ترنج
-

در مورد

تهران قدیم

در فرارو بیشتر بخوانید

۴۴۳ مطلب

  • مدرسه سپهسالار یکی از مدارس تهران بود که سهم بسزایی در نظام آموزشی و تربیت چند نسل از دانش‌آموزان تهرانی داشت. این مدرسه توسط میرزا حسن‌خان سپهسالار، صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار، در سال ۱۲۵۸ آغاز شد، اما قبل از اتمام مراحل کار، میرزا حسن‌خان سپهسالار در سال ۱۲۶۰ درگذشت.

  • تصاویری از مدارس قدیم تهران، منتشر شده است که مشاهده آنها حال و هوای خاصی به مخاطب می‌دهد.

  • در تهران قدیم مجرم‌ها و خلافکار‌ها را با چند شیوه به سزای کارشان می‌رساندند. یکی از روش‌هایی که بیشتر از بقیه متداول بود و معمولاً هم در بازار به دلیل تردد مردم از هر قشری انجام می‌شد فلک کردن بود.

  • «تیر دوقلو» نام یکی از محله‌های شناخته شده در محله شوش است. نامگذاری این محل مربوط به زمانی است که نخستین شبکه برق‌رسانی و کابل‌کشی برق خانگی به اینجا و محله‌های اطراف رسید.

  • این میدان از مهمترین میادین شهر تهران است. اهمیت میدان بهارستان قرار داشتن مجلس شورای اسلامی ایران و همچنین قرار داشتن اولین مجلس شورای ملی یا مجلس مشروطیت در این محل است.

  • پل رومی در واقع پل کوچکی بوده که منازل کارکنان سفارت روسیه و ترکیه را در شمال تهران به هم متصل می‌کرده است. عده‌ای معتقدند که نام پل از مولانا جلال‌الدین رومی گرفته‌شده است.

  • روزنامه اطلاعات ۱۵ شهریور ۱۳۵۲ در خبری اعلام کرد که رانندگان تهرانی در سال ۱۳۵۰ به خاطر جرایم رانندگی ۱۷۰ میلیون ریال پرداختند که این رقم در سال ۱۳۵۲ در حدود دو برابر شد و به ۲۵۰ میلیون ریال رسید.

  • خیابان‌های پایتخت از صد سال گذشته تا کنون اسامی مختلفی داشته‌است، اما برخی از این نام‌ها در زمان‌های مختلف تغییر کرده و با اسامی تازه شهرت گرفته‌اند.

  • دکتر افشار، در زمین حدود ۱۲ هزار مترمربعی خود در محدوده باغ فردوس، بخش زیادی را به دانشگاه تهران سپرده و اکنون ساختمان باستان‌شناسی و لغت‌نامه دهخدا نیز در همین موقوفه واقع است. نیت خیر او برای وقف فرهنگی، نصیب دانش‌آموزان هم شده است. او قطعه زمین دیگری را در محله میرداماد برای مدرسه در مقاطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان وقف کرد.

  • آورده‌اند منیرالسلطنه که ۲۰۰ مغازه در بازار تهران را وقف مسجد و مدرسه علمیه کرد، در ایام محرم به طلاب مدرسه بشقاب شیرینی و در زمستان خاک زغال می‌داد. مسجد امامزاده سید ناصرالدین سال ۱۳۵۰ هجری شمسی در حال تخریب بود، اما شخصی به نام حاج اکبر معمار که تولیت امامزاده را برعهده داشت، با کمک خیّران محله مسجد را بازسازی و دیواری دور حیاط مسجد کشید.