(شعر) برای ِ افسانه‌ی ِ جهان ِ بی اسطوره
آقای سعید رضادوست شعری به مناسبت درگذشت استاد لطفی سروده است
از بین ما یک درّه و دیوار را بردار
این کوچه‌یِ بن‌بست ِ ناهموار را بردار
در غیبت‌ات دیوارهایِ خانه پرپر شد
حالا بیا از روی ِ من آوار را بردار
دراین نمایش‌نامه نقشِ مرگ، روشن نیست
این نقش را، این گنگ ِ مردم‌خوار را بردار
تصویر ِ این دنیا بدون ِ نور ِ تو تار است
برگرد روی صحنه‌ها و تار را بردار
تکراری است این کوچ ِ جبرآلود ِ بی‌هنگام
تکرار را تکرار را تکرار را بردار
لطفی ندارد این جهان بی‌تار ِ گیسویت
دست از دروغ ِ مرگ ِ خویش این بار را بردار...
تهران - 15 اردیبهشت ِ 1393
