با توجه به ابهامات قتل علیرضا شیرمحمدعلی نمایندگان مجلس خواستار بازدید از «زندان تهران بزرگ» شدند
بازخوانی یک قتل عجیب در زندان بزرگ تهران
این وکیل دادگستری بر این اساس، میگوید که اولا «سوال اینجاست که چطور آن شب دربِ سلول باز بوده و آن ۲ فرد دست به چنین اقدامی زدهاند» و درثانی، با فرض بروز درگیری میان مقتول و متهمان به قتل، «چرا متهمان به این قتل، به وارد کردن ۲ تا ۳ ضربه چاقو بسنده نکرده و بیش از ۳۰ ضربه وارد کردهاند.»
به گزارش اعتماد، این آخرین جمله محمدهادی عرفانیان، وکیل علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی جوانی است که چندروز پیش در زندانِ فشافویه به قتل رسید و حالا بنابر چند روایتی که از روند و نحوه وقوع این جنایت منتشر شده، گویا قتلِ این زندانیِ سیاسی توسط ۲ نفر از زندانیانِ غیرسیاسی و در «ساعت هواخوری» رخ داده است.
روایتی عجیب و کمنظیر البته مشخصا از این حیث که یک زندانی سیاسی در زندانی که مخصوص نگهداری زندانیان سیاسی نبوده، توسط ۲ نفر از زندانیان غیرسیاسی به «قتل» رسیده است. وگرنه با مرور سرخط خبرها در همین یکی، دو سال گذشته، با چند مورد از اتفاقات نسبتا مشابه مواجه میشویم.
حوادثی تلخ که اگرچه کسی از زندانیان سیاسی طی آن به «قتل» نرسیده بود، اما از روایتهایی بعضا بسیار دور از ذهن، از «درگذشت» یا «خودکشی» زندانیان سیاسی و امنیتی حکایت داشت.
روایتی از قتل یک زندانی
حالا، اما ماجرای قتل علیرضا شیرمحمدعلی، متهمی که بهگفته وکیلش، جهت اجرای حکم ۸ سال حبس برای ۳ عنوان اتهامی سیاسی، به زندان فشافویه منتقل شده بود و هنوز حتی موعد برگزاری دادگاه تجدیدنظرش نیز فرا نرسیده بود، به دست «میم. خ» و «میم. شین»، ۲ زندانیِ قدیمیتری که بنابر اعلام سازمان زندانها، حداقل از یکسال و نیم قبل در این زندان مشغول سپری کردن دوران حبس خود بودند، به قتل رسیده است.
ابهاماتِ یک پرونده قتل
همزمان، اما محمدهادی عرفانیانکاسب، وکیل علیرضا شیرمحمدعلی در بخشی از گفتوگویش با اعتماد درباره نحوه نگهداری از زندانیان سیاسی و غیرسیاسی، بهویژه مقتول و دو متهم به قتل در این پرونده، گفته است: «علیالظاهر در شب قتل درب سلول مقتول، برخلاف روال معمول شبهای قبل، باز بوده و معلوم نیست چرا چنین اتفاقی افتاده است.» این وکیل دادگستری البته تاکید کرده که پرونده هنوز در مراحل ابتدایی رسیدگی است و تمامی این فرضیات مطرحشده در این رابطه، نیاز به راستیآزمایی دقیق و رسیدگی قضایی بنابر اصول قانونی دارند.
این وکیل دادگستری روز گذشته در مصاحبه خود با ایلنا، گفته است: «علیرضا پروندهای با ۳ عنوان اتهامی از قبیل: توهین به مقدسات، توهین به مسوولان ردهبالای نظام و تبلیغ علیه نظام داشت که در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، آقای قاضی مقیسه برای ایشان حکم ۸ سال زندان اعلام کردند.»
