انتقاد وزیر سابق از موضع ذلیلانه در سیاست خارجی
محمود فرشیدی، وزیر اسبق آموزش و پرورش در سرمقاله روزنامه رسالت نوشت:
محمود فرشیدی، وزیر اسبق آموزش و پرورش در سرمقاله روزنامه رسالت نوشت:
براي عبور از مشكلات بايد با ايمان راسخ و بصيرت نسبت به دشمن و فراموش نكردن دشمني او، بر توانايي‌ها و ابتكارهاي داخلي ملت و استعدادهاي جوان تكيه كرد و به خارج چشم ندوخت.
"مقام معظم رهبري"
پيش از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، سردمداران حكومت، كليد حل مشكلات كشور را در خارج از كشور جستجو مي‌كردند چرا كه نه پايگاهي در ميان مردم داشتند و نه قدرت مردم را باور داشتند، اما حضور يكپارچه ملت و به كرسي نشاندن خواسته هايش و سرنگون ساختن رژيم وابسته، عليرغم حمايت همه جانبه تمام قدرتهاي آن روز جهان، آن تفكر سرسپردگي و خود باختگي را بر هم زد و ثابت كرد كه كليد حل مشكلات ملت، در دست خود ملت است و اين راه حل جديد، سي و پنج سال است كه كارآيي خود را به اثبات رسانيده است و مردم ايران دشوارترين شرايط را تحمل كرده اند تا از دستاورد عزت و استقلال خود پاسداري نمايند و در برابر خون شهيدان، مديون نشوند و اين پايداري بر دفاع از عزت ديني و غرور ملي محدود به نسل يا قشري خاص نيست و زن و مرد و پير و جوان و دانش آموز و معلم و كارگر و دانشمند، هر كدام نهايت توان خويش را تا سرحد شها دت، براي سربلندي ملت ايران در برابر دشمنان به ميدان مي‌آورند.
البته اين سنتي الهي است كه هر فرد و ملتي براساس فطرت ذاتي از هويت و عزت خود در برابر استيلاي بيگانه دفاع مي كند، اما در ايرانيان مسلمان كه حياتشان با آموزه‌هاي قرآن و مكتب اهل بيت(ع) شكل گرفته و درهم آميخته است، عزت طلبي و احتراز از تسلط بيگانه، فلسفه زندگي آنان است و از كودكي با هشدار "هيهات مناالذله" امام‌شان تربيت شده اند و آموخته اند كه عزت حقيقي در دست خداوند تبارك و تعالي است.
و هر كس از غير خداوند جستجوي عزت كند، ذليل و هلاك خواهد شد و رهبران الهي به ما تذكر داده اند كه خداوند تمامي امور مومن را به او تفويض فرموده اما به او اجازه نداده است كه خود را در موضع ذلت قرار دهد.
عليرغم اين مباني اعتقادي و ريشه هاي فرهنگي روشن و مستحكم، گاهي برخي سياستمداران در مواجهه با نظام سلطه جهاني مواضع ذليلانه‌اي اتخاذ مي‌كنند كه انسان در برابر ارواح شهدا شرمنده مي‌شود. بايد از اينان پرسيد كه آيا دشمنان نظام اسلامي را كافر نمي‌دانند؟ يا اميد به اصلاح و هدايت آنان دارند؟ يا دچار اين توهم شده‌اند كه دشمنان انقلاب اسلامي، امروز از دشمني خود منصرف شده اند؟ شايد هم اين موضعگيري خود را ذلت نمي انگارند يا خداي ناكرده در برابر ابهت شيطاني دشمن مرعوب شده اند و يا مدتهاست مسير زندگاني خويش را به گونه اي زاويه دار با سبك زندگي اسلام و نظام اسلامي تعريف و تنظيم كرده اند و آنچنان اسير چرب و شيرين دنيا شده اند كه اينك به نقطه انكار محكمات قرآن رسيده‌اند؟
چه شده است كه اصحاب اين تفكر، تجربه موفق اعتماد به خداوند و تكيه بر جمهور ملت را كنار گذاشته‌اند و راه حل مشكلات را در دربار سلاطين كفر و ظلم مي‌جويند؟ آيا تصور مي‌كنند تكيه بر بيگانه براي حكومت بر ملت مي‌تواند تكيه گاهي با ثبات باشد و از تجربه ديگر كشورها در اين زمينه عبرت نمي‌گيرند يا آنكه از رقباي سياسي خويش بيش از دشمنان ملت وحشت دارند؟
خود باختگي برخي از اين طرفداران گرايش به بيگانه بدانجا رسيده و تشنگي قدرت، آنچنان آنها را از خود بيگانه كرده است كه نه تنها در عرصه دفاع از دستاوردهاي هسته اي ملت ايران از خون دانشمندان شهيد اين عرصه شرم نمي‌كنند بلكه در ديگر عرصه هاي علمي نيز منكر پيشرفت‌هاي علمي كشور و حتي ضرورت تلاش در اين زمينه‌ها مي شوند و در شرايطي كه حتي برخي مخالفان نظام اسلامي در خارج از كشور نيز مدافع حقوق هسته اي ايران هستند يا لااقل خجالت مي‌كشند از موضع آمريكا دفاع كنند، اين مرعوب شدگان دستاوردهاي فناوري هسته اي و فناوري فضايي ملت خويش را هم بي اهميت يا غير ضروري قلمداد مي كنند و حتي آنها را مورد استهزاء قرار مي‌دهند.
