گاردین: ترامپ تسلیم دلارهای ناتو شده و غیرقابل اعتماد است

روز دوشنبه دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا به همراه مارک روته، دبیرکل ناتو طرحی را برای تامین کمک‌های نظامی بیشتر به اوکراین اعلام کردند که شامل سامانه‌های دفاع موشکی پاتریوت است. این ابتکارعمل شامل خرید میلیاردها دلار تجهیزات نظامی آمریکایی از جمله پاتریوت از سوی متحدان اروپایی ناتو و پوشش صد درصدی تمامی هزینه‌های آن بر اساس رویکرد «نخست آمریکا» ترامپ است تا از فشار مالی بر مالیات دهندگان آمریکایی اجتناب شود. این تغییر موضع ترامپ علیه روسیه در حال رخ می‌دهد که او در هفته‌های گذشته تلاش کرده بود تا مذاکرات با روسیه را با هدف عادی‌سازی و بهبود روابط به پیش ببرد و حتی او «ولودیمیر زلنسکی»، رئیس جمهور اوکراین را مقصر شروع جنگ در کشورش خوانده و مدتی پشتیبانی‌های واشنگتن از کی‌یف را قطع کرده بود.

به گزارش ایسنا،  رئیس جمهور آمریکا روز دوشنبه ادعا کرده «در راستای فشار وارد کردن به روسیه به منظور پایان دادن به جنگ» تصمیم به ارسال تسلیحات جدید برای اوکراین گرفته و مسکو را به اعمال تحریم‌های اقتصادی شدیدتر در صورتی که در عرض ۵۰ روز توافق صلح منعقد نکند تهدید کرد. این تصمیم او در پی تشدید حملات و پیشروی‌های نظامی روسیه در هفته‌های گذشته در اوکراین اتخاذ شدند.

«رافائل بهر»، ستون‌نویس روزنامه «گاردین»‌ در پی این تحولات در این روزنامه نوشته است: «تضمینی نیست که این بی‌تحملی رئیس جمهور آمریکا در قبال روسیه ادامه پیدا کند اما کرملین ممکن است از اینکه صبر او را محک زد پشیمان شود.

دونالد ترامپ قبل از آنکه یک سیاستمدار شود یک معامله‌گر املاک بوده است. طبیعتا او معتقد بوده که می‌تواند به جنگ اوکراین با یک توافق املاکی پایان دهد و ولادیمیر پوتین در ازای آتش بس بتواند اراضی که تا کنون تصرف کرده را نگه دارد.

اما پوتین هم قبل از اینکه سیاستمدار شود مامور سرویس اطلاعاتی ک.گ.ب شوروی سابق بوده که زمانی عزادار سقوط شوروی شد. از دید پوتین راه‌حل عادلانه این است که اوکراین تماما تسلیم سرزمین مادری روسیه شود.»

به باور این تحلیلگر انگلیسی تا کنون هیچ شواهدی نبوده که نشان دهنده مخالفت ترامپ با برنامه‌های روسیه در اوکراین باشند اما او حالا اظهار می‌کند از بابت تشدید حملات روسیه علیه اوکراین در ضمن تلاش‌های کاخ سفید برای پایان دادن به جنگ «شدیدا ناخرسند» است.

او ارزیابی کرد: «رئیس جمهور آمریکا از بابت کشتارها ناراحت نیست بلکه به خاطر ناسپاسی روسیه ناخرسند است. ترامپ به پوتین تکه بزرگی از اراضی اوکراین را پیشنهاد داد (توجه کنید که این اراضی مال او نبوده‌اند که کسی بخواهد آنها را پس بدهد) و تمام چیزی که در ازای آن می‌خواست فراهم آوردن زمینه برای صلح بود تا به خودش اعتبار به عنوان رئیس جمهور برقرار کننده صلح بدهد. اما مخالفت روسیه با این که بر مبنای این شرایط با ترامپ معامله کند باعث شد که کاخ سفید عاجز به نظر برسد که این راه خوبی برای تحریک آن بود.

تجلی این ناخرسندی ترامپ در موافقت او با ارسال سامانه‌های مهم پدافند موشکی برای اوکراین و تهدید مسکو به وضع تعرفه‌های شدید است در صورتی که در عرض ۵۰ روز به توافق آتش‌بس نرسد.»

