این مرکز با فراهم کردن فضایی برای ارتباط دوباره اینوئیت‌ها با گذشته مشترک خود از طریق اشیا، داستان‌ها و فعالیت‌ها، آگاهی عمومی را نسبت به فرهنگ اینوئیت افزایش خواهد داد. انتظار می‌رود این پروژه تا سال ۲۰۲۷ به پایان برسد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۲۲ مطلب
این مرکز با فراهم کردن فضایی برای ارتباط دوباره اینوئیت‌ها با گذشته مشترک خود از طریق اشیا، داستان‌ها و فعالیت‌ها، آگاهی عمومی را نسبت به فرهنگ اینوئیت افزایش خواهد داد. انتظار می‌رود این پروژه تا سال ۲۰۲۷ به پایان برسد.
برنامه ارائه شده از جانب کارفرما، یک واحد مسکونی دوبلکس با قابلیت تفکیک به دو واحد مجزا برای فرزند دختر خود در آینده بود، لذا ایده طراحی حول همین خواسته طرح گردید.
در ساخت این نما، از پالت مصالحی نفیس شامل سنگ مرمر پاتارای محلی، سنگ مرمر قرمز تیره از منطقه اژه ترکیه و چوب ارزشمند ایروکو از غرب آفریقا استفاده شده است. هر یک از این مصالح با دقت برای تقویت زیبایی سیال و مجسمه‌گونه پروژه انتخاب شده‌اند.
در فرآیند طراحی، تلاش شد تا تعداد طبقات پارکینگ به حداقل ممکن کاهش یابد. با بررسی‌های بیشتر و به‌کارگیری تدابیر طراحی مناسب، توانستیم تعداد طبقات پارکینگ را از دو طبقه به یک طبقه زیرزمین کاهش دهیم.
با قدم گذاشتن به داخل، گودال باغچه‌ای ما را به سوی بنایی رازآلود هدایت می‌کند. ساختمانی که در ابتدا فهم روشنی از آن نیست، اما دو گشودگی عمیق در دل آن، تکه‌ای از آسمان را به قاب می‌گیرد و با رقص نور و سایه، هر لحظه چهره‌ای متفاوت از خود به نمایش می‌گذارد، گویی ما را به کشف رمز و رازهایش فرامی‌خواند.
ویلا قلات، طراحی شده توسط حسین کوچک در استان فارس، با مساحت ۴۵۰ مترمربع، فضایی نوآورانه را به نمایش می‌گذارد که در آن استخر روباز حیاط به گونه‌ای طراحی شده که پلکان خروجی ویلا مستقیماً به آن راه پیدا می‌کند و یک فضای نیمه‌مسقف در بالا، ارتباط بصری جذابی با محوطه استخر برقرار می‌سازد.
در قلب هند، ساختمانی با نام "Quarry House" متولد شده که گواهی بر خلاقیت و جسارت معماران Crest Architects است. این خانه که گویی از دل یک کارخانه مدرن بیرون آمده، با طراحی صنعتی منحصربه‌فرد خود، نگاه هر بیننده‌ای را مجذوب می‌کند.
ویلا ریوایی در نوشهر، طراحی شده توسط دفتر معماری مرزِ زیستن، با فضاهای نشیمن منحصربه‌فرد در زیر بالکن‌ها و استخری مسقف در دل طبیعت، تجربه‌ای متفاوت از زندگی مدرن را با چشم‌اندازی بی‌نظیر از مازندران ارائه میدهد.
ما با کند و کاو در کالبد پروژه و ایجاد حجمی متخلخل به دنبال رساندن نور به میان توده بودیم و در همین میان با ایجاد تراس‌هایی خارج از مساحت سطح اشغال ۴۵ درصدی پروژه، با توجه به کوچک بودن سطح هرطبقه، امکان ارتباطی ویژه با فضای بیرون را برای افراد به وجود آوردیم. وجود تراس‌ها و نورکافی در فضاهای اداری، کیفیت محیط کار و راحتی کارمندان را تحت تاثیر قرار میدهد، کارمندان فرصت دارند تا در طول روز از نور طبیعی بهره‌مند شوند و این باعث افزایش انرژی و روحیه آنها می‌شود.
نمازخانه موزه فرش در سال ۱۳۵۷ خورشیدی ساخته شد. با تدبیری هنرمندانه مجسمه‌ای فلزی، با نمادشناسی شیعه، بر میله‌ای به ارتفاع حدود ۴ متر و با فاصله‌ای حدود ۶ تا ۷ متر از دیوار بیرونی مکعب اول و در امتدا دید فرد نمازگزار قرار گرفته است. این مجسمه نام «اﷲ» را نمایش میدهد که در نماز، آن هنگام که فرد می‌ایستد و به مقابل می‌نگرد، نشانه‌ای از اسم خداوند را در مقابل چشم خود مرور می‌کند.
