در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۰۸۴ مطلب
دولت ترامپ در اقدامی غافلگیرکننده، مسیر مذاکره هسته‌ای با ایران را از سر گرفته است. با وجود بی‌اعتمادی عمیق، دو طرف انگیزه‌هایی برای توافق دارند: آمریکا به‌دنبال ثبات منطقه‌ای و نظارت‌های سخت‌گیرانه‌تر است و ایران خواهان کاهش تحریم‌ها و تنش‌زدایی. اگرچه موانع مهمی پابرجاست، اما توافقی مرحله‌ای با رژیم نظارتی تقویت‌شده و امتیازدهی متقابل، می‌تواند از بحران پیشگیری کرده و پایه‌ای برای ثبات منطقه‌ای فراهم کند.
بارها از دیوار بلند بی‌اعتمادی میان ایران و آمریکا سخن گفته شده، اما آنچه تاریخ روایت می‌کند تنها محدود به تجربیات ایران نیست. آمریکایی‌ها نشان داده‌اند که در عمل به وعده‌های خود چندان متعهد نیستند و همین امر معامله با واشنگتن را دشوار می‌سازد.
معاون وزیر خارجه دولت سیزدهم می‌گوید که در ۲۰ اسفند ۱۴۰۰، به چارچوب قابل قبول توافق [احیای برجام] دست پیدا کردیم و پیش‌نویس مورد توافق همه، نهایی شد.
در قلب بحران دیپلماتیک ایران و آمریکا، اختلاف بر سر غنی‌سازی اورانیوم به نماد شکاف راهبردی میان «حق حاکمیتی ایران» و «نگرانی‌های اشاعه‌ای آمریکا» تبدیل شده است. در حالی‌که تهران بر حفظ زیرساخت هسته‌ای به‌مثابه نماد استقلال پافشاری دارد، واشنگتن همچنان خواستار توقف کامل غنی‌سازی است. تلاش‌ها برای توافقی موقت در جریان است، اما فشار اسرائیل، سیاست «غنی‌سازی صفر» ترامپ و بی‌اعتمادی عمیق، چشم‌انداز دیپلماسی را تیره کرده‌اند.
در آستانه دور تازه‌ای از مذاکرات هسته‌ای، شکاف عمیق میان تهران و واشنگتن بر سر مسئله غنی‌سازی اورانیوم بار دیگر نمایان شده است؛ شکافی که نه‌تنها ماهیت فنی دارد، بلکه بازتابی از دو خوانش کاملاً متفاوت می باشد.
وزیر امور خارجه ایران درباره حرکت اروپا به سمت فعال‌سازی مکانیسم ماشه هشدار داد.
دونالد ترامپ در تلاش برای دستیابی به توافقی تازه با ایران است، در حالی‌که خواهان توقف کامل غنی‌سازی در این کشور شده؛ مطالبه‌ای که با مخالفت تهران روبه‌روست. ایران پیشنهاد ایجاد کنسرسیوم هسته‌ای را مطرح کرده، اما ابهاماتی درباره تضمین‌ها و وابستگی سوخت باقی است. هم‌زمان، جمهوری‌خواهان کنگره فشار می‌آورند و اسرائیل خواهان نابودی کامل زیرساخت‌های هسته‌ای ایران است.
دونالد ترامپ در موقعیتی بی‌سابقه برای دستیابی به توافقی مؤثر با ایران قرار دارد، اما پافشاری بر سیاست شکست‌خورده «غنی‌سازی صفر» می‌تواند دیپلماسی را نابود کرده و به جنگی پرهزینه منجر شود. فعال‌سازی مکانیسم اسنپ‌بک و واکنش احتمالی تهران مبنی بر خروج از ان.پی.تی، بحران را تشدید خواهد کرد. در شرایطی که توان موشکی ایران رو به افزایش است، هرگونه رویارویی نظامی، پیامدهایی فاجعه‌بار برای آمریکا و ریاست‌جمهوری ترامپ خواهد داشت.
در آستانه سفر دونالد ترامپ به خاورمیانه، چهارمین دور مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا در عمان بی‌نتیجه ماند. تهران بار دیگر توقف غنی‌سازی را رد کرد و از فشارهای آمریکا انتقاد نمود. با این حال، اعلام آتش‌بس در یمن جوی تازه برای ادامه مذاکرات ایجاد کرد. هدف دو طرف به دنبال رسیدن به توافقی هستند که در ازای کنترل و نظارت بر برنامه هسته‌ای ایران، کاهش تحریم‌ها را به همراه داشته باشد؛ توافقی که ترامپ آن را دستاوردی سیاسی می‌داند.
دولت ترامپ در تلاش برای مهار برنامه هسته‌ای ایران، با چالشی خودساخته و پیچیده روبه‌روست. خروج از برجام در ۲۰۱۸، زمینه‌ساز پیشرفت سریع برنامه هسته‌ای ایران شد. اکنون، در برابر گزینه‌های دشوارِ جنگ یا پذیرش توافقی مشابه برجام، پیشنهاد «بیشتر در برابر بیشتر» مطرح است: رفع تحریم‌های گسترده در ازای محدودیت‌های عمیق‌تر و بلندمدت‌تر بر برنامه هسته‌ای و موشکی ایران؛ راه‌حلی واقع‌بینانه، سیاسی و اقتصادی که می‌تواند برای ترامپ یک دستاورد راهبردی باشد.