رافائل بهر اما ارزیابی می‌کند که متحدان غربی همچنین نباید اعتماد به ترامپ کرده و تصور کنند که او حالا کاملا ضد روسیه و طرفدار اوکراین شده و این مدت ۵۰ روزه کافی است که مجددا مواضع او تغییر کنند و او بار دیگر رو به تعریف و تمجید از کرملین بیاورد.

این تحلیلگر نوشته است: «رئیس جمهور آمریکا که این هفته صحبت از حق کی‌یف برای دفاع شخصی کرده بود همان کسی است که ولودیمیر زلنسکی را مایه بدبختی اوکراین دانسته و معتقد بود که زلنسکی حقه‌بازی است که جو بایدن را فریب داد تا منابع با ارزش آمریکا را صرف آرمان نظامی شکست خورده اوکراین کند. لطفی که یک بار ارائه و بعد پس گرفته شد، باز هم ممکن است در آینده پس گرفته شود. روش کار ترامپ این گونه است.

موضع کنونی ترامپ احتمالا موقتی است. البته این به این معنی که هیچ تحول اساسی حاصل نشده نیست. تغییر مهمی که رخ داد این بود که زلنسکی و متحدان اروپایی او ترامپ را از این بابت که خودشان صورتحساب مربوط به کمک‌های نظامی به اوکراین پرداخت می‌کنند متقاعد کرده‌اند و این که استقلال اوکراین فروشی نیست.

اولین مرحله از متقاعد شدن ترامپ در زمان ایجاد یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک برای بهره‌برداری از مواد معدنی، نفت و گاز در اوکراین پس از جنگ رخ داد. سهم فرضی ۵۰ درصدی واشنگتن از این منابع به عنوان "بازپرداخت" کمک‌های نظامی ارائه شد. سپس تعهد اعضای ناتو برای افزایش بودجه نظامی سالانه خود به پنج درصد از تولید ناخالص داخلی در عرض یک دهه مطرح شد. اجلاس سالانه این ائتلاف در ماه گذشته تقریبا به طور انحصاری به ارائه این تعهد به عنوان یک پیشکش به ترامپ پرداخت. اما این اجلاس یک نمایش مناسب نبود. مارک روته، دبیرکل ناتو، با "پدر" خطاب کردن رئیس جمهور آمریکا، شأن و منزلت مقام خود را حفظ نکرد. اما به نظر می‌رسد این نمایش مخاطبان هدف خود را تحت تأثیر قرار داده است. ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی پس از اجلاس، با گرمی غیرمعمولی از عزم اروپایی‌ها صحبت کرد.

اخیرا این تاثیرگذاری بار دیگر در یک پخش زنده تلویزیونی از کاخ سفید به نمایش گذاشته شد؛ در جریان آن ترامپ در کنار روته، اعلام کرد که "داشتن یک اروپای قوی چیز بسیار خوبی است." او از چیزهایی همچون "بسیار موفق" بودن اجلاس ناتو، تعهد اعضا به بودجه نظامی پنج درصدی حرف زد اما نقطه اوج آن اشاره به توافق جدیدی بود که به موجب آن، سامانه دفاع موشکی که اوکراین به شدت به آن نیاز دارد - پاتریوت - توسط متحدان کی‌یف در قاره اروپا برای آن خریداری خواهد شد. تعریفات ترامپ به این منظور نبود که آرمان ناتو را عادلانه بخواند بلکه تنها نشان می‌داد که او از اینکه بهای آن را کس دیگری می‌پردازد خرسند است. (تغییر موضع ترامپ در قبال اوکراین نشان دهنده این قضاوت او است مبنی بر این که اروپا مشتری بهتری نسبت به کرملین است.) دلارهای ناتو فعلا به جای حرف‌های پوتین بر ترامپ غلبه کرده‌اند.»

به عقیده تحلیلگر رسانه انگلیسی این کمک‌های جدیدی که آمریکا با اعطای آنها به اوکراین از این طریق موافقت کرده چیزی بجز یک مسکن موقتی برای کی‌یف نخواهند بود و صرفا برای پوشش دادن پدافند هوایی شهرها عمل خواهد کرد اما توازن نیروها را در کلیت خطوط مقدم نبرد تغییر نخواهد داد و به رغم اعطای آنها پیشروی‌های کرملین ادامه پیدا خواهد کرد.