ترنج
-

در مورد

سیاست خارجی

در فرارو بیشتر بخوانید

۵۱۹ مطلب

  • از دید من رویارویی اصلی ما با اسرائیل است، چرا که تصمیم سازی ها و برنامه ریزی ها در تل آویو انجام می شود و دنیای غرب نیز این تصمیم ها را اجرا می کند. حتی کره، ژاپن، نیوزیلند و امثالهم نیز از این موارد تبعیت می کنند. آن ها از هر اهرمی علیه ما استفاده کرده اند، از جنگ تا فشار تحریمی جزو گزینه های طرف مقابل بوده و این پنداشت نیز وجود داشته که با این اقدامات می توانند ایران را تسلیم کنند. این فشارها گاهی مداوم و گاهی دوره ای بوده اس

  • خروج از پیمان NPT اقدامی به‌غایت پرریسک است که می‌تواند کشور را در معرض خطر انزوا و حتی رویارویی نظامی قرار دهد. پایبندی هوشمندانه به پیمان منع گسترش سلاحهای کشتار جمعی، می‌تواند دست ما را برای چانه‌زنی‌ها باز کرده و از موقعیت های انفعالی پیشگیری کند.هنوز هم می توان امیدوار بود رئیس‌جمهور در جریان حضور در نیویورک ابتکاری متفاوت نشان دهد و باب گفت‌وگوهای تازه را بگشاید. چنین اقدامی نه به معنای عدل از اصول، بلکه تلاشی برای حفظ منافع ملی در پرتو واقعیت‌های جهانی است

  • در دیپلماسی، تا لحظه آخر نمی توان از قطعیت صحبت کرد. احتمالا شاهد ملاقات هایی در سازمان ملل بین رئیس جمهور ایران و رئیس جمهور فرانسه که روز دوشنبه به سازمان ملل خواهد رفت و استارمر نخست وزیر انگلستان و صدر اعظم آلمان خواهیم بود که می تواند مثبت باشد یا می تواند بدون هیچ نتیجه ای باشد. بنابراین باید این نکته را در نظر داشته باشیم که با توجه به این ملاقات ها، شاید مکانیسم ماشه برای 6 ماه به تعویق بیفتد. می توان اینطور گفت که فعلا همه چیز به وقایعی بستگی دارد که در نیویورک انجام می شود.

  • همکاری با آژانس، نیازمند تعامل بیشتر و حضور بازرسان و حتی مدیرکل آژانس در ایران است. همه این ها به نفع اسرائیل خواهد شد. هرچه این دو، احساس کنند روابط ایران و آژانس مختل است و یا ایران عملا از NPT خارج شده، بهانه های بهتری برای تکرار حمله خواهند داشت. من نمی گویم حمله قریب الوقوع است اما اسرائیلی ها به شدت به تکرار حمله علیه ایران علاقه مندند

  • مهمترین و در دسترس ترین ابتکار عمل، این است که با آژانس وارد مذاکره شویم و از بازرسان آژانس هم دعوت کنیم در مدت زمان باقی مانده، بازرسی های خود را انجام دهند. استدلال فعلی برخی آقایان این است که ما این کار را نمی کنیم چون نمیخواهیم برخی اطلاعات ما افشا شود. اما حقیقت این است که تنها راه خروج ما از فشار آژانس این است که با گروسی و بازرسان همکاری های لازم را انجام دهیم. بنابراین از دید من بهترین ابتکار عمل، همراهی با آژانس است.

  • آن رویکردی که در مجلس شورای اسلامی دیده می شود، نه تنها به رفع مشکلات کمکی نمی کند، بلکه نوعی همیاری با نتانیاهو است. خروج ایران از NPT نیز زمینه را برای تحریم ایران فراهم می کند. درواقع اگر افراطیون در ایران موفق شوند کشور را از NPT خارج کنند یا حتی ادبیات خروج از NPT را به ادبیات قالب در سیاست خارجی ایران تبدیل کنند، عملا مکانیسم ماشه به بدترین نحو آن تعریف خواهد شد. یعنی ایرانی که صاحب بمب نیست به عنوان یک کشور تهدید کننده صلح و امنیت بین المللی تعریف می شود

  • رحمن قهرمان پور، تحلیلگر ارشد سیاست خارجی: «این که ما منتظر باشیم که شرایط خود به خود عوض شود یا معجزه ای رخ دهد به نظر درست نمی رسد. نمی توان پیش بینی شگفتی خاصی را در اسرائیل یا آمریکا داشت بنابراین مهم است که ما چه می کنیم تا شرایط را تغییر دهیم. ما باید شرایط داخلی را تغییر داده، اجماع کنیم و داخل حاکمیت اجماع مذاکره ای ایجاد کنیم تا بین مردم و حاکمیت همبستگی ایجاد شود، اما شرایط بیرونی چندان دست ما نیست. به ویِژه بعد از عملیات 7 اکتبر، شرایط منطقه ای به نفع ایران نیست. بنابراین نمی توان…

  • رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در دوره دهم طرح خروج از ان‌پی‌تی را نشانه «بی‌سوادی سیاست خارجی» دانست.

  • بر اساس قطعنامه 2231، چین و روسیه حق وتو ندارند. این امکان وجود دارد که شورای امنیت فعال سازی اسنپ بک را بدون در نظر گرفتن شروط اروپایی ها به تعویق بیندازد. واسطه ها مشغول کار هستند اما مشخص نیست به دنبال چه هستند. ایران توپ را در زمین آمریکا انداخته است.

  • یکی از مباحث کلیدی بحث، تمدید مدت تعلیق مکانیسم ماشه است. بر اساس طرح پیشنهاد شده،اگر زمان فعال سازی مکانیسم ماشه، 6 ماه به تعویق بیفتد، زمان فعال سازی، به جای فروردین ماه، به مهرماه آینده موکول می شود. چنین اقدامی، در واقع فرصتی بیشتر برای رایزنی‌ها و کاهش فشارهای فوری بر ایران فراهم می‌کند و می‌تواند روند تصمیم‌گیری شورای امنیت را آرام‌تر و محتاطانه‌تر کند

تبلیغات