ترنج

در مورد

سینمای ایران

در فرارو بیشتر بخوانید

۵۱۳ مطلب

  • آیین خاکسپاری استاد مظاهر مصفا در حالی در زادگاهش روستای بن‌نسا شهرستان تفرش برگزار شد که لیلا حاتمی هنرپیشه مشهور سینما و تلویزیون در این مراسم حضور نداشت.

  • امسال سینمای ایران با سه فیلم در رقابت اولیه آکادمی علوم و هنر‌های سینمایی اسکار ۲۰۲۰ حضور دارد که این فیلم‌ها نمایندگانی از حوزه مستند، انیمیشن و کوتاه هستند.

  • کارگردان سینمای ایران گفت: من در بخش عمده آن گفتگو که پخش نشد، در واقع می‌خواستم به سیاست‌گذاری‌های مساله برخورد با جوانان و نوجوانان - مثلا در زمینه حجاب- در طول چهل سال گذشته، نقد جدی داشته باشم.

  • طناز طباطبایی، بازیگر نقش حکیمه خانم در فیلم سینمایی «پریناز» به کارگردانی بهرام بهرامیان عکس گریم متفاوت خود در این فیلم را در اینستاگرام خود منتشر کرد.

  • مشخص نیست رعایت این موارد و نقشِ «پیمانکار» و «کارفرما» در سینما و تلوزیون ایران دقیقا چه معنایی دارد؛ و آیا اساسا پشت صحنه سینما و تلوزیون ایران مشمول «قوانین کار» می‌شوند یا نه. «بیمه» چه نقشی در بازپرداخت و جبران خسارات جرحی و جانی عوامل پشت صحنه دارد.

  • او به تصویری که از رفتار پلیس با مجرمان در این فیلم نشان داده می‌شود انتقاد دارد و می‌گوید رفتار‌هایی مثل هول دادن مجرم به سمت دستگاه بادی اسکنر منع قانونی دارد و انجام نمی‌شود. «بوی باران» هم به نظر رشوند پلیس را کم هوش نشان داده و پلیس اینچنینی، به‌نفع هیچ کس نیست.

  • مجید فرازمند فیلمنامه‌نویس سینمای ایران از دنیا رفت.

  • تگزاس ۲ مانند قسمت اول، بیشتر شوخی‌ها و تکه‌های خنده دارش بر پایه شوخی‌های کلامی و موقعیت‌های کمیک است؛ مانند قرار گرفتن و ساسان و بهرام در قهوه خانه یا مراسم ختم، یا رفتن گروه کارلوس به دل شهر در شب چهارشنبه سوری.

  • از آن جا که امیر صداگذار است، صداگذاری در چاقی نقش تعیین کننده‌ای دارد و باند صدا چنان برجسته می‌شود که آن را صاحب تشخصی فراتر از خود می‌کند. همین صدا است که باعث پیوند امیر و شادی می‌شود. در جای جای فیلم جزییات صدا به وضوح به گوش می‌رسد و از این رو شغل شخصیت اصلی، توانسته به هویت بخشیدن به شخصیت او و به تبع آن، به کل فیلم کمک به سزایی کند.

  • در روسی مانند آثار پیشین کارگردان، با جهانی پر از بدویت و پلشتی‌ای که در جای جای مکان‌ها و شخصیت‌ها به چشم می‌خورد، رو به رو هستیم، که با اگزجرگی در صحنه، بازی‌ها و به ویژه گریم بازیگران آن جهان را در عناصر مختلف فیلم پراکنده می‌کند. این فضا بیش از پیش یادآور آثار کارگردانان بزرگ و صاحب سبکی مثل بلا تار، آندری زویاگینتسف و به ویژه آندری تارکوفسکی فقید است.