انیمه «شب زنده داری گربه»؛ روایتی جدید از آخرالزمان

فرارو-  پخش انیمه «شب زنده‌داری گربه‌ها» (Nyaight of the Living Cat) از ۶ جولای (۱۵ تیر) آغاز شده که با استقبال مخاطبان همراه بوده است. 

به گزارش فرارو، داستان‌های زامبی یکی از قدیمی‌ترین زیرمجموعه‌های ژانر وحشت‌اند که به نظر می‌رسید محبوبیت خود را از دست داده باشند. با این حال انتشار فیلم «۲۸ سال بعد» و استقبال تماشاگران از آن نشان داد که ژانر زامبی همچنان برای مخاطبان جذاب است. انیمه «شب زنده داری گربه‌ها» داستان افرادی را روایت می‌کند که برای زنده ماندن مجبورند از گربه‌هایی دور شوند که روزها به آن‌ها غذا می‌دادند و با لذت نوازش می‌کردند. 

گربه‌ها موجودات ترسناک دنیای آخرالزمان

گربه نکته کلیدی داستان است. در حقیقت موضوع این نیست که شخصیت‌های اصلی مانند «کوناگی» و «کائورو» چقدر می‌توانند از موجوداتی که شکار می‌کنند، دور بمانند. بلکه این است که آیا می‌توانند در برابر وسوسه نوازش یک گربه حتی اگر به معنای نابودی باشد، مقاومت کنند. 

این انیمه یک ایده جذاب دارد، فرار از گربه‌هایی که هر روز آن‌ها را نوازش می‌کردند. چرا که این آخر الزمان عجیب و غریب با طاعونی آغاز می‌شود که گربه‌ها انتقال دهنده‌اند. «شب زنده‌داری گربه‌ها» مخاطب را به دنیایی می‌برد که به تدریج توسط گربه‌ها تسخیر شده است. روزهایی که انسان‌ها به راحتی می‌توانستند به راحتی گربه‌ها را نوازش کنند تمام شده است.

اگر کتاب «طاعون» نوشته «آلبرکامو» را خوانده باشید، می‌دانید که فراوانی موش‌ها مرگ انسان‌های زیادی را رقم زد. در این انیمه هم با توجه به تعداد گربه‌ها زمان زیادی نمی‌گذرد تا جامعه کامل به نابودی برسد و تبدیل به دنیایی از ترس، انزوا و آشوب شود. همچنین انیمه «شب زنده داری گربه‌ها» با بهره گیری از شناختی دقیق نسبت به گربه‌ها مجموعه‌ای تازه از قوانین را مخصوص زامبی‌ها خلق می‌کند، مثل استفاده از آب برای فرار از گربه‌های آلوده، بهره بردن از حساسیت شخصیت‌ها به گربه‌ها یا منحرف کردن مسیر گربه‌ها با غذا. «شب زنده‌داری گربه‌ها»، مخاطب را مستقیما با داستان درگیر می‌کند. آشوب و فاجعه از قبل آغاز شده و بیننده هر چه قصه جلوتر می‌رود باید شخصیت‌ها را بشناسد و جهان ساخته شده را در ذهن خود تحلیل کند. 

ترکیب احساس و هیجان در کنار فرضیه‌های جدید

در عین حال این انیمه ترکیبی متعادل از هیجان و احساسات را به مخاطب ارائه می‌دهد. بیننده به راحتی با کاراکترها همذات‌پنداری می‌کند و حتی همراه آن‌ها اشک می‌ریزد. در کنار احساسات، عنصر رازآلودی هم در روایت وجود دارد. در واقع انیمه با بهره بردن از نشانه‌های آخرالزمانی، فضایی را به تصویر می‌کشد که مخاطب احساس کند جهان داستان صرفا یک خیال نیست و ممکن است به حقیقت بپیوندد. در این میان، «شب زنده داری گربه‌ها» فرضیه جدیدی را مطرح می‌کند که شاید دنیای آخرالزمانی آن قدرها هم بد نباشد و اگر همه انسان‌ها درگیر ویروس شوند زندگی ساده‌تر و آرام‌تر باشد. این دیدگاه به وضوح در دیالوگ‌های میان کاراکترها دیده می‌شود و به شکلی واقع گرایانه در فضای داستانی نشانه‌های از این باور وجود دارد. 

از یک نظر این انیمه تمام کلیشه‌های ژانر زامبی را دارد، مانند حس دائمی خطر، بازماندگانی که کنار هم در یک گروه قرار می‌گیرند و یکی یکی کشته می‌شوند، افرادی که از روی طمع و زیاده‌خواهی مرگ را برای دیگران رقم می‌زنند. در «شب زنده‌داری گربه‌ها»، سبک کارگردانی افسانه‌ای «تاکاشی میگه» به وضوح قابل احساس است؛ به ویژه در استفاده اغراق‌آمیز از انیمیشن‌های کارتونی. در واقع این تقلید و رویکرد به خوبی در داستان جواب داده است. نماهای نزدیک از گربه‌ها به گونه‌ای فیلمبرداری شدند که در کنار زیبایی، ترس نیز به مخاطب القا شود. شاید برخی از این اغراق‌ها در نگاه اول مصنوعی باشد، اما همین اغراق‌ها در ادامه داستان کمک کرده تا فضای خاص انیمه به درستی شکل بگیرد تا تماشا برای مخاطب جذاب باشد.