مسیح مهاجری: انگار هاشمی نه فرمانده جنگ بوده و نه نماینده امام
«اوایل سال ۹۴ که به خاطر یک جمله دروغین منسوب به او درباره موشک به دیدارش رفتم، پرسیدم با موج شدید توپخانه‌های تخریب چه می‌کنید؟ با لبخند گفت: شیرینی زندگی به همین مسائل است».
حجت‌الاسلام مسیح مهاجری، مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی، پس از بازدید از خانه-موزه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی گفت: «واقعا جای او در حال‌وهوای امروز کشور خالی است».
به گزارش ایسنا، مهاجری صداقت در گفتار و رفتار را ویژگی بارز آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در تمام سال‌های قبل و بعد از پیروزی انقلاب دانست و افزود: «از لحاظ مادی، نیازی به پست و مقام نداشت و در مسئولیت‌ها از شکنجه‌های ساواک و زندان‌ها و با رأی مردم، به مقام‌های بلند کشوری رسید؛ اما در تمام این سال‌ها، به دور از ریاکاری و تملق، صادقانه رفتار می‌کرد».
مهاجری، عشق و علاقه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی به اسلام، انقلاب و امام (ره) را برخاسته از اعتقاد او دانست و گفت: «هرگاه در دیدار‌ها صحبت از امام (ره) می‌شد، به‌ویژه وقتی به یاد برخی از اظهارنظر‌ها و توصیه‌های امام (ره) می‌افتاد، بغض کرده و بی‌اختیار اشک می‌ریخت و در طول زندگی‌اش سعی می‌کرد راه امام را ادامه دهد».
او با تأکید بر علاقه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی به آبادانی و پیشرفت کشور، عنوان کرد: «او بار‌ها گفته بود یکی از اهدافم از پذیرش مسئولیت خطیر ریاست‌جمهوری، به‌ویژه پس از مقطع حساس و دشوار دفاع مقدس، جبران عقب‌ماندگی‌های تاریخی و هشت سال جنگ تحمیلی بود؛ چون در خودم توان این را می‌دیدم که برای پیشرفت و توسعه کشور برنامه‌ریزی و آن را اجرا کنم. این جمله نشان می‌دهد که آیت‌الله هاشمی دل در گرو پیشرفت کشور داشت».
مهاجری با اشاره به فضای صمیمی و ساده منزل آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی گفت: «همیشه بر عفاف و کفاف در زندگی تأکید می‌کرد و ضمن پرهیز از اشرافی‌گری، از زهدفروشی و ریاکاری، برای شهرت به فقر و نداری گریزان بود. بار‌ها که تهمت‌های اشرافی‌گری یا سایر تهمت‌های مغرضانه سیاسی علیه او شدت می‌گرفت، به او می‌گفتم جواب بدهید؛ اما او با لبخند همیشگی خود می‌گفت: چه بگویم به کسانی که خود این تهمت‌ها را می‌سازند و بهتر از همه می‌دانند که حقیقت چیست».
او با اشاره به تعبیر مظلومیت برای شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی و آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی افزود: «مظلومیت شهید بهشتی به دلیل عناد دشمنان آگاه انقلاب و منافقان کوردل بود، ولی مظلومیت آقای هاشمی، به خاطر حسادت مغرضانه سیاسی و دوستان ناآگاه انقلاب بود که همین موضوع مظلومیت او را مضاعف می‌کرد».
مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی هم‌جواری مزار آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی با مرقد امام (ره) و تشییع جنازه میلیونی ایشان را نشانه جایگاه او در تاریخ ایران و اسلام دانست و گفت: «هرچند خیلی‌ها تلاش می‌کنند تأثیرگذاری او را در تاریخ معاصر ایران کتمان کنند؛ اما مردم وفادار ایران نشان داده‌اند واقعیت‌ها را می‌دانند. من در زمان درگذشت او به ۴۰ تا ۵۰ شهر کشور رفتم، همه‌جا مردم خودشان مانند عزاداری‌های مذهبی، با پذیرایی از عزاداران، هزینه می‌کردند».
او با اشاره به سکوت مسئولان در رسانه‌ها درباره نقش آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، افزود: «در همین ایام که در هفته دفاع مقدس به‌سر می‌بریم، شما شاهدید که رسانه‌ها، به‌ویژه صداوسیما، به‌گونه‌ای تحلیل می‌کنند که انگار او فرمانده جنگ، نماینده امام و سخنگوی شورای عالی دفاع در این برهه حساس کشور نبوده است».
حجت‌الاسلام مهاجری با بیان خاطراتی از فرماندهی هاشمی‌رفسنجانی در دفاع مقدس، به مقطع پایانی جنگ و عملیات مرصاد اشاره کرد و گفت: «من به همراه چند نفر دیگر به کرمانشاه و منزل امام‌جمعه، آقای زرندی که آقای خلخالی هم در آنجا بود، رفته بودیم که آیت‌الله هاشمی برای فرماندهی در آن شهر حضور داشت و شخصا عملیات مرصاد را هدایت می‌کرد. منافقین در گردنه «چهارزبر» به کمین رزمندگان افتادند و تارومار شدند». او افزود: «چند سال بعد به کرمانشاه رفتم و دیدم در چهارزبر، موزه‌ای از آن مقطع جنگ درست کرده‌اند و در آن از کوچک و بزرگ و حتی افرادی که کمترین نقش را در آن مقطع جنگ داشتند، اسمی آورده شده بود؛ اما هرچه در آن موزه گشتم، هیچ نشانه و اثری از حضور و فرماندهی آیت‌الله هاشمی ندیدم. این جای تأسف و تأمل کامل دارد که کینه و حقارت افراد نسبت به او تا چه حد بوده است».
مهاجری با تأکید بر بی‌توجهی آقای هاشمی به بی‌مهری‌ها، تهمت‌ها و تخریب‌ها گفت: «اوایل سال ۹۴ که به خاطر یک جمله دروغین منسوب به او درباره موشک به دیدارش رفتم، پرسیدم با موج شدید توپخانه‌های تخریب چه می‌کنید؟ با لبخند گفت: شیرینی زندگی به همین مسائل است».
او با اشاره به روح آزادگی آیت‌الله هاشمی، ادامه داد: «یکی از مشهورترین انسان‌های هتاک (که نامش نزد من محفوظ است) پس از پشیمانی به دیدن او رفت و تقاضای بخشش کرد، آیت‌الله به او گفت: از تو هیچ گلایه‌ای ندارم و تو را بخشیدم».
