۳ روستا و ۳ آبشار حیرت‌انگیز سوادکوه مازندران

فرارو- یکی از بهترین مقاصد گردشگری شمال در تابستان بی شک منطقه سوادکوه مازندران است. منطقه‌ای با ارتفاعات تماشایی و جنگل‌های رویایی و البته روستاهایی که گویی بر روی یک بوم با ظرافت تمام نقاشی شده‌اند.

به گزارش فرارو، نمی‌شود راهی منطقه سوادکوه شد و فرصت کرد همه زیبایی‌های آن را دید اما همیشه جاهایی وجود دارد که می‌توان در اولویت قرار داد. در این مطلب می‌خواهیم شما را با 3 روستای زیبا در کنار 3 آبشار دیدنی  منطقه سوادکوه آشنا کنیم. 

۱. روستای لیند

روستای لیند در روزهای گرم سال، با آب‌وهوای خنک و کوهستانی خود به یکی از خوش‌اقلیم‌ترین مقاصد گردشگری مازندران تبدیل می‌شود. در حالی که در بیشتر نقاط کشور گرما طاقت‌فرساست، لیند با نسیم‌های ملایم، مه صبحگاهی، و هوای تمیز کوهستانی‌اش محیطی دل‌انگیز برای آرامش و فرار از شلوغی شهر فراهم می‌کند.

جنگل چند میلیون ساله‌ی لیند که بخشی از میراث طبیعی هیرکانی به حساب می‌آید، سایه‌ساری بی‌نظیر برای پیاده‌روی، عکاسی طبیعت، و استراحت در دل درختان بلند و کهنسال فراهم کرده است. صدای پرندگان، صدای شرشر رودخانه، و مناظر بکر در روزهای تابستانی، روح انسان را جلا می‌دهد.

چگونه به روستای لیند برویم؟

برای رسیدن به روستای لیند، کافی است از تهران وارد آزادراه تهران-پردیس شده و پس از آن مسیر جاده فیروزکوه را در پیش بگیرید. با عبور از شهرهای فیروزکوه و زیرآب، به پل‌سفید در استان مازندران می‌رسید. از آنجا در سمت چپ جاده وارد دوراهی آلاشت شوید و حدود ۳۷ کیلومتر در یک جاده فرعی و کوهستانی با مناظری چشم‌نواز رانندگی کنید تا به شهر آلاشت برسید. روستای لیند تنها ۵ کیلومتر با آلاشت فاصله دارد و از طریق یک مسیر آسفالته قابل دسترسی است. این مسیر، نه‌تنها مسیری به‌سوی یک روستای تاریخی و طبیعی است، بلکه سفری است به دل طبیعت ناب شمال ایران.

۲. روستای کنگلو

روستای کنگلو یکی از ناشناخته‌ترین و در عین حال زیباترین جواهرهای طبیعی سوادکوه مازندران است. این روستا با چشم‌اندازهای بکر، دشت‌های سرسبز، درختان وحشی و هوایی پاک و خنک، به بهشتی گمشده برای طبیعت‌دوستان و آرامش‌طلبان شباهت دارد.

خنکی مطبوع این منطقه، به‌ویژه در فصل بهار و تابستان، آن را به مقصدی ایده‌آل برای فرار از گرمای شهرها تبدیل کرده است. از دل این طبیعت بکر، یکی از اسرارآمیزترین دژهای تاریخی ایران، قلعه کنگلو یا همان "عقاب مازندران"، با شکوهی خاص سر برافراشته و روایتگر تاریخ و مقاومت مردمان این سرزمین است. گردش در روستا و سپس صعود به قلعه، ترکیبی بی‌نظیر از طبیعت‌گردی و تاریخ‌گردی را رقم می‌زند.

چگونه به روستای کنگلو برویم؟

۳. روستای اسبوکلا

اسبوکلا روستایی بسیار خلوت، سرسبز و بکر در دل جنگل‌های دهستان لفور از توابع بخش شیرگاه شهرستان سوادکوه در استان مازندران است. این روستای ییلاقی در نزدیکی سد لفور و در دل ارتفاعات البرز قرار گرفته و با طبیعتی جنگلی، دشت‌های سبز، چشمه‌سارهای زلال و خنکای مطبوع هوا به بهشتی گمشده برای عاشقان سکوت و آرامش شباهت دارد.

