» می‌دانند؛ جایی که رابط‌های مغز– رایانه دسترسی مستقیم به هوش دیجیتال را ممکن می‌کنند. اما درحالی که بسیاری از این پیشرفت‌ها هم‌اکنون در حال توسعه هستند و البته برخی نیز هنوز در مراحل آزمایشی باقی مانده‌اند، این اکوسیستم فناوری با چالش‌های فنی و اخلاقی بزرگی ازجمله نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و امنیت، مواجه است. با این حال، محققان معتقدند بخشی از این فناوری‌های آینده‌نگرانه، ممکن است طی پنج سال آینده به واقعیت تبدیل شوند و قدرت ادراک و توان شناختی انسان را به طرزی بی‌سابقه افزایش دهند. 

پیش‌بینی «کورزویل» از آینده

«ری کورزویل»، نویسنده، مخترع، دانشمند علوم کامپیوتری و آینده‌نگر که تاکنون پیش‌بینی‌های زیادی در حوزه فناوری داشته و برخی از آن‌ها به واقعیت تبدیل شده‌اند، در کتاب جدیدش با عنوان «نقطه تکینگی نزدیک‌تر است» (The Singularity is Nearer) پیش‌بینی کرده که از سال ۲۰۲۹ به بعد، زندگی انسان به شکل عمیقی دگرگون خواهد شد. (تکینگی فناوری، فرضیه‌ای است که پیش‌بینی می‌کند ک شتاب در فناوری، درنهایت باعث می‌شود هوش مصنوعی از هوش بشر پیشی بگیرد و منجر به تغییرات شگرف شود). 

وی پیش از این هم در سال ۲۰۰۵ با انتشار کتاب «تکینگی نزدیک است»، در جهان جنجالی به پا کرد. «ری کورزویل» در آن کتاب پیش‌بینی کرده بود که هوش مصنوعی تا سال ۲۰۲۹ به سطح هوش انسانی خواهد رسید. پیش‌بینی‌های وی درباره پیشرفت‌های فناوری عمدتاً محقق شده‌اند و مفاهیمی مانند هوش مصنوعی، ماشین‌های هوشمند و بیوتکنولوژی، اکنون برای عموم مردم شناخته‌شده هستند. «کورزویل» که خود را آینده‌پژوه می‌نامد، مدعی شده است «پایه‌های جاودانگی انسانی» از سال ۲۰۳۰ آغاز خواهد شد و انسان تا سال ۲۰۴۵ به شکل کامل با ماشین‌ها ادغام می‌شود. 

اسکلت‌های روباتیک با قدرت فوق‌العاده

«کورزویل» در تازه‌ترین کتاب خود پیش‌بینی می‌کند تا سال ۲۰۳۰، اسکلت‌های خارجی روباتیک می‌توانند در انجام کارهایی مانند بلندکردن اجسام عظیم در کارخانه‌ها و افزایش توان سربازان در میدان نبرد، قدرت فوق‌العاده‌ای به انسان‌ها بدهند. این پیش‌بینی هم ظاهراً به واقعیت نزدیک شده است چرا که شرکت آمریکایی

Sarcos Robotics یک اسکلت خارجی روباتیک را نمایش داده است که نسبت «افزایش قدرت آن، ۲۰ به ۱ است. این، یعنی افراد عادی می‌توانند وزنه‌هایی تا ۹۰کیلوگرم را برای مدت طولانی حمل کنند. البته توسعه این اسکلت روباتیک ۱۷ سال زمان برد و ۱۷۵ میلیون دلار هزینه داشته است. 

اگزواسکلتون‌های دیگری مانند «Exia»، ساخته شرکت آلمانی

German Bionic نیز به هوش مصنوعی مجهزند و بتدریج از حرکات کاربر یاد می‌گیرند و به او امکان می‌دهند اجسام بسیار سنگین را بدون خستگی بلند کند. این اسکلت‌های خارجی هم‌اکنون در بیمارستان‌های آلمان مورد استفاده کادر درمانی قرار گرفته است. 

از نانوروبات‌ها تا لنزهای مادون قرمز

«کورزویل» همچنین مدعی است که تا سال ۲۰۲۹، هوش مصنوعی فراتر از توان انسانی خواهد بود و همین موضوع امکان پیشرفت‌های فناورانه بسیار سریع‌تر را فراهم می‌کند. وی یکی از نوآوری‌های در راه توسعه را نانوروبات‌های میکروسکوپی می‌داند و می‌گوید: «در پنج سال آینده، انسان‌ها این نانوروبات‌ها را در جریان خون خود خواهند داشت و می‌توانند به سرعت از جراحات و حتی بیماری‌هایی مانند سرطان نجات پیدا کنند.» 

«کورزویل» در کتاب جدیدش پیش‌بینی می‌کند قدرت بینایی انسان با لنزهای جدید افزایش می‌یابد. این لنزهای جدید به کاربران اجازه می‌دهند نور مادون قرمز را ببینند، بدون اینکه نیاز به عینک‌های دید در شب بزرگ و حجیم داشته باشند. وی معتقد است لنزهای تماسی که به کاربران امکان می‌دهند مسافت‌های بسیار دور را ببینند یا حتی اطلاعات کامپیوتری را مستقیماً به چشم آن‌ها بتابانند هم تا سال ۲۰۳۰ به بازار عرضه می‌شوند. 

حواس فوق انسانی

افزایش حواس انسان با توسعه فناوری هم بخش دیگری از پیش‌بینی های «کورزویل» از قدرت انسان آینده است. تحقیقات شرکت اریکسون، غول چندملیتی سوئدی در زمینه شبکه و مخابرات، نشان می‌دهد که دستبندهای دیجیتال می‌توانند به‌زودی به هرکسی این امکان را بدهند که «اشیای دیجیتال» را لمس کند. 

طراحان پیشگام در حوزه «سایبورگ» پیش از این، دستگاه‌هایی را آزمایش کرده‌اند که حواس فوق‌انسانی به افراد می‌دهند. (سایبورگ به معنی افزودن قابلیت‌های الکترونیکی و مکانیکی به بدن جاندار زنده است که اهداف بلند پروازانه رسیدن به فرا انسان‌ها را دنبال می‌کند). به عنوان مثال «مانل مونیوز»، بنیان‌گذار انجمن «گونه‌های فراانسانی»، دو «باله» روی سر خود، کار گذاشت که به او امکان می‌داد اصوات از طریق هدایت استخوانی

(Bone Conduction) از جمجمه او به بدنش منتقل شود. طبق این پیش‌بینی‌ها تا سال ۲۰۳۰، بسیاری از مردم، ابرقدرت‌های دیجیتال را در زندگی روزانه خود تجربه خواهند کرد.