کروبی گفت: از خداوند تبارک و تعالی میخواهم که همهی ارادتمندان اسلام را توفیق بدهد که بتوانند این حرکت عظیمی که امام بوجود آورد را در مسیری قرارش بدهند که انشالله ادامه پیدا کند؛ اصل نظام محفوظ بماند و انشالله عیوب و نواقصش برطرف شود.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۸۰۰ مطلب
کروبی گفت: از خداوند تبارک و تعالی میخواهم که همهی ارادتمندان اسلام را توفیق بدهد که بتوانند این حرکت عظیمی که امام بوجود آورد را در مسیری قرارش بدهند که انشالله ادامه پیدا کند؛ اصل نظام محفوظ بماند و انشالله عیوب و نواقصش برطرف شود.
سید محمد خاتمی، روحانی، سیاستمدار اصلاح طلب و پنجمین رئیسجمهور ایران است که طی دو دوره بین سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ این مسئولیت را عهدهدار بود و در حال حاضر عضو شورای عالی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، صاحب امتیاز دو ماهنامه آیین گفتگو و رئیس بنیاد باران میباشد.
درست است که حضور در قدرت اسباب حفاظت از اصلاحات است، اما مشخص نیست حضور در قدرت در شرایطی که جامعه اقبالی به اصلاحطلبان نشان ندهد، با چه سازوکاری میسر میشود؟
فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: زمانی که آقای احمدی نژاد روی کار آمد من سیزده ماه حقوق نداشتم، اما آقای یزدی بلافاصله در قوه قضاییه ۸۰ مشاور داشت و آقای رفیق دوست هم حقوقهای قابل توجهی به آنها از بنیاد پراخت میکرد.
به نظر میرسد خاموشی دوران مرید و مرادی لزوما از سرِ نبودِ شخصیتهای کاریزماتیک نباشد و بیشتر ناظر به دورانی است که حرف شخص دیگر محور تصمیمگیری مردم نیست و مردم اگر با دلایل واضح قانع به مشارکت سیاسی نشوند، خواه هریک از شخصیتها و احزاب هرچه بگویند، وقعی به سخنان آنان نمینهند.
پس از شکست سیاسی اصلاحطلبان در انتخابات مجلس یازدهم عارف و موسوی لاری بدون اعلام رسانهای و در اعتراض به عملکرد احزاب اصلاحطلب از ریاست و نایبرئیسی «شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان» (شعسا) استعفا دادند و عملاً این شورا منحل شد.
ما در جنبش اصلاحات، تعاملات بینطبقاتی کم داشتیم؛ یعنی طبقه متوسط و روزنامهخوان که در ایران بیشتر دولتساخته بود، باید اندکی هم هجرت به طبقه دیگر میکرد و با نسلهای دیگر نیز گفتگو میکرد. پای سخن طبقات دیگر هم مینشست و میپرسید که آنها تا چه اندازه آزادی مثبت دارند.
علی صوفی گفت: به نظر میرسد گشایشی در آینده پیشروی اصلاحطلبان به وجود نمیآید؛ زیرا در دو سال آینده اصلاحطلبان نمیتوانند بر متغیرهای تعیینکننده تأثیری داشته باشند.
رییسی نهتنها حتی یک بار از عنوان اصولگرایی در وصف خط و ربط جناحیاش استفاده نکرد، بلکه صراحتا خود را «مستقل» از جناحهای سیاسی معرفی کرد؛ آنهم در انتخاباتی که اصلاحطلبان به عنوان رقیبِ سنتی اصولگرایان، اساسا کاندیدایی نداشتند.
اکنون مانند سال ۷۶ باز هم اصلاحطلبان استراتژی خاصی برای آینده ندارند و اگر در آن سال نیروهای چپ خط امامی نمیدانستند قرار است به نیروهای اصلاحطلب تبدیل شوند و هشت سال دولت را در اختیار داشته باشند و همزمان چهار سال مجلس را هم به دست بگیرند، اکنون هم آینده برای اصلاحطلبان مبهم است.