زندگی کارگران نسبت به گذشته بدتر شده است و پدیده کارگری (کار بهمثابه مشقت و زحمت) و شاغلان فقیر بدون چشمانداز رهایی از آن عمومیت یافته است؛ یعنی شکست و ناتوانی نیروی کار در فعلیتبخشیدن به قوای انسانی گسترش پیدا کرده است و کار تبدیل به امری بیمعنا شده که فقط وسیلهای پرزحمت و شاق برای رفع نیازهای اولیه است.