امام خميني(ره) به ملت ايران آموخت كه يكي از راه‌هاي تشخيص مسير حركت، سنجيدن آن با مواضع دشمن است و هر گاه دشمن با موضوعي مخالفت كرد بايد توجه يافت كه آن موضوع به نفع استقلال و پيشرفت ملت مي‌باشد. امروز كه سران كشورهاي غالبا داراي پيشينه جنايت در جهان و در راس آنها آمريكا، تا اين اندازه نسبت به قدرت هسته‌اي ايران حساسيت به خرج مي دهند، اين امر نشان دهنده نقش حياتي دستيابي به قدرت هسته‌اي در استمرار و بالندگي نظام اسلامي است و زمزمه هاي شومي كه شيادانه و با مثال‌هاي سطحي و عوام فريبانه مي‌خواهد بين معيشت مردم از يك‌طرف و دست كشيدن از فناوري هسته‌اي و ديگر پيشرفت‌هاي علمي از طرف ديگر نوعي تعارض را به نمايش بگذارد، نيرنگي بيش نيست و ملت ايران به اعتبار عزت مداري خويش هيچگاه حاضر نخواهد شد در برابر بيگانه كرنش كند همچنانكه وفاداري ملت، مانع آن خواهد شد كه با صرف نظر از حق هسته اي، ميراث دانشمندان شهيد خويش را به فراموشي بسپارد و بصيرت مردم ايران، عميق تر از آن است كه وسوسه خود باختگان در آنان تاثير كند و ساده لوحانه بپذيرند كه دژخيم، فرشته شده است!
اكنون در آستانه ميلاد خورشيد جهان گستر هدايت، حضرت محمد مصطفي (ص) و ولادت اسوه دانشوران، امام جعفر صادق (ع) هستيم. جهان اسلام يكپارچه در برابر كفر و شرك به پا خاسته است. مسلمانان و حتي آنان كه دلشان براي آزادي و انسانيت مي‌تپد در دوراهي عزت و ذلت، به عزت مي‌انديشند؛ عزتي كه با ظهور، رنگ الهي مي‌گيرد و جهاني نو را با انديشه‌هاي نبوي نويد مي‌دهد.
براي عبور از مشكلات بايد با ايمان راسخ و بصيرت نسبت به دشمن و فراموش نكردن دشمني او، بر توانايي‌ها و ابتكارهاي داخلي ملت و استعدادهاي جوان تكيه كرد و به خارج چشم ندوخت.
"مقام معظم رهبري"
پيش از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، سردمداران حكومت، كليد حل مشكلات كشور را در خارج از كشور جستجو مي‌كردند چرا كه نه پايگاهي در ميان مردم داشتند و نه قدرت مردم را باور داشتند، اما حضور يكپارچه ملت و به كرسي نشاندن خواسته هايش و سرنگون ساختن رژيم وابسته، عليرغم حمايت همه جانبه تمام قدرتهاي آن روز جهان، آن تفكر سرسپردگي و خود باختگي را بر هم زد و ثابت كرد كه كليد حل مشكلات ملت، در دست خود ملت است و اين راه حل جديد، سي و پنج سال است كه كارآيي خود را به اثبات رسانيده است و مردم ايران دشوارترين شرايط را تحمل كرده اند تا از دستاورد عزت و استقلال خود پاسداري نمايند و در برابر خون شهيدان، مديون نشوند و اين پايداري بر دفاع از عزت ديني و غرور ملي محدود به نسل يا قشري خاص نيست و زن و مرد و پير و جوان و دانش آموز و معلم و كارگر و دانشمند، هر كدام نهايت توان خويش را تا سرحد شها دت، براي سربلندي ملت ايران در برابر دشمنان به ميدان مي‌آورند.
البته اين سنتي الهي است كه هر فرد و ملتي براساس فطرت ذاتي از هويت و عزت خود در برابر استيلاي بيگانه دفاع مي كند، اما در ايرانيان مسلمان كه حياتشان با آموزه‌هاي قرآن و مكتب اهل بيت(ع) شكل گرفته و درهم آميخته است، عزت طلبي و احتراز از تسلط بيگانه، فلسفه زندگي آنان است و از كودكي با هشدار "هيهات مناالذله" امام‌شان تربيت شده اند و آموخته اند كه عزت حقيقي در دست خداوند تبارك و تعالي است.
و هر كس از غير خداوند جستجوي عزت كند، ذليل و هلاك خواهد شد و رهبران الهي به ما تذكر داده اند كه خداوند تمامي امور مومن را به او تفويض فرموده اما به او اجازه نداده است كه خود را در موضع ذلت قرار دهد.
