تلسکوپهای فضایی بزرگ بسیار خوب هستند، اما اینکه بتوانید اجرام آسمانی را با چشمان خود ببینید بسیار جالبتر است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۳۴ مطلب
تلسکوپهای فضایی بزرگ بسیار خوب هستند، اما اینکه بتوانید اجرام آسمانی را با چشمان خود ببینید بسیار جالبتر است.
سیاهچاله مرکز کهکشان NGC ۵۰۸۴ بهطرز عجیبی با زاویه ۹۰ درجه به سمت کهکشان چرخیده و با صفحه کهکشان موازی شده است.
این کهکشان میلیونها سال پیش در اثر برخورد ۲ کهکشان تشکیل شده و ویژگیهای منحصربهفردی دارد. تصویر روز ناسا تمام ویژگیهای شگفتانگیز قنطورس A را بهخوبی نمایش میدهد. نوار غبار در قطر این کهکشان بهوضوح دیده میشود.
به نظر میرسد این تصاویر مستقیم از یک فیلم علمی تخیلی آمده باشند: برای اولین بار در تاریخ، تصویر واضحی از یک ستاره در کهکشانی دیگر داریم!
رنگهای زیبا و متنوعی که در این ویدیو مشاهده میکنید، نشاندهنده ترکیب متفاوتی از گازها و دماهای مختلف در سحابی هستند. رنگهای آبی و سبز نشاندهنده وجود هیدروژن و هلیوم هستند. طیف رنگهای قرمز نیز معمولاً به وجود عناصر سنگینتر مانند اکسیژن اشاره دارند.
ستارگان در ابرهای گازی سرد و غبارآلود متولد میشوند که بر اثر نیروی گرانش خود فرو میریزند. همانطور که این ستارگان جوان رشد میکنند، با انتشار نور، تولید بادهای ستارهای (جریانی از گاز که از بخش بالای جَو ستاره خارج میشوند) و آزادکردن جریانهای خروجی قدرتمند، بر محیط اطراف خود تأثیر میگذارند.
سامبررو، کهکشانی مارپیچی و باز است که حدود ۵۰ هزار سال نوری وسعت دارد. این کهکشان را سال ۱۹۱۲ «ویستو ام. اسلیفر» در رصدخانه لاول و بهدلیل جابهجایی قرمز چشمگیرش شناسایی کرد. این کهکشان با سرعت حدود هزار کیلومتربرثانیه درحال دور شدن است که انبساط کیهانی را نشان میدهد.
راندمان ستارهزایی در این کهکشانها از کهکشانهای امروزی بیشتر است که نشان از حاکمبودن شرایطی متفاوت در کیهان اولیه دارد.
کهکشان کوتولهای که بهتازگی کشفشده، تنها ۷.۸ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. ستاره شناسان این کهکشان را که به دلیل انزوا و نداشتن ستارههای قابلتوجه، «جوجهتیغی» نامیدند. گویا جوجهتیغی در میان سایر کهکشانها بهقدری تنها است که اگر انسان بود احتمالاً برای تنهایی او، متاسف میشدید!
دانشمندان تصور میکنند این جفت سیاهچاله احتمالاً پس از برخورد کهکشانهایشان در گذشته شروع به گشتن به دور یکدیگر کردهاند.