با وجود مهاجرت بسیاری از ساکنین به دلیل احداث سد، هنوز تعداد کمی از اهالی به سبک سنتی در روستا زندگی می‌کنند. همین خلوتی و سکون امروز، اسبوکلا را به مقصدی دنج، آرام و کمترشناخته‌شده برای سفرهای بوم‌گردی تبدیل کرده است. پوشش گیاهی متنوع، وجود گیاهان دارویی و بقایای اماکن زیارتی مانند امامزادگان یحیی، زکریا و صالح، جذابیت‌های فرهنگی و معنوی این منطقه را نیز دوچندان می‌کند.

چگونه به روستای اسبوکلا برویم؟

برای رسیدن به اسبوکلا، ابتدا باید به شهر شیرگاه در شهرستان سوادکوه بروید که در جاده تهران–قائمشهر قرار دارد. از آنجا به سمت دهستان لفور حرکت کرده و پس از عبور از روستاهای مسیر، به اسبوکلا خواهید رسید. مسیر جنگلی و پیچ‌درپیچ است، اما با چشم‌اندازهای بی‌نظیر همراه می‌شود. بهتر است از خودروی شخصی یا تاکسی‌های محلی استفاده کنید و برای ورود به منطقه، تجهیزات اولیه طبیعت‌گردی را به همراه داشته باشید. تابلوها ممکن است کم باشند، اما با استفاده از نقشه‌های آنلاین یا راهنمایی محلی‌ها به‌راحتی قابل دسترسی است.

1. آبشار ترز

در جنگل‌های هیرکانی، که قدمت آن‌ها به بیش از ۴۰ میلیون سال می‌رسد و برخی آن را محلی برای زندگی دایناسورها در دوره ژوراسیک می‌دانند،  آبشارهای ترز مانند گنجی پنهان در لفور سوادکوه می‌درخشند. این منطقه نه‌تنها بخشی از میراث طبیعی جهانی یونسکو است، بلکه مکانی است که طبیعت در آن بی‌وقفه نفس می‌کشد.

جنگل‌های انبوه، رودخانه‌های پرخروش، دشت‌های سبز، دریاچه‌ها و کوهسارهایی که تا چشم کار می‌کند امتداد یافته‌اند، محیطی رازآلود و مسحورکننده را پدید آورده‌اند که گویی زمان در آن متوقف شده است. لفور، با آن حال و هوای اسطوره‌ای و پیشینه تاریخی‌اش، از مسیرهای قدیمی جاده ابریشم گرفته تا پناهگاه مازیار، رهبر شورشی طبرستان، روحی زنده و تاریخ‌مند به این طبیعت می‌بخشد.

در میان این چشم‌انداز شگفت، آبشار ترز همان گنج پنهانی‌ست که باید با تلاش و صبوری کشفش کرد. در روزهای گرم تابستان، که آفتاب از لا‌به‌لای شاخه‌های بلند درختان راش و ممرز بر زمین می‌تابد، نسیم خنک آبشار جان تازه‌ای به طبیعت‌گرد خسته می‌دهد.

رسیدن به آبشار، که در میان درختان مه‌آلود و پس از عبور از رودخانه بابلرود رخ می‌دهد، تجربه‌ای‌ست مانند کشف یک راز قدیمی در دل جنگل. آبشار ترز با ارتفاع ۲۰ متری‌اش و نمای دم‌اسبی‌اش، از فراز صخره‌های آهکی پایین می‌ریزد و با دیواره‌هایی پوشیده از خزه، تصویری بی‌بدیل از تلاقی آب، سنگ و گیاه می‌سازد. گویی به قلب ناشناخته‌ای از طبیعت پا گذاشته‌ای که تنها برای چشمان ماجراجویان پرده از چهره برداشته است.

چگونه به آبشار ترز برویم؟

برای رسیدن به آبشار ترز، دو مسیر اصلی وجود دارد: از طریق جاده فیروزکوه که پس از گذر از پل سفید و رسیدن به شیرگاه و سپس جاده لفور شما را به ابتدای مسیر پیاده‌روی می‌رساند؛ و یا جاده هراز که از شهرهای آمل و بابل گذشته و از طریق سه‌راهی منتهی به امامزاده سیدعلی‌کیا به جنگل لفور می‌رسد. هر دو مسیر پس از حدود ۱۰ کیلومتر رانندگی در جاده فرعی به آغاز راه مال‌رو منتهی می‌شوند. در ادامه، حدود ۴۰ دقیقه پیاده‌روی در میان جنگل‌های هیرکانی، عبور از رودخانه و پل چوبی و شنیدن صدای ریزش آب، شما را به این گنجینه طبیعی می‌رساند.

