در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۲۱ مطلب
در منطقه آسیا و اقیانوس آرام، توازن دقیقی میان پیروی از قدرت اقتصادی چین و حمایت امنیتی آمریکا برقرار است. همانطور که اروپا کانون جنگ سرد قبلی بود، آسیا نیز - چه در غرب آن (خاورمیانه و خلیج فارس) و چه در شبه قاره هند (هند پاکستان، بنگلادش، نپال و سریلانکا) و چه در خاور دور- جنگ سرد جدیدی را تجربه می‌کند.
هدف اصلی راهکار فرانسه، راضی کردن ایران و آمریکا به از سرگیری مذاکرات است. بنابراین، وقتی ترامپ به طور غیردیپلماتیک از تلاش‌های شخص ماکرون در این زمینه انتقاد می‌کند، این می‌تواند به این معنا باشد که فرانسه بیهوده برای تنش‌زدایی میان تهران و واشنگتن تلاش نکند. چرا که کاخ سفید تمایلی به این امر ندارد.
مشاور سابق ترامپ نوشت: «واضح است که دولت دونالد ترامپ و مقامات ایران، درگیر یک مسابقه استراتژیک شده‌اند که با اعلام خروج واشنگتن از توافق هسته‌ای آغاز شد و پیش‌بینی می‌شود که تا انتخابات نوامبر ۲۰۲۰ ادامه خواهد داشت.»
سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه با بیان اینکه تحریم وزیر امور خارجه باعث تمسخر سیاست خارجی آمریکا از سوی دیگران شده، گفت: اگر آقای ظریف و سایر مسئولان کشور در گفتگو با رسانه‌ها با بیان دیدگاه‌های جمهوری اسلامی از منطق قوی و قابل قبول‌تری در نزد افکار عمومی جهان برخوردارند و این به مانعی بر سر راه سیاست‌های آمریکایی‌ها بدل شده، اتفاقاً غلط بودن سیاست خارجی آمریکا را نشان می‌دهد.
راهکار فرانسه، در واقع بر مهار اقدامات هسته‌ای ایران در ازای کاهش تحریم‌ها متکی است. فرانسوی‌ها در هفته‌های اخیر، به منظور متقاعد کردن ایران به پایبندی کامل به برجام، از لزوم محدود کردن برنامه موشکی ایران یا نفوذ منطقه‌ای آن سخنی نگفته‌اند. از این رو، اظهارات پمپئو درباره مذاکره درباره توان موشکی ایران، می‌تواند ابتکار عمل فرانسه را به شکست بکشاند. چرا که تنش‌زدایی با ایران را با موضوعات غیرهسته‌ای مرتبط می‌کند.
آمریکا با اینکه می‌گوید رییس دستگاه دیپلماسی احتمالا در تحریم قرار می‌گیرد تحریم را اعمال نکرده و به تعویق می‌اندازند تا راه دیپلماسی باز باشد. این نکته ممکن است یک رویداد گفتاری باشد. آمریکایی‌ها با اعلام تحریم از یکسو جهان را متوجه می‌کنند که می‌خواهند برخورد بسیار محدود کننده‌ای علیه ایران داشته باشند، اما بعد با عقب‌نشینی به افکار عمومی جهان می‌گویند ما خواهان صلح و راه حل دیپلماتیک برای پایان این بحران هستیم؛ که اگر ایران در وضعیت تقابلی قرار گیرد، مردم جهان اینطور قضاوت کنند که آمریکا…
به گفته السلمی، در حمله همه‌جانبه آمریکایی باید «تمام مواضع حیاتی، پایگاه‌ها، فرودگاه‌های نظامی، سامانه‌های راداری، آشیانه‌های جنگنده‌ها و اتاق‌های عملیات نظامی» نابود شوند تا ایران نتواند پاسخ واقعی دهد. چنین حمله خطرناکی، به زعم السلمی، توانمندی پاسخ‌دهی جمهوری اسلامی ایران را از بین می‌برد، آن را فلج می‌کند و باعث تسلیم آن خواهد شد. امری که نهایتا، طبق ادعای این کارشناس، باعث وقوع ناآرامی در ایران و براندازی خواهد شد.
فرانکن، در سال ۱۹۸۷ در یک کشتی جنگی پشت سر ابرنفتکش «اس‌اس بریجتون» در خلیج فارس حرکت می‌کرد که یک مین بخش‌هایی از آن را منفجر کرد. فرانکن ابراز نگرانی کرده است که اگر این اتفاق الآن تکرار شود، ممکن است ایران و آمریکا را وارد نزاع کند. به همین دلیل، او به پنتاگون هشدار داد: «مراقب باشید پای‌تان را کجا می‌گذارید، چون در تنگه هرمز هیچ چیز خوبی اتفاق نمی‌افتد.»
بنابراین، شاید بتوان گفت فقدان تسلیحات استراتژیک و آسیب‌پذیری داخلی ایران، مقامات آمریکا را به این نتیجه رسانده است که قبل از هرگونه توافق با ایران، گزینه تغییر رژیم را امتحان کنند. گزینه‌ای که در کره شمالی امکان تحقق ندارد.
نباید تصور کرد که بهبودی روابط آمریکا و ویتنام به سادگی به دست آمد. برخی از رهبران حزب کمونیست ویتنام از مقاصد آمریکا برای براندازی رژیم‌شان از طریق «تحول مسالمت‌آمیز» ابراز نگرانی می‌کردند. به این معنی که آمریکا از اقتصاد لیبرال و اصلاحات اقتصادی در ویتنام حمایت می‌کند. امری که نهایتا حکمرانی حزب کمونیست را تضعیف می‌کرد. اما برای رفع این نگرانی، آمریکا و ویتنام در بیانیه دوجانبه‌ای در سال ۲۰۱۳ تعهد کردند که به نظام سیاسی یکدیگر احترام بگذارند.
