معلم زبان برای علی آبادی!
مشکل اساسی رئیس سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک برای حضور در اجلاس‌های بین‌المللی و ایجاد روابط بین‌المللی مساله زبان است.
رئیس سازمان تربیت بدنی موفق به کسب جایزه جهانی ورزش و محیط زیست نشد. محمد علی آبادی رئیس سازمان تربیت بدنی در بخش ساخت و ساز ورزشی کاندیدای جایزه بین‌المللی محیط زیست شده بود و متاسفانه نتوانست جزء برندگان این جایزه باشد.
تنها برنده ایرانی این جایزه (البته در سطح منطقه‌ای) مدیرکل پیشین تربیت بدنی سیستان و بلوچستان با اجرای یک پروژه درختکاری وسیع در زمین‌های غیرقابل کشت اطراف یکی از مجموعه‌های ورزشی آن استان بود.
با این اوصاف پس از عدم موفقیت معاون رئیس جمهور این پرسش به وجود می‌آید که آیا علی‌آبادی در عرصه‌های وسیع‌تر که رقابت به شدت دشوارتر است می‌تواند حضور یابد یا نه؟ علی آبادی معاون رئیس جمهور قصد دارد یکی از کرسی‌های کمیته ملی المپیک جهان را به دست آورد. او از سوی رئیس شورای المپیک آسیا به عنوان یکی از اعضای کمیته بین‌المللی المپیک معرفی شده است.
پاسخ این سوال را دبیرکل کمیته ملی المپیک می‌دهد: «تصور می‌کنم می‌توانیم برای این کرسی رایزنی کنیم و در انتظار نتایج مثبت و به دست آوردن این موقعیت باشیم. در این خصوص یک گام بزرگ برداشته شده است و آن حمایت شیخ احمد رئیس شورای المپیک آسیا است که ایران را در رسیدن به این جایگاه پیش خواهد انداخت و به روند فعلی سرعت خواهد بخشید».
بهرام افشارزاده دبیرکل کمیته ملی المپیک در خصوص میزان شناخت کشورهای جهان و مقامات عالی رتبه ورزش این کشورها از علی آبادی توضیح می‌دهد: «یکی از تاثیرگذارترین موضوعات برای اخذ رای در مجامع بزرگ ورزشی از جمله کمیته بین‌المللی المپیک همین مساله شناخت است. برای تحقق این مساله ما هماهنگی‌های لازم را انجام داده‌ایم تا رئیس کمیته ملی المپیک کشورمان در تمامی اجلاس‌های بین المللی ورزشی و همچنین بازی‌ها و مسابقات بزرگ حضور داشته باشند و در حاشیه این رویدادها نشست‌هایی با مسوولان ارشد حاضر با هدف افزایش تعاملات و تقویت روابط فی ما بین برگزار شود».
اما مشکل اساسی رئیس سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک برای حضور در اجلاس‌های بین‌المللی و ایجاد روابط بین‌المللی مساله زبان است. علی آبادی تسلط کامل به زبان‌های خارجی (علی الخصوص انگلیسی ندارد) به همین خاطر نمی‌تواند به روابط خود با چهره‌های ارشد ورزشی جهان توسعه دهد.
افشارزاده در همین ارتباط می‌گوید: «در برخی ملاقات‌های رسمی، ایشان طبق عرف معمول باید زبان فارسی صحبت کنند اما برای سایر نشست‌ها و سخنرانی‌ها نیز تدابیری اندیشیده شده و برای ایشان معلم زبان گرفته‌ایم تا به زبان انگلیسی هم مسلط شوند».
ظاهراً مشکلات رئیس کمیته ملی المپیک به زبان ختم نمی‌شود. او برای کسب چنین جایگاهی در کمیته بین‌المللی المپیک به پشتوانه سیاسی محکمی نیاز دارد و باز هم جای سوال باقی می‌ماند که علی آبادی با کدامین پشتوانه سیاسی قصد دارد در این عرصه جهانی حضور پیدا کند؟
افشارزاده در این باره معتقد است: «ابتدا کسب چنین کرسی به همین سادگی تحقق نمی‌یابد و قطعاً غیرقابل باور است. ثانیاً بدون شک پروسه شناخت فراگیر یک مقام در سطوح بین المللی ورزش، زمان‌بر و دشوار است.
ثالثاً موضوع پشتوانه سیاسی علی‌آبادی در دوره‌های قبل در مورد فائزه هاشمی هم مطرح بود؛ «خواست سامارانش برای عضویت فائزه هاشمی در IOC موید همین موضوع بود ضمن آنکه ایشان سوابقی هم در حوزه ورزش داشتند و تا حدودی در سطوح بین‌المللی شناخته شده بودند اما به هر حال ما تمام توان مان را برای تحقق این مهم (در مورد علی آبادی) بسیج کرده‌ایم تا برای دومین بار پس از انقلاب، یک ایرانی صاحب کرسی کمیته بین‌المللی المپیک شود».
