زابل نگران دختران خردسال روستاهایش هم هست که تفریح آن‌ها ایستادن در صف آب است، تا تانکر حمل آب روزی یکبار بیاید و آن‌ها دبه‌های ۲۰ لیتری سهم خانواده را پرکنند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۵۷ مطلب
زابل نگران دختران خردسال روستاهایش هم هست که تفریح آن‌ها ایستادن در صف آب است، تا تانکر حمل آب روزی یکبار بیاید و آن‌ها دبه‌های ۲۰ لیتری سهم خانواده را پرکنند.
بررسی‌های صندوق بین المللی پول (IMF) نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۶ میلادی، شهروندان کشور‌هایی همچون گرجستان، جمهوری آذربایجان، ویتنام و مصر، بر اساس شاخص «سرانه تولید ناخالص داخلی بر حسب شاخص قدرت خرید» به طور متوسط، از شهروندان ایرانی ثروتمندتر خواهند بود. اما چه شد که ما از فرآیند خلق ثروت جا ماندیم و رقبایِ فقیرمان از ما عبور کردند؟
اینال هندی، نویسندۀ فلسطینی ساکن آمریکا، از مردی سیه‌چرده و لاغر می‌گوید که از روستای پدری‌اش در قدس، به آمریکا، سرزمین فرصت‌ها مهاجرت کرد تا بتواند زندگی بهتری برای خودش بسازد. اما طعم زیتون‌ها و انجیر‌های باغ اجدادی‌اش را هیچ‌گاه از یاد نبرد. مردی که تا دیروقت در یک رستوان فست‌فود کار می‌کرد تا شکم شش بچه‌اش را سیر کند و یک شب، برای ۴۸.۵ دلار به سینۀ او شلیک کردند. مردی که پدرش بود.
عباس عبدی نوشت: بنده کاری به قانونی و غیرقانونی بودن این تغییرات ندارم. حتی فرض کنیم که قانونی باشد. همه می‌دانیم که شرایط کشور و تورم و نقدینگی چگونه است. هر ریالی که به بودجه اضافه شود، به همان نسبت تورم ایجاد می‌کند، چون این ارقام ناشی از تولید و ثروت حکومت و جامعه نیست، بلکه فقط به دلیل انتشار پول است. به معنای دیگر این‌ها دوغ خالص ولی جدیدی نیستند، بلکه آبی است که به دوغ موجود بسته می‌شود و از جیب فقیرترین افراد خارج می‌شود.
سوخت در منطقه قربانیان زیادی می‌گیرد. لال‌خان یکی از این قربانیان است. یک روز که دو هزار لیتر گازوئیل را به طرف مرز پاکستان می‌برد و تحویل می‌دهد، در راه برگشت به خانه تیراندازی می‌شود و یک گلوله به او اصابت می‌کند و بعد از نیم ساعت خون‌ریزی شدید در جاده به بیمارستان منتقل می‌شود. او از ناحیه نخاع آسیب می‌بیند. لال‌خان اکنون دو پایش فلج است.
پدر ۵ قلو‌ها می‌گوید: در این مدت تعداد زیادی وام از بانک‌ها گرفته‌ام، اما چون درآمدی ندارم و هزینه‌های نگهداری بچه‌ها زیاد است نتوانستم قسط وام‌ها را پرداخت کنم و حالا به بانک‌ها بدهکار هستم و نمی‌دانم باید چکار کنم. چند مرتبه حتی به این فکر افتادم که چند فرزندم را به افرادی که توانایی نگهداری‌شان را دارند بدهم، اما دلم نیامد.
تا زمانی که نرخ دلار به ثباتی نسبی نرسد، هر سیاستی مانند آنچه در آبان ۹۸ برای قیمت بنزین اتخاذ شد، به تعمیق فقر و بدتر شدن شرایط به خصوص برای دهک‌های کم‌درآمدی می‌انجامد.
ویدئویی از یک شهروند ساکن در جزیره هرمز در شبکه‌های اجتماعی پربازدید شده است. او در پاسخ به سؤالی درباره نظرش درباره زندگی با خنده می‌گوید زندگی خوبه! می‌گذرد بالاخره، یک روز هست، یک روز نیست، آنچه را که آرزویش را داریم بهش نمی‌رسیم. من چند ساله که گوشت نخوردم. وی می‌گوید که توانایی خرید گوشت گاو را ندارد. میوه هم همینطور فقط آن‌ها را نگاه می‌کنیم. انار، نارنگی و موز .... با این حال این مرد که هویتش منتشر نشده می‌گوید زندگی ام را به خاطر خانواده ام دوست دارم و باید سایه بالای سر آن‌ها باشم و…
فیض محمد، از شهروندان معترض شهر بنت، با بیان اینکه در ماه اخیر مبلغ فیش برق مصرفی او حدود ۴۰۰ هزار تومان صادر شده است، توضیح می‌دهد: «تنها درآمدم یارانه مستمری حدود ۲۰۰ هزار تومان است که به سختی کفاف خرج و مخارج زندگی‌ام را تأمین می‌کنم. چطور توان پرداخت این مبلغ را دارم؟ تنها وسایل برقی در خانه هم چند تا لامپ و یک کولر گازی است. در این هوای گرم نزدیک ۵۰ درجه مگر می‌شود بدون کولر زندگی کرد».
در اسفندماه تصویری در رسانه‌ها منتشر شد که پروتئین فروشی‌های پایین شهر، پوست مرغ را کیلویی ۶ هزار تومان به مردم می‌فروشند؛ این قیمت البته مربوط به اسفندماه سال قبل است و اخبار نشان می‌دهد که در فروردین ماه پوست مرغ در حاشیه‌های شهر تهران ازجمله شهریار و اسلامشهر کیلویی هشت یا حتی ۹ هزار تومان به فروش می‌رسد.