2. آبشار اسکلیم

در جنگل‌های هزاران ساله‌ی هیرکانی، جایی در قلب منطقه‌ی لفور از توابع سوادکوه شمالی، طبیعتی خیره‌کننده و افسانه‌ای پنهان شده است. این ناحیه با جنگل‌های انبوه، درختان سربه‌فلک‌کشیده، گونه‌های گیاهی متنوع و رودها و چشمه‌سارهای زلال، از غنی‌ترین مناطق طبیعی ایران به‌شمار می‌رود.

قدم زدن در این جنگل‌ها، سفری در دل تاریخ طبیعت است؛ گویی پا به دوران ژوراسیک گذاشته‌ای؛ دقیقا شبیه به آبشار ترز. منطقه لفور با داشتن بیش از ۸۰ آبشار، از جمله اسکلیم رود، به سرزمین آبشارها شهرت یافته و سالانه میزبان طبیعت‌گردان مشتاقی است که در جست‌وجوی آرامش، طراوت و ماجراجویی پا به این سرزمین می‌گذارند.

آبشار اسکلیم رود، یا گالش‌کلا، از شاهکارهای طبیعت این منطقه است؛ آبشاری پلکانی با ارتفاع ۳۲ متر که در دل تپه‌ای سرسبز و میان درختان انبوه پنهان شده است. در روزهای گرم سال، صدای شرشر آب بر سنگ‌های آهکی، هوای خنک و مه‌آلود اطراف، و منظره‌ی سبز جنگل آن‌قدر رؤیایی است که گویی وارد صحنه‌ای از یک افسانه شده‌اید.

رسیدن به این آبشار پس از چند ساعت جنگل‌پیمایی، احساسی وصف‌ناپذیر دارد؛ گویی گنجی پنهان در دل طبیعت را کشف کرده‌اید. مسیر پرپیچ‌وخم، عبور از رودها و حوضچه‌های کوچک، و در نهایت رسیدن به عروس آبشارهای لفور، تجربه‌ای است که تا همیشه در خاطر می‌ماند.

چگونه به آبشار اسکلیم برویم؟

3. آبشار گزو آلاشت

آبشار گزو آلاشت در دل جنگل‌های هیرکانی لفور و در منطقه‌ای کوهستانی از شهرستان سوادکوه شمالی قرار دارد، جایی که طبیعتی بکر و سرسبز با صخره‌های عظیم و درختان سر به فلک کشیده، جلوه‌ای چشم‌نواز به این منطقه بخشیده است.

این جنگل‌های افسانه‌ای، با تنوع گونه‌های گیاهی و حیات‌وحش غنی، از کهن‌ترین و زیباترین نقاط مازندران به شمار می‌روند و جاذبه‌هایی مانند رودخانه‌ها، حوضچه‌ها و مناظر طبیعی را در کنار آبشارهای مرتفع به گردشگران هدیه می‌دهند.

آبشار گزو با ارتفاع ۴۵ و ۵ متری خود که در دو بخش از یک صخره هلالی شکل به پایین می‌ریزد، یکی از شگفتی‌های طبیعی این منطقه است. در روزهای گرم تابستان، خنکی و صدای دلنشین جریان آب میان صخره‌ها و حوضچه‌های پرآب اطراف، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است که حس کشف یک گنج پنهان را در دل جنگل به انسان می‌دهد.

پیاده‌روی در مسیر جنگلی پر از چمنزار و بوته‌زار، عبور از رودخانه‌ها و رسیدن به این آبشار زیبا، نه تنها لذت طبیعت‌گردی را دوچندان می‌کند بلکه حس آرامش و نزدیکی به طبیعت را عمیق‌تر می‌سازد.

چگونه به آبشار اسکلیم برویم؟

برای دسترسی به آبشار گزو، مسیر از تهران حدود دو ساعت طول می‌کشد. باید از جاده فیروزکوه به سمت شیرگاه حرکت کرده و سپس از جاده کارسنگ که پشت سد البرز قرار دارد وارد جنگل شوید. پس از طی ۱۸ کیلومتر جاده خاکی و رسیدن به تابلوی امامزاده گزو، خودرویتان را پارک کرده و نیم ساعت پیاده‌روی کنید تا به آبشار برسید. در این مسیر زیبا، راهنمای محلی همراهی شما را برای یافتن مسیر درست ضروری می‌کند.