زید آبادی نوشت: ماجرا از این قرار است که در این شرایط «مافوق حساس کنونی»! کنشگری به شیوۀ مألوف من، به امری پرهزینه و بی‌فایده تبدیل شده است و به زودی حتی غیرممکن می‌شود.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۲۸ مطلب
زید آبادی نوشت: ماجرا از این قرار است که در این شرایط «مافوق حساس کنونی»! کنشگری به شیوۀ مألوف من، به امری پرهزینه و بی‌فایده تبدیل شده است و به زودی حتی غیرممکن می‌شود.
«از این به بعد، بر نوشتن کتاب‌هایم متمرکر می‌شوم و در این کانال نیز فقط در بارۀ تاریخ و امور انتزاعی می‌نویسم و کلامی از آنچه در این کشور می‌گذرد و خواهد گذشت، نخواهم نوشت. این تصمیم برگشت‌ناپذیر است.»
جمهوری اسلامی در مناقشۀ بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر منطقۀ قره‌باغ، به‌طور رسمی طرف باکو را گرفته، با این حال، دولت الهام علی‌اف مدعی است که تهران به دلیل روابط گرم و صمیمانه اش با ارمنستان عملاً در کنار ایروان قرار گرفته است.
زیدآبادی نوشت: نیرو‌های میانه طاقت تحمل فحش و ناسزا و اتهام‌های بی‌پایه و ناعادلانه را ندارند و با احساس سرخوردگی و اندوه عمیق، صحنه را ترک می‌کنند تا حامیانِ آن دو قطبِ متخاصم، آنقدر خون یکدیگر را بریزند که یک طرف‌شان به اتمام رسد! بدبختی، اما اینجاست که در سایۀ این خونریزی، ملت و کشوری چنان قربانی می‌شود که ممکن است تا قرن‌ها کمر راست نکند و یا کلاً از چرخۀ تمدن بشری خارج شود.
احمد زیدآبادی از احضار به دادسرای فرهنگ و رسانه خبر داد و نوشت: ابلاغیه‌ای از طرف دادسرای رسانه برایم ارسال شده است تا ظرف ۵ روز برای دفاع از خود در برابر اتهامِ "نشر اکاذیب" در آنجا حاضر شوم
این منطق قادر است چرخۀ خشونت در یک جامعه را تا نهایت خونبارش پیش ببرد، زیرا در گام بعدی به فرض گفته خواهد شد، او می‌کُشد پس من هم می‌کشم، او شکنجه می‌دهد، پس من هم شکنجه می‌دهم، او زور می‌گوید پس من هم زور می‌گویم، مگر من چه کم از او دارم!
«روحانیونی که دارای پست‌های عالی در نظام هستند، معمولاً به سادگی در انظار عمومی ظاهر نمی‌شوند و اگر هم بشوند، از محافظت و مراقبت لازم برخوردارند.»
مناظره «اعتراض دارم!» با حضور احمد زیدآبادی روزنامه نگار و دبیر کل ادوار تحکیم وحدت و عبدالله گنجی روزنامه نگار و مدیرمسوول روزنامه همشهری، سه شنبه ۱۰ آبان در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد. عمید فراهی
احمد زیدآبادی گفت: ما جریان اصولگرا، جریان اصلاح‌طلب و جریان برانداز داریم. افرادی در کشور هستند که خود را در این سه دسته نمی‌بینند و این افراد گاه علایق و نظر‌های سیاسی دارند؛ در این بین نیاز بود به آن‌ها عنوانی اطلاق می‌شد. به عبارتی «نیروی چهارم» جعل عنوانی بود برای پوشش دادن افراد، اشخاص و شهروندانی که هم می‌خواهند نوعی فعالیت سیاسی و نگاه سیاسی داشته باشند، اما به آن سه جریان متصل نباشند.
زیدآبادی نوشت: فرهنگ مبارزه سیاسی در ایرانِ معاصر بر بنایی کج استوار شده است. در این فرهنگ، فرد مبارز، آدم عصبی و بی‌باکی است که در برخوردش با آنچه که در ایدئولوژی یا مرامش به عنوان امر منفی یا مشکل تعریف شده است، تهاجمی و بی‌ملاحظه رفتار می‌کند.
