عید فطر یا روز عقده گشایی؟
انتقاد شدید مطهری از حاشیههای مراسم عید فطر
در ابتدای مراسم روز دوشنبه میثم مطیعی، مداح قطعه شعری را خواند که مضمون بخشهای عمدهای از آن هشدار به دولت حسن روحانی، انتقاد از سیاستهای دولت او از جمله برجام و حمله به سند آموزشی یونسکو بود که به سند ۲۰۳۰ معروف است.
در ابتدای مراسم روز دوشنبه میثم مطیعی، مداح قطعه شعری را خواند که مضمون بخشهای عمدهای از آن هشدار به دولت حسن روحانی، انتقاد از سیاستهای دولت او از جمله برجام و حمله به سند آموزشی یونسکو بود.
اجرای این قطعه پیش از آغاز نماز عید فطر به امامت رهبر معظم انقلاب و قبل از ورود ایشان و روحانی به محل برگزاری نماز بود.
پیشنمازی اظهار کرد "ما همان طور که از دانشجویانی که پیش از خطبههای نماز جمعه سخنرانی میکنند درخواست ارائه متن سخنانشان را نداریم از مداح نماز عید فطر هم چنین درخواستی نداشتهایم ".
محمدرضا عارف و محمود صادقی نمایندگان مجلس ایران از قرائت این شعر انتقاد کرده اند. صادقی این اقدام را "نفرت پراکنی" توصیف کرده و عارف آن را "وحدت شکن" خوانده است.
گذشته از عدم تناسب این اشعار با عید فطر، مضمون و محتوای این اشعار هم ناراستی هایی داشت. اولا برجام را به طور کلی تخطئه می کرد در حالی که توافق برجام تصمیم کل نظام و تخطئه آن تخطئه کل نظام است. نقاط قوت و نقاط ضعف آن نیز به کل نظام بر می گردد نه این که نقاط ضعف آن مربوط به آقای روحانی و آقای ظریف است و نقاط قوت آن مربوط به بخش دیگر نظام.
ثانیا در اشعار مذکور سخن از سیلی کوخ نشین به کاخ نشین رفته بود. این دید طبقاتی بیشتر با مارکسیسم سنخیت دارد تا با اسلام. آنچه در اسلام اصالت دارد ایمان و عمل صالح است، نه محرومیت و فقر. به تعبیر شهید آیتالله مطهری نباید میان خاستگاه وجهت گیری دچار اشتباه شد. جهتگیری اسلام و نهضت اسلامی به سود مستضعفان است اما خاستگاه اسلام و یک نهضت اسلامی صرفا مستضعفان نیستند بلکه همه طبقات جامعه در رشد آن شرکت دارند چون اسلام با فطرت انسانها سروکار دارد و حتی فطرت یک کاخ نشین و برخوردار را نیز بیدار میکند.
ثالثا در آن اشعار بعد از آنکه میگوید ما از هر تحریمی استقبال میکنیم، می گوید «راه ما راه حسین است». گویی امام حسین علیه السلام بدون هرگونه محاسبه ای و صرفا از روی عصبانیت و احساس دست به قیام زد، در حالی که ایشان دقیقترین محاسبات را داشت و به دنبال تحصیل بیشترین اثر و نتیجه از قیام خود بود. این که را ه ما راه حسین است، به این معنی نیست که ما بی جهت هرگونه تحریمی را بر ملت خود تحمیل کنیم و مشکل برای آنها بیافرینیم.
رابعا در آن اشعار سند ۲۰۳۰ نسخهای از غرب برای تعلیم و تربیت ما معرفی شد، در حالی که چنین نیست. هیچ دولتی در جمهوری اسلامی توصیه نامه های یونسکو را به عنوان برنامه تعلیم و تربیت خود تلقی نمی کند، بلکه به خاطر آثار خوب و مزایای ارتباط با سازمان های بینالمللی خصوصا سازمانی مثل یونسکو که بهره ای از استقلال نیز دارد و اخیرا از فلسطین دفاع کرد، ارتباط خود با این سازمانها را حفظ میکنند و منویات خود را نیز در اسناد آنها می گنجانند و البته آن بخش از توصیه نامه ها را که منطبق بر اسلام نباشد رد میکنند و برای خود حق تحفظ قائل میشوند. در واقع مسئله این است که با سازمان های بینالمللی باید ارتباط داشته باشیم یا نه؟ اگر با یونسکو نباید ارتباط داشته باشیم پس با سازمان ملل هم نباید ارتباط داشته باشیم. البته هشدارهای رهبر انقلاب در این خصوص به نظر من پیام احتیاط است که مبادا برنامه تعلیم و تربیت خود را به جای اسلام از غرب بگیریم.
مطلب آخر این که اتفاقی مانند آنچه که در روز قدس به صورت توهین به رئیس جمهور و برخی دیگر از مقامات کشور رخ داد و آنچه در برنامه نماز عید فطر تهران رخ داد، رهبر انقلاب را ناچار می سازد که در خطبههای نماز عید فطر درباره تعبیر « آتش به اختیار » توضیح دهند، در حالی که اگر افرادی که خود را ولایتمدار مینامند و دیگران را ضد ولایت، درست میفهمیدند و درست عمل میکردند نیازی به این توضیح و ایجاد زحمت برای ایشان نبود.