فرافکنیهای عجیب پیام صادقیان؛ همه مقصر بودند جز خودش!

حرفهای تازه پیام صادقیان در گفتگو با علی ضیا داغ دل فوتبال دوستان پرسپولیسی را تازه کرد.
پیام صادقیان یکی از آن استثناها بود که میتوانست تا سالها به فوتبال ملی ما کمک کند. یکی از آن استعدادها که متاسفانه مشاوران درستی نداشت و سیستم آموزشی ما هم مثل همیشه باری به هر جهت، امیدوار است آدمها خود راهشان را پیدا کنند و بدرخشند!
امثال او اگر در هر جای دنیا بودند، از طرف باشگاه و فدراسیون احاطه میشدند و پس از اولین اشتباه، به آنها اجازه تکرار داده نمیشد. دیدن حرفهای پیام و چهره او داغ دل فوتبالیها و پرسپولیسیها را تازه کرد اما بدتر از آن، این بود که فهمیدیم او هنوز از این همه اتفاق درس نگرفته و در ذهنش، در روی همان پاشنه میچرخد.
در همین مصاحبه یک ساعت و ۲۰ دقیقهای پیام صادقیان حداقل با ۶ تصمیم اشتباه در زندگی خود از طرف مجری روبرو شد که بدون استثنا هیچ کدام را گردن نگرفت! مقصر تمام بلاهایی که سر او آمده دیگران هستند و کاش در خلوت خود به این سوال جواب دهد که چرا باید تمام مردم دنیا کار و زندگی خود را رها کرده و برای زمین زدن او بسیج شوند؟!
فرض که چنین باشد، تو چرا بهانه دست دیگران بدهی؟ چرا سعی نکنی با رفتار خوب برای خودت دوست و شان و جایگاه بتراشی؟ حسادت که همه جا و برای همه هست، بخصوص در فوتبال یا سینما که رقابت شدید و درآمد و شهرت دارد، چرا خودت مراقب خودت نبودی؟
اتفاقا جمعه شب شجاع خلیلزاده هم ثابت کرد مثل پیام فکر میکند! توهم توطئه خطرناکترین بیماری است که در ذهن انسانها -حتی نوابغ را- از پای میاندازد. اینکه فکر کنی خودت هیچ تقصیری نداشتی و همه دنیا مقابل تو متحد شدهاند!
شجاع خلیلزاده رفتارهای خودش را نمیبیند و تنها از واکنش دیگران گلایه میکند! پیام صادقیان در جای جای مصاحبهاش میپذیرد که کله شق است و کنترلی روی رفتار خود ندارد! میپذیرد که داور را زده، با تتلو رفاقت کرده، بدون گواهی نامه رانندگی کرده، قرارداد حرفهای در ترکیه را رها کرده و به ایران آمده، مشروب خورده و برای سایت شرط بندی تبلیغ کرده، اما باز در انتها خودش هیچ تقصیری نداشته است!
و در نهایت هم که خدا این رفیق بد و زغال خوب را از ما ایرانیها نگیرد! اما هر چقدر هم که امثال صادقیان یا شجاع بخواهند فرافکنی کنند، حقیقت زندگی با کسی شوخی ندارد. آنها خودشان باختهاند، جوانی و قلههایی مثل جام جهانی را که میتوانستند فتح کنند، از دست رفته است و اینکه دیگران را مقصر بدانند، تنها باعث میشود مابقی زندگیشان هم تباه شود...