عليرغم اين مباني اعتقادي و ريشه هاي فرهنگي روشن و مستحكم، گاهي برخي سياستمداران در مواجهه با نظام سلطه جهاني مواضع ذليلانه‌اي اتخاذ مي‌كنند كه انسان در برابر ارواح شهدا شرمنده مي‌شود. بايد از اينان پرسيد كه آيا دشمنان نظام اسلامي را كافر نمي‌دانند؟ يا اميد به اصلاح و هدايت آنان دارند؟ يا دچار اين توهم شده‌اند كه دشمنان انقلاب اسلامي، امروز از دشمني خود منصرف شده اند؟ شايد هم اين موضعگيري خود را ذلت نمي انگارند يا خداي ناكرده در برابر ابهت شيطاني دشمن مرعوب شده اند و يا مدتهاست مسير زندگاني خويش را به گونه اي زاويه دار با سبك زندگي اسلام و نظام اسلامي تعريف و تنظيم كرده اند و آنچنان اسير چرب و شيرين دنيا شده اند كه اينك به نقطه انكار محكمات قرآن رسيده‌اند؟
چه شده است كه اصحاب اين تفكر، تجربه موفق اعتماد به خداوند و تكيه بر جمهور ملت را كنار گذاشته‌اند و راه حل مشكلات را در دربار سلاطين كفر و ظلم مي‌جويند؟ آيا تصور مي‌كنند تكيه بر بيگانه براي حكومت بر ملت مي‌تواند تكيه گاهي با ثبات باشد و از تجربه ديگر كشورها در اين زمينه عبرت نمي‌گيرند يا آنكه از رقباي سياسي خويش بيش از دشمنان ملت وحشت دارند؟
خود باختگي برخي از اين طرفداران گرايش به بيگانه بدانجا رسيده و تشنگي قدرت، آنچنان آنها را از خود بيگانه كرده است كه نه تنها در عرصه دفاع از دستاوردهاي هسته اي ملت ايران از خون دانشمندان شهيد اين عرصه شرم نمي‌كنند بلكه در ديگر عرصه هاي علمي نيز منكر پيشرفت‌هاي علمي كشور و حتي ضرورت تلاش در اين زمينه‌ها مي شوند و در شرايطي كه حتي برخي مخالفان نظام اسلامي در خارج از كشور نيز مدافع حقوق هسته اي ايران هستند يا لااقل خجالت مي‌كشند از موضع آمريكا دفاع كنند، اين مرعوب شدگان دستاوردهاي فناوري هسته اي و فناوري فضايي ملت خويش را هم بي اهميت يا غير ضروري قلمداد مي كنند و حتي آنها را مورد استهزاء قرار مي‌دهند.
امام خميني(ره) به ملت ايران آموخت كه يكي از راه‌هاي تشخيص مسير حركت، سنجيدن آن با مواضع دشمن است و هر گاه دشمن با موضوعي مخالفت كرد بايد توجه يافت كه آن موضوع به نفع استقلال و پيشرفت ملت مي‌باشد. امروز كه سران كشورهاي غالبا داراي پيشينه جنايت در جهان و در راس آنها آمريكا، تا اين اندازه نسبت به قدرت هسته‌اي ايران حساسيت به خرج مي دهند، اين امر نشان دهنده نقش حياتي دستيابي به قدرت هسته‌اي در استمرار و بالندگي نظام اسلامي است و زمزمه هاي شومي كه شيادانه و با مثال‌هاي سطحي و عوام فريبانه مي‌خواهد بين معيشت مردم از يك‌طرف و دست كشيدن از فناوري هسته‌اي و ديگر پيشرفت‌هاي علمي از طرف ديگر نوعي تعارض را به نمايش بگذارد، نيرنگي بيش نيست و ملت ايران به اعتبار عزت مداري خويش هيچگاه حاضر نخواهد شد در برابر بيگانه كرنش كند همچنانكه وفاداري ملت، مانع آن خواهد شد كه با صرف نظر از حق هسته اي، ميراث دانشمندان شهيد خويش را به فراموشي بسپارد و بصيرت مردم ايران، عميق تر از آن است كه وسوسه خود باختگان در آنان تاثير كند و ساده لوحانه بپذيرند كه دژخيم، فرشته شده است!
اكنون در آستانه ميلاد خورشيد جهان گستر هدايت، حضرت محمد مصطفي (ص) و ولادت اسوه دانشوران، امام جعفر صادق (ع) هستيم. جهان اسلام يكپارچه در برابر كفر و شرك به پا خاسته است. مسلمانان و حتي آنان كه دلشان براي آزادي و انسانيت مي‌تپد در دوراهي عزت و ذلت، به عزت مي‌انديشند؛ عزتي كه با ظهور، رنگ الهي مي‌گيرد و جهاني نو را با انديشه‌هاي نبوي نويد مي‌دهد.