مجلسیها به فشافویه میروند
اما این پایان ماجرا نبود. چنانکه صبح دیروز، ساعتی پیش از انتشار اطلاعیه سازمان زندانها و همچنین توضیحات تکمیلی سخنگوی قوه قضاییه، محمد کاظمی، نایبرییس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس نیز بر لزوم پیگیری این پرونده ازطریق کمیسیون متبوع خود تاکید کرده و به ایسنا گفته است: «معتقدم که باید از زندان فشافویه بازدید داشته باشیم؛ کما اینکه بعد از اتفاقات دیماه ۹۶ هم شخصا از انفرادی برخی زندانها بازدید کردم.»
دستور رییسی بهمنظور «رسیدگی ویژه»
با این همه، اما شاید خبری دیگر که روز گذشته روی خط خبرگزاریهای مختلف رفت و بهنحوی نشان از رویکرد نسبتا متفاوت دستگاه قضا به درخواست بازدید نمایندگان نسبت به گذشته داشت.
سخنگوی دستگاه قضا که زمان انتقال مقتول را ۱۸ فروردینماه سال جاری و تاریخ ورود متهمان به قتل را آبانماه ۹۶ عنوان کرده، درباره جزییات نحوه وقوع قتل نیز توضیحاتی مشابه آنچه در اطلاعیه سازمان زندانها آمده بود، ارایه کرد و ادامه میدهد: «همزمان با توزیع غذای زندانیان و باز شدن درب محل نگهداری قاتل و همدستش، آنها به سمت اتاق زندانیان هجوم برده و با استفاده از تیزی دستساز و قطعهای از سرامیک سرویس بهداشتی در حال تعمیر، صدماتی را به مقتول وارد و او را مضروب میکنند که پس از انتقال به بیمارستان مقتول فوت مینماید.»
علاج بعد از واقعه
حالا زندگیِ علیرضا شیرمحمدعلی سرآمده، زندانی سیاسی جوانی که فارغ از محتوا و چیستیِ جرایمش، مطابق قوانین رسمی کشور، مورد بازخواست و محاکمه قضایی قرار گرفته و اگرچه هنوز جهت شرکت در دادگاه تجدیدنظر خود، بطور موقت در بازداشت بهسر میبرد، اما از همین حیث نیز دارای حقوقی مشابه همه زندانیان بود و مسوولیت سلامت و حفظ جانش برعهده سازمان زندانها و مسوولان قضایی. با این همه، اما چنانکه در مقدمه نیز به اجمال اشاره کردیم، او نخستین قربانی این رویه نابهسامان در نگهداری از زندانیان نیست. ماجرای خودکشی کاووس سیدامامی، از جمله فعالان زیستمحیطی بازداشتشده در سالهای اخیر، نمونهای دیگر از این کوتاهیها در همین یکی، دو سال اخیر بود و علاوه بر آن، چنانکه با مروری بر اخبار و رویدادهای سیاسی زمستان دو سال قبل دستگیرمان میشود، درجریان اعتراضات و ناآرامیهای دیماه ۹۶ که منجر به بازداشت تعدادی از شهروندان و انتقالشان به زندانهای مختلف کشور شد نیز خبرهایی پراکنده از چندمورد درگذشتِ زندانیان در زندانها و بازداشتگاهها مخابره شد که همان زمان با واکنش گروهی از نمایندگان عمدتا اصلاحطلب مجلس نیز روبرو شد و در نهایت به بازدید مجلسیها از زندان اوین و چندین و چند زندان و بازداشتگاه دیگر در اقصانقاط کشور انجامید.
علیرضا شیرمحمدعلی؛ آخرین قربانی؟!
حالا با سپری شدن نزدیک به ۲ سال از آن، بازدیدها اگرچه بهگفته نمایندگان بازدیدکننده، اقدامات مثبتی جهت تسهیل شرایط زندانیان صورت گرفته و بهویژه با روی کار آمدن ابراهیم رییسی این روندها تقویت شدهاند، اما هنوز هم اخباری همچون خبر تلخِ به قتل رسیدن این زندانی به گوش میرسد. اخباری که به همان میزان که منجر به کدورتِ خاطر فعالان مدنی و افکار عمومی میشود، طبیعتا کام مسوولان سازمان زندانها و دیگر مسوولان دستگاه قضا را نیز تلخ میکند.