ورزش با معده خالی می‌تواند مشکلاتی مانند احتمال افت قند خون، حالت تهوع، سرگیجه و سردرد را به دنبال داشته باشد. طبق اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، «احتمال مصرف پروتئین به عنوان سوخت مصرفی در این حالت، می‌تواند منجر به تحلیل عضلانی در فرد شود»
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۱۴۲ مطلب
ورزش با معده خالی می‌تواند مشکلاتی مانند احتمال افت قند خون، حالت تهوع، سرگیجه و سردرد را به دنبال داشته باشد. طبق اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، «احتمال مصرف پروتئین به عنوان سوخت مصرفی در این حالت، می‌تواند منجر به تحلیل عضلانی در فرد شود»
فعالیت‌های انعطاف‌پذیری شامل تمرینات کششی و نرمشی ملایم است که به شما کمک می‌کند تا راحت‌تر حرکت کنید. چنین ورزش‌هایی می‌تواند شامل یوگا، تایچی و پیلاتس باشد. سعی کنید هر روز چند تمرین کششی انجام دهید. حتی می‌توانید هنگام تماشای تلویزیون بدن خود را کشش دهید.
یکی از رایج‌ترین آسیب‌هایی که میلر می‌بیند، استفاده بیش از حد از تاندون‌ها در پاها، مچ پاها و پاشنه‌ها است.
به گفته یک متخصص فیزیولوژی پزشکی، یکی از روش‌های درمانی در بیماران مبتلا به دیابت، فعالیت و ورزش است. ورزش نسبت به داروهای مصرفی در دیابت نه هزینه‌ای دارد و نه عوارض جانبی. افرادی که ورزش نمی‌کنند سه برابر، کنترل دیابت آن‌ها ضعیف‌تر است و بیشتر دچار عوارض دیابت می‌شوند.
از چندین دهه پیش، پزشکان به مردم توصیه کرده‌اند برای کاهش احتمال خطر ابتلا به سرطان، سبک زندگی سالم را انتخاب کنند؛ اما تاکنون اهمیت انتخاب این سبک زندگی و ورزش‌کردن برای افرادی که مبتلا به سرطان تشخیص داده می‌شوند زیاد مشخص نبود.
ورزش با معده خالی می‌تواند مشکلاتی به دنبال داشته باشد از جمله اینکه احتمال افت قند خون و ایجاد عوارضی مانند حالت تهوع، سرگیجه و سردرد را در فرد افزایش می‌دهد.
بدون خواب، مغز تمام وقت با تمام ظرفیت کار می‌کند. خواب یک جنبه ضروری زندگی است، درست مانند غذا، آب و اکسیژن. ما باید خواب با کیفیت و کمیت خوب داشته باشیم. آیا می‌دانستید که یک سوم زندگی خود را در خواب می‌گذرانید؟ خواب به مغز ما کمک می‌کند تا خاطرات جدید بسازد، تمرکز کند، اطلاعات را پردازش کند، چند کار را همزمان انجام دهد و خلق و خوی خوبی داشته باشد.
اگر در هنگام ورزش ضربان قلب به بیش از ۸۵٪ از حد پیش‌بینی‌شده برسد و با علائمی مانند سرگیجه یا تهوع همراه باشد، باید بلافاصله تمرین را متوقف کرده و به وضعیت بدن توجه کرد.
ورزش، به‌ویژه تمرینات قدرتی و تمرینات اینتروال پرفشار، می‌تواند در کنترل و پیشگیری از دیابت مؤثرتر از دارو باشد و زمان و شدت تمرین، نقش مهمی در اثربخشی آن دارد.
نتایج تحقیق آنان نشان می‌دهد که حتی دوره‌های کوتاه ورزش با شدت بالا نیز می‌تواند بر سلامت مغز تاثیر مثبت بگذارد. ورزش نه فقط برای قلب، بلکه برای مغز نیز مهم است و به نظر می‌رسد، فعالیت بدنی یکی از امیدوارکننده‌ترین اقداماتی است که برای جلوگیری از زوال شناختی و زوال عقل لازم داریم.