ایران در انتظار تصمیم بزرگ و تاریخی

روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان «ایران در انتظار تصمیم بزرگ و تاریخی» به رخدادهای مهم سیاسی پس از  تجاوز ۱۲روزه رژیم صهیونیستی به ایران ، از جمله توافق ارمنستان و جمهوری آذربایجان با مدیریت ترامپ پرداخته است.

این روزنامه در این زمینه نوشت: به دلیل ​رخدادهای بسیار مهمی که پس از تجاوز ۱۲روزه رژیم صهیونیستی در پیرامون ایران، منطقه خاورمیانه، غرب آسیا و قفقاز روی داده یا در شرف انجام است، ضرورت اتخاذ یک تصمیم مهم و تاریخی و البته فوری از سوی مسئولان کشور برای برون‌رفت از شرایط ویژه و دشوار و در حال انتظاری که ایران تجربه می‌کند و پیشگیری از پیامدها و آرایش‌های جدید امنیتی و احتمالی آن بیش از پیش احساس می‌شود. 

توافق ارمنستان و جمهوری آذربایجان با مدیریت ترامپ برای گشایش یک کریدور مرزی بین دو کشور و با حضور درازمدت و خطرآفرین آمریکا که می‌توانست بنا بر ملاحظات فراوان تاریخی و همسایگی با مدیریت ایران انجام شود و متأسفانه فرصت آن از دست رفت، توافق چندجانبه بین ازبکستان، تاجیکستان، افغانستان و پاکستان برای ایجاد یک گذرگاه جدید تجاری در مجاورت مرزهای ایران، موضوع خلع سلاح حزب‌الله در لبنان با طرح آمریکایی و همچنین حشدالشعبی در عراق، تصمیم کابینه اسرائیل برای تصرف غزه، فشار سه کشور اروپایی برای فعال‌سازی مکانیسم ماشه به‌عنوان مکمل رویدادهای پیش‌گفته در کنار ناترازی‌های شدید حوزه انرژی و به‌ویژه بحران آب و استمرار تحریم‌ها و تورم، تصویری نامناسب فراروی کشور قرار داده است که اتخاذ تدابیر فوری، بزرگ و نجات‌بخش را ضروری می‌کند. اینک برای برون‌رفت از وضعیت یادشده، سه گزینه پیش‌روی کشور قرار دارد: 

۱- بازگشت به شرایط جنگ که هم خواست و آرزوی رژیم صهیونیستی است و هم تلویحا از سوی جبهه تندرو داخلی به‌عنوان راهکار اصلی مطرح می‌شود. بدون تردید اتخاذ چنین رویکردی مطلوب کشور نیست. 

۲- رویکرد دوم قراردادن کشور در حالت نه جنگ و نه صلح است که اتخاذ چنین تصمیمی، کشور و مردم را در حال انتظار قرار داده و موجب فرسایش بیشتر توان اقتصادی ایران و رکود کسب‌وکارها و توقف فعالیت‌های تولیدی و کاهش امید اجتماعی و بلاتکلیفی مردم خواهد شد. تجربه‌ای که البته از سوی دشمن هم به منزله خریدن زمان و اتلاف وقت تلقی خواهد شد و با استفاده از ابزارهایی همچون فعال‌سازی مکانیسم ماشه، آن را محدود خواهد کرد و برای مردم و کشور هم نتیجه مثبتی در بر نخواهد داشت و یک فرصت‌سوزی آشکار است. 

۳- سومین گزینه، بازگشت مقتدرانه به میز مذاکره است که این رویکرد قطعا با استقبال اکثریت قاطع مردم، عقلا و خردمندان و خیرخواهان کشور روبه‌رو خواهد شد. گزینه‌ای که رئیس‌جمهور پزشکیان به‌عنوان رئیس قوه مجریه و مسئول اجرای قانون اساسی و رئیس شورای عالی امنیت ملی، آن را مهم‌ترین و تنها گزینه ممکن و کم‌هزینه برای ایران می‌داند و معتقد است برای تحقق آن از حمایت عالی‌ترین سطوح تصمیم‌گیری کشور و پشتیبانی مردم نیز برخوردار است.

از دیدگاه دولت و رئیس‌جمهور، بازگشت به روش مذاکره برای استیفای حقوق ملت ایران و دورکردن کشور از فضای جنگ و طمع دشمنان در شرایط فعلی بهترین گزینه است که جایگزین مناسب دیگری برای آن وجود ندارد. مخالفان عمده این روش، اسرائیل و تندروهای داخلی هستند که بدون هماهنگی اما یک‌صدا در تلاش‌اند تا از وقوع آن جلوگیری کنند. حملات شدید جبهه پایداری به رئیس‌جمهور در روزهای اخیر و هم‌زمان با اظهارات تحریک‌آمیز نخست‌وزیر جنایتکار اسرائیل علیه مردم ایران و تجربه ناکام‌گذاشتن دوره قبلی مذاکرات ایران و آمریکا توسط اسرائیل گواه دیگری بر نارضایتی آنان از پیشرفت مذاکرات و به نتیجه رسیدن آن است. 

اکنون که تغییرات پیش‌آمده در ترکیب و ساختار شورای عالی امنیت ملی برای بازسازی و تقویت بنیه دفاعی و امنیت کشور امید جدیدی را به وجود آورده، شایسته و بایسته است که دولت نیز با اهتمام جدی و فوری نسبت به رویکرد مذاکره با آمریکا و اروپا برای پیشگیری از اقدامات احتمالی و حرکت به سوی روندی که منجر به صلح پایدار و آتش‌بس دائم شود، گام‌هایی اساسی بردارد و وزارت امور خارجه را مکلف به دیپلماسی فعال کرده و برای استفاده از مشورت دیپلمات‌های مجرب و ایران‌دوست و صاحب دانش و ارائه طرح‌هایی که متضمن ایده‌های خلاقانه برای به فرجام مطلوب رسیدن مذاکرات است، اقدام کند.

ایران امروز به‌شدت به تصمیمی خردمندانه، شجاعانه، فداکارانه و بسیار فوری که رسم ماندگار مردان بزرگ تاریخ در روزهای سرنوشت‌ساز است، نیازمند است تا در سایه آن، وحدت سرزمینی، همبستگی میهنی، استقلال، حاکمیت، امنیت ملی و بقای ایران تضمین شود. تحول در روابط و همبستگی منطقه‌ای به‌ویژه با عربستان، مصر و… نیز می‌تواند در تقویت و نتیجه‌بخشی مذاکرات تأثیر جدی داشته باشد.

نویسنده: جلیل سازگارنژاد